ثواب خواندن قرآن به اموات می رسد؟

سبحان الله! مگر خداوند قرآن را برای چه نازل کرده است؟

? آیا آن را نازل کرده تا در پوشها و پارچه‌های مختلف و رنگارنگ بپیچند و روی سر کودکان وبیماران بگذارند؟ و آیا آن را نازل کرده که در قبرستانها بر مردگان تلاوت کنند؟؟؟ و شیخ نماها و عالم نماها آن را وسیله‌ای برای چاپیدن اموال مردم قرار دهند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا دجالان و مکاران آن را بر ظرفها بنویسند، که افراد ضعیف الایمان و مسحور از آن آب بنوشند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که تنبلان و بی‌کاران آن را بر راهها و بر دروازهای بارگاهها به ادعای نجات و …بخوانند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا در پوسترها نوشته شود و برای زینت و برکت بر در و دیوارها و …نصب و آویزان کنند که از چشم زخم در امان بمانند…و به زنان ? بی حجاب و افراد بی بند وبار بسته و آویخته شود؟!!!

? آن را نازل کرده که حیله‌گران و شعبده‌بازان از آن تعویذ بنویسند و بر دروازهای مساجد و…بایستند همانند دست‌فروشها فریاد برنند: آیة الکرسی!! ? معوذات!! آیات منجیات!! ?? تومان!!!

? آیا آن را نازل کرده تا آواز خوانان آن را همانند شعر و ترانه با نغمه‌ها و موسیقی‌اش شنوندگان را بوجد آورند تا جایی که با داد و فریاد خواننده را چنان تشویق کنند که گویا در سالن اجرای کنسرت و مراکز تفریح و سرگرمی هستند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که در اول برخی صفحات بنویسند:«خوب» و در برخی صفحات بنویسند:«بد» و آنگاه با چاپ ونشر آن، از آن به عنوان استخاره و فال گیری، استفاده کنند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده که شب و روز طوطی وار آن را بدون فهم و تدبر تلاوت کنند؟!!!

? آیا آن را نازل کرده تا پس از آنکه مسلمانان در قرون اولیه با آن دنیا را فتح کردند، امروز ما آن را در طاقچه‌ای بگذاریم غبار آلود شود؟!!!

و آیا آن را نازل کرده که فقط به خاطر نام و شهرت آن را حفظ کنند و بخاطر شرکت در مسابقات و کسب رتبه فقط به زیبا خواندنش اهمیت بدهند و ? از عمل و اجرای احکام آن هیچ خبری نباشد؟!!!

? پروردگارا! ما را بیامرز! که خوب می‌دانیم هرگز کتابت را برای اینها نازل نکردی!بلکه قطعاً آن را نازل کردی که مردم در آیاتش تدبر کنند، و برایشان چراغی باشد که راهشان را روشن کند و آن را نازل کردی تا برای دنیا مژده و هشدار باشد، آری! خداوند قرآن را برای زندها نازل کرده، نه مردگان! و خداوندا! خوب می‌دانیم که کتابت را فرستادی تا پیروان دینت قوانین و برنامه‌های زندگی‌شان را در خانه، بازار، دانشگاه، دادگاهها و…از آن بگیرند.

پروردگارا! راه سعادت و نیک‌بختی که تو برای ما ترسیم کردی، گم کردیم لذا منحرف و سرگردان شدیم و شرایط سرگردانی دیگران را فراهم کردیم و با گمراهی به حاشیه‌ی زندگی رانده شدیم و در اثر تخلف از اهداف و برنامه‌های قرآنت به آتش هرج ومرج و سرگردانی گرفتار شدیم. و باکمال تأسف! مفاهیم و معانی قرآن را به شیوه‌ای شگفت انگیزی تغییر داده‌اند که هرگز در امتی از امتهای پیشین با تمام ستمهایی که بر کتابهای آسمانی روا داشتند، سابقه ندارد. و سراغ نداریم کسی از آنان کتاب خدا را کالایی برای مردگان قرار داده باشند. ما با عمل خود میلیونها انسان را که از ما پیمان گرفته شده برای بشارت و هدایتشان تلاش کنیم، به کام نابودی و هلاکت کشاندیم، آری ما نسبت به تمام اینها بی تفاوت بودیم تا اینکه با اختراع تسلیحات مخرب جنگی به خطرات وحشتناکی برای ما، خودشان و بسیاری از مخلوقات خدا تبدیل شدند.

چهارده قرن پیش رسول‌الله(ص) به ما مژده داده و فرموده: «ترکت فیکم ما إن تمسکتم به لن تضلوا: کتاب الله و سنة نبّیه» (?) (در میان شما دو چیز گذاشتم تا زمانی که به آن چنگ زنید گمراه نمی‌شوید، و آن کتاب خدا و سنت پیامبرش است).

آری آنگاه که گذشتگان ما حقیقتاً به آن چنگ زده و آن را برنامه‌ی زندگی و چراغ راهشان قرار دادند، سروری و رهبری جهان را بدست گرفتند.

در این زمان نیز هستند کسانی که به کثرت قرآن می‌خوانند اما از حنجرهایشان پایینتر نمی‌رود. و حتی ما آن را از سلف صالحمان بیشتر می‌خوانیم، اما بدون فهم، تدبر و عمل تا جایی که ممکن است گفته‌ی برخی از سلف که گفته‌اند: «چه بسیارند تلاوت کنندگان قرآنی که قرآن آنان را لعنت می‌کند» در باره‌ی بسیاری از قاریان صدق کند، آیا وقت آن نرسیده که از خواب غفلت بیدار شویم؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده که علما و دعوت گران با این بدعتها و منکرات مبارزه کنند؟؟؟

اگر شهامت مبارزه را ندارند چرا راه، را باز نمی‌گذارند که دیگرمصلحان این فرصت را داشته باشند و حداقل آنان را با لقبها و مارکهای مختلف به خروج از دین متهم نکنند!!!

در این روزگار سختی که خطرها و مشکلات خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ما را احاطه کرده امیدواریم که بتوانیم از این خواب عمیق بیدار شویم و به کتاب خدا باز گردیم و با تلاوت آن به آیاتش همچون قانون اساسی و برنامه‌ی زندگی عمیقانه تدبر کنیم.

در صفحات این کتابچه بحثی بسیار مهم و خطیری را مطالعه می‌کنید که به یاری خداوند ادله‌ی صحیح موجب مسدود شدن دروازه‌ی دروغین دجالان و رسوایی حیله‌ی قاریان قبرستانها و مردگان و نابودی افتراها، دروغها و ادعاهای باطل خواهد شد، انشاءالله و به صراحت شرح داده شده که ادعای آنانی که می‌گویند: ثواب این قرآن خوانیها به مردگان می‌رسد، تا اموال مردم را به باطل بخورند و ارزش قرآن را از بین ببرند، دروغ و بی اساس است.

این مقدمه را با سخن یکی از متفکران تمام می‌کنیم، ایشان می‌گویند: «ای مسلمان همواره تو اسیر کسانی هستی که گمانهایشان را دین می‌پندارند و علم ودانش را احتکار می‌کنند، این امر موجب شده که تو از دین، فقه و علم قرآن محروم بمانی و تو با این کتاب که سر چشمه و منبع زندگی وقدرت توست هیچ رابطه‌ای نداری مگر زمانی که مرگت فرا رسد آنگاه یاسین را برایت می‌خوانند تا جان تو به آسانی گرفته شود، شگفتا! این قرآنی که نازل شده به تو زندگی و قدرت ببخشد، اکنون در احتضار مرگت می‌خوانند تا راحت بمیری!!!

ای مسلمانان باید با رسمهایی که از قرآن و سنت صحیح ثبوتی ندارد و بنام اسلام و به باور عبادت انجام می‌شود، مبارزه کنیم و تا نابودی آنها دست بردار نباشیم. و باید هرچیزی که منجر به شرک و استعانت از غیرالله می‌شود و انواع نذرها و قربانیها و واسطه‌طلبیهایی که گمراهی و شرک‌اند، مقابله‌ی جدی کنیم. خداوند متعال می‌فرماید:«و من اضل ممن یدعوا من دون الله من لایستجیب له الی یوم القیامة! و هم عن دعائهم غافلون»: (چه کسی گمراه‌تر از کسی است که افرادی را بفریاد بخواند و پرستش کند که تا روز قیامت پاسخش نمی‌گویند و اصلاً آنان از پرستشگران و بفریاد خواهندهگان غافل وبی خبرند).(احقاف/?)

ومی‌فرماید: «والذین تدعون من دونه ما یملکون من قطمیر» (و بجز او کسانی که بفریاد می‌‌‌خوانید حتی مالکیت و حاکمیت پوسته‌ی خرمایی را ندارند). (فاطر/??)

ما باید برای پاک و آراسته نمودن دین مان از اوهام و اساطیری که خرافاتیان و مبتدعان بر آن افزوده‌اند، تلاش کنیم تا حاکمیت کامل و خالص آن در تمام جوانب زندگی فردی، اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی به تلاش‌مان ادامه دهیم.

واز علما، متفکران، دعوتگران و همه‌ی مسلمانان می‌‌‌خواهیم مشعل اصلاح و مبارزه را بدست گیرند و با احساس مسؤلیت برای اعلای کلمة الله و سعادت بشرو نجاتشان از دست جباران و ستمگران تلاش کنند و در این راه از جان، مال و… دریغ نکنند.

? آیا ثواب تلاوت قرآن به مردگان می‌رسد؟

? س : آیا ثواب تلاوت قرآن به مردگان می‌رسد؟و قرآن خواندن بر قبرستان‌ها برای مردگان تأثیری دارد؟ و آیا این عمل از قرآن و سنّت صحیح ثبوتی دارد؟ و آیا پول‌گرفتن برای قرآن خواندن جایز است؟ و آیا جلسات قرآن‌خوانی که برای اموات می‌گیرند، درست است؟ و آیا در تعزیه باید سوره‌ی فاتحه و اخلاص و یا سوره‌ای از قرآن خوانده شود؟

در پاسخ سؤال‌های مذکور یکی از علمای مصر به‌ نام محمد احمد عبدالسلام کتابچه‌ای به‌نام: (حکم القراءة للاموات هل یصل ثوابها إلیهم؟) نوشته است و پاسخ این سؤال‌ها را از قرآن، سنّت صحیح ، دیدگاه مفسّرین، محدّثین، علمای اصول و فقهاء توضیح داده و محمود مهدی استامبولی احادیث آن‌ را تخریج کرده و در پاورقی‌ها توضیحات بسیار مفیدی داده. و ما به دلیل اهمیت موضوع این رساله را ترجمه کردیم تا مورد استفاده‌ی همگان قرار گیرد.

پاسخ سؤالها را با روش زیارت پیامبر(صلی الله علیه وسلم) از قبور شروع می‌شود.

روش پیامبر اکرم(صلی الله علیه وسلم) در زیارت قبور

ابوداود در سننش روایت می‌کند که پیامبر اکرم(ص) پس از دفن میّت می‌فرمود:«استغفروا لاخیکم و سلوا له التثبیت فإنه الان یسأل» (?) (برای برادرتان طلب مغفرت کنید و از خداوند بخواهید که او را ثابت‌قدم بدارد؛ زیرا هم‌اکنون از او سؤال می‌شود). و پیامبراکرم(ص) پس از آن‌که میّت را در لحد می‌گذاشت، می‌فرمود: «بسم الله‌و بالله و علی ملة رسول الله»: (به‌نام خدا، برای خدا و برملت رسول الله)(?).

در این روایات و غیر اینها، نیامده که پیامبر(صلی الله علیه وسلم) بر سر قبری سوره‌ای را خوانده باشد و حتی هیچ یک از اصحاب هم ـ مانند قاریان امروزی ـ بر سر قبر و یا در تعزیه‌‌ها قرآن ‌نخوانده‌اند.

مسلم از ابوهریرهtروایت کرده که: (پیامبر(ص) قبر مادرش را زیارت کرد وگریست و اطرافیانش را هم به گریه انداخت و فرمود: «استاذنت ربی فی أن استغفر لها فلم یاذن لی، و استاذنته فی ان ازور قبرها فاذن لی، فزوروا القبور.فانها تذکر الموت ـ وفی ‌روایه ـ فان فیها عبره،فانها تزهد فی الدنیا و تذکر الاخرة»: (از پرورگارم خواستم که برایم اجازه دهد برای مادرم طلب استغفار کنم به من اجازه نداد و از او خواستم که به من اجازه دهد قبرش را زیارت کنم، به من اجازه داد، لذا قبرها را زیارت کنید، چون شما را به یاد مرگ می‌اندازد.ـ و در روایتی دیگر آمده ـ به زیارت قبرها برویدـ چون زیارت قبور موجب پند، عبرت وزهد در دنیا می‌شود و انسان را به یاد آخرت می‌اندازد).