فضیلت قرائت و تلاوت قرآن در منزل

در روایت آمده است:
خانه ‏هایى که در آن‏ها تلاوت قرآن مى‏شود: «تُضِیئُ لاِءَهْلِ السَّمآءِ کَما یُضِیئُ النَّجْمُ [أَلْکُوکَبُ الدُّرِّىُّ] لاِءَهْلِ الاْءَرْضِ.»(1) چنان که ستاره یا ستاره‏ ى درخشنده براى اهل زمین مى‏ درخشد، براى آسمانیان مى‏ درخشد.

در گذشته صداى قرآن از منازل بلند مى‏ شد.

در حالات اصحاب سیّدالشهدا ـ علیه ‏السّلام ـ در شب عاشورا آمده است:
«لَهُمْ دَوِىٌّ کَدَوِىِّ النَّحْلِ.»(2) زمزمه‏اى همانند صداى زنبور عسل داشتند.
هم چنین آمده است که ایشان:
«مَا بَیْنَ راکِعٍ وَ ساجِدٍ وَ قائِمٍ وَ قاعِدٍ.»(3) در حالات مختلف: برخى در رکوع و برخى در سجده و برخى ایستاده و بعضى نشسته [به عبادت و راز و نیاز و مناجات و انس با خدا مشغول بودند].
و در خطبه‏ى همّام در شمار ویژگى‏هاى متّقین آمده است:
«فَصافُّونَ أَقْدامَهُمْ یَتْلُونَ آیاتِ اللّه‏ِ آناءَ اللَّیْلِ و أَطْرافَ النَّهارِ.»(4) مرتّب به نماز ایستاده و در لحظات شب در آغاز و پایان روز، آیات خدا را تلاوت مى‏کنند.

1. مشابه: اصول کافى، ج 2، ص 210؛ من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 473؛ تهذیب، ج 2، ص 122؛ وسائل الشیعه، ج 2، ص 122؛ ج 5، ص 294؛ ج 8، ص 158؛ بحارالانوار، ج 84، ص 153؛ ارشاد القلوب، ج 1، ص 92؛ اعلام الدّین، ص 262؛ ثواب الاعمال، ص 42؛ روضة الواعظین، ج 2، ص 321؛ المقنعة، ص 120. متن روایت در همه‏ى منابع یاد شده، در مورد خانه‏هایى که در ضمن نماز شب، قرآن تلاوت مى‏شود، است. عین عبارت حدیث مذکور در کافى، ج 2، ص 210، روایت 1367 به این صورت است: «إِنَّ الْبُیُوتَ الَّتى یُصَلّى فیها بِاللَّیْلِ بِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ، تُضیئُ لاِءَهْلِ السَّماءِ کَما تُضیئُ نُجُومُ السَّماءِ لاِءَهْلِ أَلاْءَرْضِ.»
2. بحارالانوار، ج 44، ص 393؛ اللهوف، ص 91.
3. همان.
4. مشابه این سخن از امیرالمؤمنین ـ علیه‏السّلام ـ درباره‏ى ویژگى‏هاى تقوا پیشگان و نشانه‏هاى مؤمنان نقل شده است، به این صورت: «أَمَّا اللَّیْلُ فَصافُّونَ أَقْدامَهُمْ، تالینَ لاِءَجزاءِ الْقُرْآنِ، یُرَتِّلُونَه تَرْتیلاً...» ر.ک: وسائل الشیعه، ج 6، ص 172؛ مستدرک الوسائل، ج 4، ص 240؛ بحارالانوار، ج 64، ص 315 و 341؛ ج 65، ص 194؛ ج 75، ص 28؛ امالى صدوق، ص 570؛ تحف العقول، ص 159؛ صفات الشیعة، ص 18؛ کتاب سلیم، ص 849؛ کنزالفوائد، ج 1، ص 90؛ نیز ر.ک: بحارالانوار، ج 75، ص 73؛ اعلام الدّین، ص 138.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی بهجت (ره)

سم الله الرحمن الرحیم
بار دیگر ستاره ی از منطقه  کویر جر قویه علیا در آسمان کشور در خشید:
سرکار خانم فاطمه سا دات  فاطمی حسن آبادی  فر زند سید رضا  متولد  مر داد ماه 1368 دبیر ریاضیات  آموزش وپرور ش منطقه جر قویه علیا
خدا را سپاس وستایش که به من توان داد تا خدمتی کوچک به منطقه ام وبخصوص کشور عزیز  ودوست داشتنی ام بکنم  

 ((((شکر ا لله  عفوا شکرا)))
سر کار خانم فاطمی    از خانواده سادات فاطمی  ومذهبی ودوستدار  قرآن  می باشد پدر ایشان قاری قرآن ومداح اهل بیت   نا مبرده دبیر ریا ضیات  ودر آموزشگاه راهنمایی محدثه مشغول فعالیت هستند وبعنوان دبیر نخبه کشور  شناخته شدند
آشنایی با گزیده ی از فعالیتهای ایشان

( برای اینکه بهتر با ایشان آشنا شوید می توانید روزنامه پرتو مهر  اردیبشهت 89 مر بوط به  سازمان آموزش وپرورش اصفهان دریافت ومطا لعه نمایید
1:پزوهنده  در آثار قرآن  وبر گزیده  جشنواره  در مورد آفرینش انسان از دیدگاه قرآن
2: قاری  قرآن  کریم  وبرگزیده مسابقات قرآن
3: دریافت حکم  افتخاری حجاب  استان اصفهان
4: مقام اول  قرآن در رشته ترتیل طی پنج دوره متوالی
5: مقام اول قرآن رشته قرائت در سال88و87
6- مقام دوم  قرآن در رشته قرائت  استانی از طرف بسیج اصفهان
7- دارنده لوح برترین  دانشجویی قرآنی مر کز تربیت معلم
8- مقام اول منطقه ی دبیران در رشته ی قرائت سال88-89
9- عضو فعال گروه های قرآنی –ورزشی بسیج حوزه 4 بانو مجتهده امین سپاه اصفهان

10: دریافت بیش از دواز ده مدال طلا ی مسابقات کشوری بصورت متفاوت

 

بنابراین واضح است که پیامبر (صلی الله علیه وسلم)هنگام زیارت قبور فقط براهل قبرستان سلام، دعای خیر وطلب استغفار می‌کرده و درس عبرت‌می‌گرفته وآنچه معقول است و روایات صحیح (?) آن را تایید می‌کند، همین است و بس. نه تلاوت قرآن! در قرآن وسنت صحیح هیچ دلیلی بر این که برای میت قرآن خوانده شود، وجود ندارد.

? پس از مرگ چه چیزهایی به انسان فایده می‌رساند؟

آن‌چه شریعت اسلام درقرآن وسنّت صحیح رسول الله(صلی الله علیه وسلم) مقرر کرده به میّت نفع می‌رساند، رسول الله(صلی الله علیه وسلم) در حدیث صحیحی می‌فرماید: «اذا مات الانسان انقطع عمله إلا بثلاث: صدقة جاریة، او علم ینتفع به، أو ولد صالح یدعو له»(?) : وقتی انسان می‌میرد، عملش قطع می‌شود. به‌جز سه چیز: (صدقه جاری، علمی که دیگران از آن استفاده ببرند و یا فرزند نیکوکاری که برایش دعای خیر کند). و آن‌چه در حدیث زیر آمده، پس از مرگ به انسان فایده می ‌رساند، پیامبر اکرم(صلی الله علیه وسلم)می‌فرماید: «إن مما یلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته: علماً علمه و نشره و ولداً صالحاً ترکه و مصحفاً ورثه، او مسجداً بناه، او بیتاً لابن السبیل بناه او نهراً اجراه، او صدقه اخرجها من ماله فی صحته و حیاته تلحقه بعد موته» (?): (از آن‌چه از نیکی‌ها و عمل مؤمن پس از مرگش به او می‌رسد، این است: علمی که آن را آموزش و نشر داده است و فرزند صالحی که از خود به جای گذاشته و قرآنی که از او به ارث مانده یا مسجدی که بنا کرده یا منزلی که برای مجاهدان در راه خدا -یا مسافران- ساخته، یا جوی آبی که برای استفاده‌ی عموم راه‌اندازی کرده و یا صدقه‌ای که در زندگی در حال صحتش در راه خدا داده، همه‌ی این‌ها پس از مرگ هم به مؤمن می‌رسد).

زنده‌کردن سنت حسنه‌ای که مردم پس از مرگ انسان هم به آن عمل کنند، نیز برای انسان مفید و سودمند است، رسول الله(صلی الله علیه وسلم) می‌فرماید: «من سنّ فی الاسلام سنة حسنة فله اجرها و أجرمن عمل بها من بعده من غیر أن ینقص من اجورهم شیء»(?): (هرکس در اسلام سنت حسنه‌ای زنده کند، پاداش آن و پاداش هرکس به آن عمل کند، بدون این‌که چیزی از پاداششان کم شود، به او داده می‌شود).

ثوابِ صدقه‌ای که از طرف میّت داده می‌شود، به او می‌رسد.

بخاری روایت می‌کند: (مردی به رسول الله(صلی الله علیه وسلم) گفت: مادرم وفات کرده اگر از طرف او صدقه بدهم ثوابش به او می‌رسد؟

فرمود: آری! در مسند و کتاب‌های سنن از سعدبن عباده روایت است که گفت: ای رسول خدا مادر سعد وفات کرده، چه صدقه‌ای برایش افضلتر است؟ فرمود: آب. لذا سعد چاه آب آشامیدنی حفر کرد و گفت: این چاه مال مادر سعد است؛ بنابراین دادن آب از صدقاتی است که فرزند می‌تواند با وقف کردن آن ثوابش را به رفتگانش ببخشد و به‌دلیل این حدیث ثواب آن به میّت می‌رسد.

روایت است، مردی به پیامبر (صلی الله علیه وسلم) گفت: پدرم وفات کرده و از او اموالی به‌جای مانده، وصیت هم نکرده، آیا کفایت می‌کند که من از طرف او صدقه بدهم؟ فرمودند: آری! (?)

دعا و استغفار مؤمنان برای مردگان مفید و سودمند است؛ زیرا خداوند متعال می‌فرماید: «والذین جاووا من بعدهم یقولون ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان»: (کسانی که پس از آنان می‌آیند، می‌گویند: پروردگارا! ما و برادران ما که پیش از ما ایمان آورده‌اند، را بیامرز!). «حشر/??»

در سنن روایت است که، پیامبر(صلی الله علیه وسلم) فرمود: «اذا صلیتم علی المیت فأخلصوا له الدعاء»(?) (وقتی بر میّت نماز خواندید، خالصانه برایش دعا کنید). در مواردی که ذکر کردیم، زندگان می‌توانند به مردها سود برسانند، همان‌طور که مشاهده می‌کنید در این‌ها حتّی یک دلیل هم وجود ندارد که از آن بوی جواز خواندن قرآن و یا سوره‌ای مخصوص مانند: (یس و غیره)، به مشام برسد، خواندن هزاربار سوره‌ی اخلاص و یا هزار بار «لا اله الا الله»(??) گفتن به این باور که مردگان از عذاب آزاد می‌شوند، هیچ اصلی در شریعت ندارد.

در ادامه بحث – ان شاء الله- اقوال مفسّران قرآن، محدّثین، علمای اصول و ائمه‌ی مذاهب معروف را ذکر می‌کنیم، تا به روشنی واضح گردد که آن‌چه بسیاری ازمردم در عزاداری‌ها و بر سر قبرها انجام می‌دهند با سنّت –صحیح- رسول الله(صلی الله علیه وسلم) سازگاری ندارد.

? اقوال مفسّران قرآن

امام ابن‌کثیر :

ایشان در تفسیر آیات: «أم لم ینبأ بما فی صحف موسی و ابراهیم الذی وفی. الا تزر وازرة وزر أخری. و أن لیس للإنسان إلا ما سعی و أن سعیه سوف یری. ثم یجزاه الجزاء الاوفی»: (یا بدانچه در تورات موسی بوده است، مطّلع و با خبرش نکرده‌اند؟ یا از آن‌چه در صحف ابراهیم بوده است، مطّلع و با خبرش نکرده‌‌اند؟ ابراهیمی که به بهترین وجه ادا کرده است که هیچ‌کس بار گناهان دیگری را بر دوش نمی‌کشد. و این‌که برای انسان پاداش و بهره‌ای نیست جز آن‌چه خود کرده و برای آن تلاش نموده است. و این‌که قطعاً نتیجه سعی و کوشش او دیده خواهد شد. سپس سزا و جزای کافی داده می‌شود). «نجم/??-??»

می‌نویسد: هرکس با کفر ورزیدن یا ارتکاب گناه به خودش ستم کند، بار گناه آن‌ را کسی جز خود آن فرد به ‌دوش نمی‌کشد، همان‌طور که در جایی دیگر می‌فرماید: «وأن تدع مثقله الی حملها لا یحمل منه شیء و لو کان ذا القربی»: (و اگر انسان سنگین باری(گنه کاری) کسی را برای حمل گناهانش بفریاد خواند، چیزی از بار گناهانش برداشته نمی‌شود، هر چند از نزدیکان و بستگان باشد) «فاطر /??»

«وان لیس للانسان الا ما سعی»: (همان‌طور که کسی بارگناه دیگری را به‌دوش نمی‌کشد، به همین صورت به کسی پاداشی جزآن‌چه خود انجام داد، داده نخواهد شد.

ابن‌کثیر در ادامه می‌گوید: «امام شافعی و کسانی که از او پیروی کرده‌اند، با استنباط از همین آیات می‌گویند: ثواب تلاوت قرآن به مردگان نمی‌رسد؛ زیرا تلاوت قرآن توسط دیگران از عمل و کسب خود فرد نیست، به همین دلیل رسول الله(ص) این کار را نکرده و انجام آن‌را برای امّتش به‌ عنوان مستحب یا سنّت قرار نداده وآنان را برخواندن قرآن برای مردگان چه به صورت صریح یا به‌ صورت اشاره، تشویق و یا راهنمایی نکرده است و حتی یک روایت صحیح هم نیست که کسی از اصحاب پیامبر(ص) بر مردگان قرآن خوانده باشد، اگر در خواندن قرآن برای مردگان فایده‌ای می‌رسید قطعاً آنان از ما سبقت و پیشی می‌گرفتند. و باید توجه داشته باشیم که ذکر و بیان ثواب و پاداش معین فقط با نصوص قرآن وسنّت ثابت می‌شود، و نمی‌توان در آن با قیاس و آراء شخصی دخل و تصرف نمود. در اینکه ثواب دعا و صدقه‌ به میت می‌رسد به ‌دلیل نصوصی که در این باره ثابت است، علما اتفاق نظر دارند.(??)

در توضیح حدیثی که مسلم روایت کرده که پیامبر فرموده: (هرگاه انسان بمیرد، عملش پایان می‌یابد، به‌جز در سه مورد: فرزند صالحی که برایش دعا کند یا صدقه‌ی جاریه‌ای که پس از او بماند، یا علمی که بعد از او دیگران از آن استفاده کنند)(??).

ابن کثیر می‌گوید: در حقیقت این موارد از تلاش و زحمت خود فرد است؛ پیامبر(ص) می‌فرماید: «ان اطیب ما اکل الرجل من کسبه و ان ولده من کسبه»(??): (قطعاً پاکیزه‌ترین چیزی که انسان می‌خورد همان است که از دست‌رنج خودش باشد و همانا فرزند او از دست‌رنج خودش است).

و نیزصدقه‌ی جاری مانند وقف و امثال آن از نشانه‌ها و آثار عمل خود فرد است. خداوند متعال می‌فرماید: «إنا نحن نحیی الموتی و نکتب ما قدّموا و آثارهم»: (ما مردگان را زنده می‌کنیم و آن چه پیش فرستاده‌اند و اثر عمل نیکشان را می‌نویسیم)

و علمی که آن‍را در میان مردم پخش کرده و نشر داده و مردم به او اقتدا کرده‌اند، نیز از عمل و تلاش خود فرد است، پیامبر(صلی الله علیه وسلم) می‌فرماید: «من دعا الی هدی کان له من الاجر مثل اجور من تبعه من غیر أن ینقض من اجورهم شیئاً»(??): (هرکس به هدایت –قرآن و سنّت صحیح- دعوت دهد، برایش همانند پاداش آنانی است که از او پیروی کرده‌اند داده می‌شود، بدون این‌که چیزی از پاداششان کاسته شود).

? تفسیرامام شوکانی

شوکانی درتفسیرآیه‌ی :«وأن لیس للانسان الا ماسعی» می‌نویسد: معنای آیه این است که: بجز پاداش تلاش وعمل خودش -میت- به او داده نخواهد شد وعمل کسی برای کس دیگر فایده‌ای نمی رساند. این آیه عام است وبا آیه‌ی: «الحقنا بهم ذریتهم»: (- دربهشت- فرزندانشان را به ایشان ملحق می‌گردانیم) (طور/??)

و نیز با شفاعت پیامبران، ملائکه برای بندگان و دعای زندگان برای اموات و امثال اینها که برای انسان پس از مرگ مؤثر است، خاص می شود. واینکه برخی‌گفته‌اند: آیه‌ی مذکور با موارد فوق منسوخ شده، صحیح نیست؛ زیرا خاص عام را منسوخ نمی‌کند بلکه آنرا تخصیص می‌‌دهد و هرچه طبق ادله‌ی قرآن و سنت صحیح به ثبوت رسیده که برای انسان پس از مرگش سودمند است، عام این آیه را خاص می ‌کند.

? تفسیر المنار

مؤلف المنار درتفسیر آیه‌ی : «ولاتکسب کل نفس الا علیها و لا تزر وازرة وزرأخری»: (هیچ‌کسی جز برای خود کار نمی‌کند، وهیچ‌کسی گناه دیگری را بردوش نمی‌کشد). (انعام/???) پس از بحثی طولانی می‌نویسد: تمام قرآن خواندنها، اذکاری که ثواب آن را به مردگان می‌بخشند، اجاره‌کردن قاریان و وقف کردنها برایشان، همه بدعت و ناجایز‌اند و نیز آنچه به نام ساقط‌کردن نمازهای میت می‌دهند، نیز بدعت است‌ و اگر در دین اصلی می‌داشت قطعا سلف صالح از آن بی‌خبر نمی‌بودند و یقینا در عمل به آن کوتاهی نمی‌کردند.

در ادامه می‌نویسد: حدیث خواندن سوره‌ی «یس» برمردگان صحیح نیست، هر چند منظور از آن حدیث کسانی است که در احتضار مرگ هستند. و همانطور که دارقطنی گفته در این باره هرگز حدیثی صحیح وجود نداشته و ندارد.

باید دانست در مورد آنچه از خواندن سوره‌ی فاتحه برای مردگان عام و رسم شده، حدیثی صحیح ویا ضعیف هم وجود ندارد و این از بدعتهایی است که با نصوص قطعی‌ای که ذکر کردیم مخالف است. اما با کمال تاسف! به دلیل سکوت و تأیید آنانی که لباس علما را به تن کرده‌ وهمگام با عموم مردم به آن عمل می‌کنند امروزه از سنت‌های مؤکده یا حتی فرایض قطعی به حساب می‌آید.

در ادامه می‌گوید: خلاصه‌‌ی سخن اینکه: این مسئله –قرآن خواندن‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برمردگان- از امور تعبدی است که واجب است درآن به نصوص قرآن و سنت و عمل سلف صالح –خیر القرون –بسنده کنیم و از نصوص صریح قرآن و احادیث صحیح دانستیم که در قیامت به انسان هیچ پاداشی جز آنچه خودش انجام داده، و یا اعمالی که ازنصوص شرعی ثابت است، نمی‌دهند؛ زیرا الله‌ تعالی می‌فرماید:«‌یوم لاتملک نفس لنفس شیئا»: (روزی است که هیچ کس برای دیگری نمی‌تواند کاری کند). (انفطار/??)

و می‌فرماید:«واخشوا یوما لا یجزی والد عن ولده ولا مولود هوجاز عن والده شیئا» (واز روزی بترسیدکه نه پدری مسئولیت اعمال فرزندش را قبول می‌کند وکاری برای او برآورده می‌کند، ونه فرزندی مسئولیت اعمال پدرش را می‌پذیرد). (لقمان/??)

پیامبر(صلی الله علیه وسلم) به دستور پروردگار به خانواده و خویشاوندانش اعلان نمود که: «أن اعملوا لا أغنی لکم من الله شیئا»: ( به دستورات الله‌ و رسول(ص) عمل کنید که من نمی‌توانم برای شما در برابر الله کاری بکنم).

مدار و محور نجات در قیامت این است که انسان نفسش را با ایمان و عمل صالح تزکیه کند. رشید رضا می‌گوید از حافظ ابن حجر در مورد کسی که قرآن می‌خواند و می‌گوید: پروردگارا، ثواب این تلاوت را جهت افزون‌ شدن شرف محمد(ص) قرار بده، سوال کردند: در پاسخ گفت: این بدعتی است که قاریان متاخر ازخودشان ‌ساخته‌اند و من از سلف کسی را سراغ ندارم چنین کاری کرده ‌باشد.

بسیاری از عالم‌نمایان که حتی معنای یک آیه از قرآن را هم نمی‌فهمند و بویژه معنای آیه‌ی: «و ما آتاکم الرسول فخذوه ومانهاکم عنه فانتهوا»: (هر چه پیامبر برای شما آورد بپذیرید و از هر چه شما را نهی کرد باز آیید) و حدیث صحیح : «من عمل عملا لیس علیه أمرنا فهو رد» (هرکسی‌عملی انجام دهد که مطابق دستور ما –دین اسلام- نباشد، مرود است). «مسلم» واینکه پیامبر(ص) می‌فرماید: «وشر الامور محدثاتها وکل محدثة بدعة و کل بدعة ضلالة» (بدترین امور، امور نو‌پیدا-درعبادت- هستند و هرنو‌پیدایی بدعت است و تمام بدعتها گمراهی‌اند) (مسلم) را نفهمیده و اینها کسانی هستند که قرآنی‌خوانی را وسیله‌ی ارتزاق وامرار معاش قرار داده‌اند وحسابشان با خدا است(??).

? دیدگاه پیشوایان حدیث

امام نووی در شرح صحیح مسلم، باب: (وصول ثواب الصدقه عن المیت الیه) در شرح حدیث عائشه(رضی الله عنها) که روایت کرده: مردی نزد پیامبر (ص) آمد وگفت: ای رسول خدا مادرم ناگهان وفات کرد ووصیتی نکرده فکر می کنم اگر می توانست وصیت کند، به صدقه دادن سفارش می کرد، آیا اگر از طرف او صدقه بدهم، ثوابش به او می‌رسد؟ پیامبر (ص) فرمود: آری! می‌گوید: از این حدیث چنین بر می‌آید که صدقه دادن از طرف میت، برایش مفید است وعلما بر این امر اجماع کرده‌اند، و بر این که ثواب دعا و دادن قرض میت به دلیل نصوص شرعی به میت می رسد، نیز اتفاق نظر دارند. و به دلیل احادیث صحیح حج کردن از طرف میت وروزه گرفتن از طرف او، جایز است، اما قول مشهور در مذهب ما ـ شافعیها ـ در مورد قرآن خواندن برای میت این است که ثواب آن به میت نمی‌رسد.

امام امیراسماعیل صنعانی در کتاب «سبل السلام» در شرح حدیث ابن عباس(ص) گوید: پیامبر(ص) ازکنار قبور مدینه می‌گذشت که گفت: (سلام بر شما ای اهل قبور، خداوند ما و شما را مغفرت کند ، شما گذشتگان ما هستید وما هم در پی شما می‌آییم). ترمذی با سند صحیح می‌نویسد این حدیث دلیلی است بر اینکه وقتی انسان برای کسی دعا و استغفار می‌کند برای خودش دعا و برای آن شخص استغفار می‌کند، دعاهای قرآنی نیز به همین صورت است. به عنوان مثال:

خداوند می‌فرماید: «ربنا اغفرلنا ولاخواننا الذین سبقونا بالایمان»: (پروردگارا از ما واز برادرانمان که در دینداری از ما سبقت گرفته‌اند درگذر). (حشر/??)

و می‌فرماید: «فاستغفر لذنبک وللمؤمنین»: (برای گناهانت وگناه مؤمنان طلب استغفارکن). «محمد/??»

از این حدیث وآیات استنباط می شود که دعا کردن برای میت مفید است و در این اختلا فی نیست ولی در مواردی غیر از این، مانند تلاوت قرآن، امام شافعی می‌گوید: (ثواب آن به میت نمی‌رسد).

امام شوکانی در شرح منتقی می‌گوید: (قول مشهور در مذهب شافعی وگروهی از یارانش این است که ثواب خواندن قرآن به میت نمی‌رسد).

یکی دیگر از ادله‌ای که بر عدم وصول ثواب قرآن خوانی بر میت و عدم جواز قرآن خواندن بر قبرها دلالت دارد این است که پیامبر(ص) می‌فرماید: «اقرءوا سورة البقرة فی بیوتکم و لاتجعلوها قبورا»: (سوره‌ی بقره را درخانه‌هایتان تلاوت کنید وخانه‌هایتان را قبرستان نکنید).

و می‌فرماید: «صلوا فی بیوتکم و لاتتخذوها قبورا»: (درخانه‌هایتان نماز ـ سنت راـ بخوانید وآنها قبرستان قرار ندهید).

اگر قرآن خواندن برای میت نفعی می‌داشت خواندن آن برقبرها جایز بود وپیامبر(ص) که نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است نمی‌گفت خانه‌هایتان را به قبرها تبدیل نکنید بلکه در آنها قرآن ونماز بخوانید، پیامبر(ص) این سخن را به این دلیل فرموده که قبرستان محل تلاوت قرآن وخواندن نماز نیست. به همین دلیل یک حدیث با سند صحیح، حسن ومقبول هم از پیامبر(ص) روایت نشده که در تمام عمر مبارکش یک بار بر قبری قرآن خوانده باشد، این در حالی است که پیامبر(ص) به کثرت به زیارت قبور می رفت ونحوه‌ی صحیح زیارت قبور را به اصحابش(رض) می‌آموخت اما در عمل وگفتار وآموزشش هیچ سخنی یا بحثی از تلاوت قرآن برقبرستان نداشته است .

? دیدگاه بعضی از مذاهب فقهی اهل‌سنت(??)

?) مذ هب امام ابوحنیفه t:

ملا علی قاری حنفی در شرح (فقه الاکبر/???) می‌گوید: (تلاوت قرآن بر سر قبرها در نزد امام ابوحنیفه، امام مالک وامام احمد مکرو ه است)، و در جای دیگر نقل می‌کند که خواندن قرآن بر سر قبرها مکروه است چون از امور نو پیدا و بدعت است و از سنت ثبوتی ندارد، واین سخن (شارح الاحیاء) نیز می‌باشد.

                                                                                ادامه مطلب...

ثواب خواندن قرآن به اموات می رسد؟

سبحان الله! مگر خداوند قرآن را برای چه نازل کرده است؟

? آیا آن را نازل کرده تا در پوشها و پارچه‌های مختلف و رنگارنگ بپیچند و روی سر کودکان وبیماران بگذارند؟ و آیا آن را نازل کرده که در قبرستانها بر مردگان تلاوت کنند؟؟؟ و شیخ نماها و عالم نماها آن را وسیله‌ای برای چاپیدن اموال مردم قرار دهند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا دجالان و مکاران آن را بر ظرفها بنویسند، که افراد ضعیف الایمان و مسحور از آن آب بنوشند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که تنبلان و بی‌کاران آن را بر راهها و بر دروازهای بارگاهها به ادعای نجات و …بخوانند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا در پوسترها نوشته شود و برای زینت و برکت بر در و دیوارها و …نصب و آویزان کنند که از چشم زخم در امان بمانند…و به زنان ? بی حجاب و افراد بی بند وبار بسته و آویخته شود؟!!!

? آن را نازل کرده که حیله‌گران و شعبده‌بازان از آن تعویذ بنویسند و بر دروازهای مساجد و…بایستند همانند دست‌فروشها فریاد برنند: آیة الکرسی!! ? معوذات!! آیات منجیات!! ?? تومان!!!

? آیا آن را نازل کرده تا آواز خوانان آن را همانند شعر و ترانه با نغمه‌ها و موسیقی‌اش شنوندگان را بوجد آورند تا جایی که با داد و فریاد خواننده را چنان تشویق کنند که گویا در سالن اجرای کنسرت و مراکز تفریح و سرگرمی هستند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که در اول برخی صفحات بنویسند:«خوب» و در برخی صفحات بنویسند:«بد» و آنگاه با چاپ ونشر آن، از آن به عنوان استخاره و فال گیری، استفاده کنند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که شب و روز طوطی وار آن را بدون فهم و تدبر تلاوت کنند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا پس از آنکه مسلمانان در قرون اولیه با آن دنیا را فتح کردند، امروز ما آن را در طاقچه‌ای بگذاریم غبار آلود شود؟!!!

و آیا آن را نازل کرده که فقط به خاطر نام و شهرت آن را حفظ کنند و بخاطر شرکت در مسابقات و کسب رتبه فقط به زیبا خواندنش اهمیت بدهند و ? از عمل و اجرای احکام آن هیچ خبری نباشد؟!!!

? پروردگارا! ما را بیامرز! که خوب می‌دانیم هرگز کتابت را برای اینها نازل نکردی!بلکه قطعاً آن را نازل کردی که مردم در آیاتش تدبر کنند، و برایشان چراغی باشد که راهشان را روشن کند و آن را نازل کردی تا برای دنیا مژده و هشدار باشد، آری! خداوند قرآن را برای زندها نازل کرده، نه مردگان! و خداوندا! خوب می‌دانیم که کتابت را فرستادی تا پیروان دینت قوانین و برنامه‌های زندگی‌شان را در خانه، بازار، دانشگاه، دادگاهها و…از آن بگیرند.

پروردگارا! راه سعادت و نیک‌بختی که تو برای ما ترسیم کردی، گم کردیم لذا منحرف و سرگردان شدیم و شرایط سرگردانی دیگران را فراهم کردیم و با گمراهی به حاشیه‌ی زندگی رانده شدیم و در اثر تخلف از اهداف و برنامه‌های قرآنت به آتش هرج ومرج و سرگردانی گرفتار شدیم. و باکمال تأسف! مفاهیم و معانی قرآن را به شیوه‌ای شگفت انگیزی تغییر داده‌اند که هرگز در امتی از امتهای پیشین با تمام ستمهایی که بر کتابهای آسمانی روا داشتند، سابقه ندارد. و سراغ نداریم کسی از آنان کتاب خدا را کالایی برای مردگان قرار داده باشند. ما با عمل خود میلیونها انسان را که از ما پیمان گرفته شده برای بشارت و هدایتشان تلاش کنیم، به کام نابودی و هلاکت کشاندیم، آری ما نسبت به تمام اینها بی تفاوت بودیم تا اینکه با اختراع تسلیحات مخرب جنگی به خطرات وحشتناکی برای ما، خودشان و بسیاری از مخلوقات خدا تبدیل شدند.

چهارده قرن پیش رسول‌الله(ص) به ما مژده داده و فرموده: «ترکت فیکم ما إن تمسکتم به لن تضلوا: کتاب الله و سنة نبّیه» (?) (در میان شما دو چیز گذاشتم تا زمانی که به آن چنگ زنید گمراه نمی‌شوید، و آن کتاب خدا و سنت پیامبرش است).

آری آنگاه که گذشتگان ما حقیقتاً به آن چنگ زده و آن را برنامه‌ی زندگی و چراغ راهشان قرار دادند، سروری و رهبری جهان را بدست گرفتند.

در این زمان نیز هستند کسانی که به کثرت قرآن می‌خوانند اما از حنجرهایشان پایینتر نمی‌رود. و حتی ما آن را از سلف صالحمان بیشتر می‌خوانیم، اما بدون فهم، تدبر و عمل تا جایی که ممکن است گفته‌ی برخی از سلف که گفته‌اند: «چه بسیارند تلاوت کنندگان قرآنی که قرآن آنان را لعنت می‌کند» در باره‌ی بسیاری از قاریان صدق کند، آیا وقت آن نرسیده که از خواب غفلت بیدار شویم؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده که علما و دعوت گران با این بدعتها و منکرات مبارزه کنند؟؟؟

اگر شهامت مبارزه را ندارند چرا راه، را باز نمی‌گذارند که دیگرمصلحان این فرصت را داشته باشند و حداقل آنان را با لقبها و مارکهای مختلف به خروج از دین متهم نکنند!!!

در این روزگار سختی که خطرها و مشکلات خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ما را احاطه کرده امیدواریم که بتوانیم از این خواب عمیق بیدار شویم و به کتاب خدا باز گردیم و با تلاوت آن به آیاتش همچون قانون اساسی و برنامه‌ی زندگی عمیقانه تدبر کنیم.

در صفحات این کتابچه بحثی بسیار مهم و خطیری را مطالعه می‌کنید که به یاری خداوند ادله‌ی صحیح موجب مسدود شدن دروازه‌ی دروغین دجالان و رسوایی حیله‌ی قاریان قبرستانها و مردگان و نابودی افتراها، دروغها و ادعاهای باطل خواهد شد، انشاءالله و به صراحت شرح داده شده که ادعای آنانی که می‌گویند: ثواب این قرآن خوانیها به مردگان می‌رسد، تا اموال مردم را به باطل بخورند و ارزش قرآن را از بین ببرند، دروغ و بی اساس است.

این مقدمه را با سخن یکی از متفکران تمام می‌کنیم، ایشان می‌گویند: «ای مسلمان همواره تو اسیر کسانی هستی که گمانهایشان را دین می‌پندارند و علم ودانش را احتکار می‌کنند، این امر موجب شده که تو از دین، فقه و علم قرآن محروم بمانی و تو با این کتاب که سر چشمه و منبع زندگی وقدرت توست هیچ رابطه‌ای نداری مگر زمانی که مرگت فرا رسد آنگاه یاسین را برایت می‌خوانند تا جان تو به آسانی گرفته شود، شگفتا! این قرآنی که نازل شده به تو زندگی و قدرت ببخشد، اکنون در احتضار مرگت می‌خوانند تا راحت بمیری!!!

ای مسلمانان باید با رسمهایی که از قرآن و سنت صحیح ثبوتی ندارد و بنام اسلام و به باور عبادت انجام می‌شود، مبارزه کنیم و تا نابودی آنها دست بردار نباشیم. و باید هرچیزی که منجر به شرک و استعانت از غیرالله می‌شود و انواع نذرها و قربانیها و واسطه‌طلبیهایی که گمراهی و شرک‌اند، مقابله‌ی جدی کنیم. خداوند متعال می‌فرماید:«و من اضل ممن یدعوا من دون الله من لایستجیب له الی یوم القیامة! و هم عن دعائهم غافلون»: (چه کسی گمراه‌تر از کسی است که افرادی را بفریاد بخواند و پرستش کند که تا روز قیامت پاسخش نمی‌گویند و اصلاً آنان از پرستشگران و بفریاد خواهندهگان غافل وبی خبرند).(احقاف/?)

ومی‌فرماید: «والذین تدعون من دونه ما یملکون من قطمیر» (و بجز او کسانی که بفریاد می‌‌‌خوانید حتی مالکیت و حاکمیت پوسته‌ی خرمایی را ندارند). (فاطر/??)

ما باید برای پاک و آراسته نمودن دین مان از اوهام و اساطیری که خرافاتیان و مبتدعان بر آن افزوده‌اند، تلاش کنیم تا حاکمیت کامل و خالص آن در تمام جوانب زندگی فردی، اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی به تلاش‌مان ادامه دهیم.

واز علما، متفکران، دعوتگران و همه‌ی مسلمانان می‌‌‌خواهیم مشعل اصلاح و مبارزه را بدست گیرند و با احساس مسؤلیت برای اعلای کلمة الله و سعادت بشرو نجاتشان از دست جباران و ستمگران تلاش کنند و در این راه از جان، مال و… دریغ نکنند.

? آیا ثواب تلاوت قرآن به مردگان می‌رسد؟

? س : آیا ثواب تلاوت قرآن به مردگان می‌رسد؟و قرآن خواندن بر قبرستان‌ها برای مردگان تأثیری دارد؟ و آیا این عمل از قرآن و سنّت صحیح ثبوتی دارد؟ و آیا پول‌گرفتن برای قرآن خواندن جایز است؟ و آیا جلسات قرآن‌خوانی که برای اموات می‌گیرند، درست است؟ و آیا در تعزیه باید سوره‌ی فاتحه و اخلاص و یا سوره‌ای از قرآن خوانده شود؟

در پاسخ سؤال‌های مذکور یکی از علمای مصر به‌ نام محمد احمد عبدالسلام کتابچه‌ای به‌نام: (حکم القراءة للاموات هل یصل ثوابها إلیهم؟) نوشته است و پاسخ این سؤال‌ها را از قرآن، سنّت صحیح ، دیدگاه مفسّرین، محدّثین، علمای اصول و فقهاء توضیح داده و محمود مهدی استامبولی احادیث آن‌ را تخریج کرده و در پاورقی‌ها توضیحات بسیار مفیدی داده. و ما به دلیل اهمیت موضوع این رساله را ترجمه کردیم تا مورد استفاده‌ی همگان قرار گیرد.

پاسخ سؤالها را با روش زیارت پیامبر(صلی الله علیه وسلم) از قبور شروع می‌شود.

روش پیامبر اکرم(صلی الله علیه وسلم) در زیارت قبور

ابوداود در سننش روایت می‌کند که پیامبر اکرم(ص) پس از دفن میّت می‌فرمود:«استغفروا لاخیکم و سلوا له التثبیت فإنه الان یسأل» (?) (برای برادرتان طلب مغفرت کنید و از خداوند بخواهید که او را ثابت‌قدم بدارد؛ زیرا هم‌اکنون از او سؤال می‌شود). و پیامبراکرم(ص) پس از آن‌که میّت را در لحد می‌گذاشت، می‌فرمود: «بسم الله‌و بالله و علی ملة رسول الله»: (به‌نام خدا، برای خدا و برملت رسول الله)(?).

در این روایات و غیر اینها، نیامده که پیامبر(صلی الله علیه وسلم) بر سر قبری سوره‌ای را خوانده باشد و حتی هیچ یک از اصحاب هم ـ مانند قاریان امروزی ـ بر سر قبر و یا در تعزیه‌‌ها قرآن ‌نخوانده‌اند.

مسلم از ابوهریرهtروایت کرده که: (پیامبر(ص) قبر مادرش را زیارت کرد وگریست و اطرافیانش را هم به گریه انداخت و فرمود: «استاذنت ربی فی أن استغفر لها فلم یاذن لی، و استاذنته فی ان ازور قبرها فاذن لی، فزوروا القبور.فانها تذکر الموت ـ وفی ‌روایه ـ فان فیها عبره،فانها تزهد فی الدنیا و تذکر الاخرة»: (از پرورگارم خواستم که برایم اجازه دهد برای مادرم طلب استغفار کنم به من اجازه نداد و از او خواستم که به من اجازه دهد قبرش را زیارت کنم، به من اجازه داد، لذا قبرها را زیارت کنید، چون شما را به یاد مرگ می‌اندازد.ـ و در روایتی دیگر آمده ـ به زیارت قبرها برویدـ چون زیارت قبور موجب پند، عبرت وزهد در دنیا می‌شود و انسان را به یاد آخرت می‌اندازد).

شیوه درست خواندن قرآن چگونه است؟<\/h2>

پرسش: شیوه درست خواندن قرآن چگونه است؟
        پاسخ: قرآن کریم در این باره، رهنمودهای فراوانی را مطرح فرموده است که به نمونه هایی از آن ها اشاره می شود:
الف. خواندن همراه با تدبّر و اندیشه ورزی: «افلا یتدبّرون القرءان; (نساء،82) آیا آن ها در قرآن نمی اندیشند.». تدبّر در واژه «دبر»، به معنای پشت و قبل است; یعنی قرائت قرآن باید با چنان تمرکزی همراه باشد که ارتباط معانی با آیات قبل، گسسته نشود و قرائت کننده، هنگام قرائت هر آیه، مفاهیم یاد شده در آیات پیش را هم به خاطر داشته باشد.
ب ـ خواندن قرآن به صورت ترتیل: قرآن کریم در این باره می فرماید: «و رتّل القرآن ترتیلا». (مزمّل، 4) تلاوت همراه با ترتیل; یعنی خواندن شمرده شمرده و توأم با تفکر. از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه، چنین آمده است: «ان القرآن لا یقرء هذرمه، و لکن یرتّل ترتیلا، اذا مررت بآیة فیها ذکرالنّار وقفت عندها، و تعوذت باللّه من النّار; قرآن را، تند و دست و پا شکسته نباید خواند، بلکه باید به آرامی تلاوت نمود. هنگامی که به آیه ای می رسی که در آن، آتش دوزخ ذکر شده است، توقف می کنی ]و می اندیشی[ و به خداوند از آتش دوزخ، پناه می بری.»^[1]

ج. پناه بردن به خداوند از شیطان رجیم: «فإذا قرأت القرءان فاستعذ باللّه من الشیطـن الرجیم;(نحل،98) هنگامی که قرآن می خوانی، از شرّ شیطان مطرود و رانده شده، به خداوند پناه ببر.» روشن است این پناه بردن، به لفظ و سخن، محدود نیست، بلکه باید در اعماق روح و جان نفوذ کند، به گونه ای که انسان، هنگام تلاوت قرآن، از خوی های شیطانی جدا شود، و به صفات الهی نزدیک گردد تا موانع فهم کلام حق از محیط فکر او برخیزد.^[2]

        قرائت قرآن، آدابی دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
        الف) مسواک زدن که پیامبر(صلی الله علیه وآله) بر آن دستور داده است;^[3]
        ب) وضو و طهارت داشتن هنگام تلاوت قرآن;^[4]

        ج) پناه بردن به خداوند پیش از قرائت قرآن: قرآن کریم می فرماید: «وقتی قرآن می خوانی، از ]شرّ [شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر».(نحل، 98)
        د) قرائت از روی قرآن که پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: «قرائت قرآن از روی مصحف بهترین اعمال امّت من است».^[5]
        هـ) قرائت قرآن با صدای خوش که خاتم پیامبران(صلی الله علیه وآله) فرمود: «هر چیزی زیوری دارد و زیور قرآن، صوت نیکو است.»^[6]

        و) قرائت قرآن همراه با خشوع: قرآن می فرماید: «آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حق نازل شده، خاشع گردد؟»(حدید، 16)
        ز) قرائت همراه با حزن و با حالت اندوه: پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «براستی قرآن همراه با حزن نازل شده است; بنابراین، هنگامی که قرآن می خوانید گریه کنید و اگر گریه نکردید، حالت گریه به خود بگیرید».

^[7]
        ح) تلاوت قرآن همراه با ترتیل: قرآن می فرماید: «و رتّل القرءان ترتیلاً;(مزمل، 4) قرآن  را با دقّت و تأنّی بخوان.»

        ط) یعنی قاری قرآن تنها به خواندن الفاظ، بدون توجه به معانی آن، اکتفا نکند; بلکه همراه با قرائت آن در معانی قرآن اندیشه کند. از آیاتش پند گیرد; چنان که امیرمؤمنان علی(علیه السلام) در وصف پرهیزکاران می فرماید: آنان در شب به پا خاسته و قرآن را شمرده و با تدبّر تلاوت می کنند. جان خویش را با آن محزون می سازند و دوای درد خود را از آن می گیرند. هرگاه به آیه ای برسند که در آن تشویق باشد، با علاقه و امید به آن روی می آورند و روح و جانشان با شوق بسیار در آن خیره می شود و آن را همواره «نصب العین» خود می سازند، و هرگاه به آیه ای برخورد کنند که در آن بیم باشد، گوش های دل خود را برای شنیدن آن باز می کنند و صداهای ناله و برخورد زبانیه های آتش در گوششان طنین انداز است.^[8]

بسمه تعالی

 برگزاری مسابقات قرآن و معارف اسلامی ازنگاه تصاویر

مسابقات مفاهیم ، اذان، احکام بصورت کتبی

         پذیرایی از شرکت کنند گان

              توضیحات جهت اجرای مسابقات کتبی

 

 

 بسمه تعالی

امسال که سال همت مضاعف وکار مضاعف نامگذاری شده  ،مسابقات قرآن ومعارف اسلامی همچون سالهای گذشته از طرف سازمان آموزش وپرورش در ارد وگاه باغ ابریشم  برگزار گردید ولی امسال با سالهای گذشته متفاوت بود هم از نظر تنوع برگزاریمسابقات وهم روحیه شاداب   دانش آموزان وهم از نظر همکاری مدیران مراکز دارالقرآن که همه کمر همت بستند و کارشناس قرآن ومعارف اسلامی و کارشناس نمازرا همراهی نمودند از جمله مراکزدارالقرآن الکریم ( خمینی شهر، مبارکه ، جر قویه علیا، نایین ، فلاورجان، آران وبیدگل، ) که در اینجا شما را با نمونه فعالیت ای مسابقات آشنا می کنیم

 محل برگزاری مسابقات نهج البلاغه  واحکام ( با همکاری جر قویه علیا

 

  رادیو اردوگاه ومسابقات حفظ ( با همکاری دارالقرآن خمینی شهر

   برگزاری مسابقه نهج البلاغه ( جر قویه علیا)

  پرچم  راهنمای مسابقاتصحیح خوانی نماز

            برگزاری مسابقات حفظ ( خمینی شهر)

  محل برگزاری نمایشگاه محصولات قرآنی ( مبارکه )

رمضان واحادیث مربوط به ماه رمضان
دهه فجر انقلاب اسلامی ......
چرا خدا به شما کمک نمی کند؟؟
میلاد حضرت زهرا س
شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تسلیت باد
هفته بسیج
هفته بسیج گرامی باد
روز ایثار وشهادت اصفهان
[عناوین آرشیوشده]