حضرت مهدی - دارالقران الکریم جرقویه علیا

دارالقران الکریم جرقویه علیا

[ و شنید مردى دنیا را نکوهش مى‏کند فرمود : ] اى نکوهنده جهان ، فریفته به نیرنگ آن ، به ژاژهایش دلباخته و به نکوهشش پرداخته . فریفته دنیایى و سرزنشش مى‏نمایى ؟ تو بر دنیا دعوى گناه دارى ، یا دنیا باید بر تو دعوى کند که گنهکارى ؟ دنیا کى سرگشته‏ات ساخت و چسان به دام فریبت انداخت ؟ با خفتنگاههاى پدرانت که پوسیدند ؟ یا با خوابگاههاى مادرانت که در خاک آرمیدند ؟ چند کس را با پنجه‏هایت تیمار داشتى ؟ و چند بیمار را با دستهایت در بستر گذاشتى ؟ بهبود آنان را خواهان بودى ، و دردشان را به پزشکان مى‏نمودى . بامدادان ، که دارویت آنان را بهبودى نداد ، و گریه‏ات آنان را سودى . بیمت آنان را فایدتى نبخشید ، و آنچه خواهانش بودى به تو نرسید ، و نه به نیرویت بیمارى از آنان دور گردید . دنیا از او برایت نمونه‏اى پرداخت ، و از هلاکتجاى وى نمودارى ساخت . دنیا خانه راستى است براى کسى که آن را راستگو انگاشت ، و خانه تندرستى است آن را که شناختش و باور داشت ، و خانه بى نیازى است براى کسى که از آن توشه اندوخت ، و خانه پند است براى آن که از آن پند آموخت . مسجد محبان خداست ، و نمازگاه فرشتگان او ، و فرود آمد نگاه وحى خدا و تجارتجاى دوستان او . در آن آمرزش خدا را به دست آوردند و در آنجا بهشت را سود بردند . چه کسى دنیا را نکوهد حالى که بانگ برداشته است که جدا شدنى است ، و فریاد کرده است که ناماندنى است ، گفته است که خود خواهد مرد و از مردمش کسى جان به درنخواهد برد . با محنت خود از محنت براى آنان نمونه ساخت ، و با شادمانى‏اش آنان را به شوق شادمانى انداخت . شامگاه به سلامت گذشت و بامداد با مصیبتى جانگداز برگشت ، تا مشتاق گرداند و بترساند ، و بیم دهد و بپرهیزاند . پس مردمى در بامداد پشیمانى بد گوى او بودند و مردمى روز رستاخیز او را ستودند . دنیا به یادشان آورد ، و یادآور شدند . با آنان سخن گفت و گفته او را راست داشتند . و پندشان داد ، و از پند او بهره برداشتند . [نهج البلاغه]

در خصوص حضرت مهدی عج ( شیوا طالبی)

... در حلقه اهل دل، شنوای سخنان برخاسته از دل آنان بودم، آنانی که عمری در انتظار ظهور نور به سر برده و همواره به اندازه معرفت و شناخت خود از قطب دایره امکان، امام زمان علیه السلام به فکر و یاد او هستند.
آنان به حال انسانهایی که توفیق الهی شامل حالشان شده بود و در زمانهای خود در خدمت و حضور امام زمانشان بودند، غبطه می‏خوردند، می‏گفتند:
کاش! روزی چشمان ما هم به جمال دلربای مولایمان منوّر می‏شد.
کاش! روزی می‏توانستیم در خدمت مولایمان باشیم و...
ما که مبتلا به غیبت مولایمان هستیم چه کنیم؟

ادامه در ادامه مطلب

ادامه مطلب

وقت بخیر:خواننده ی گرامی :

نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی | یکشنبه 88 مرداد 11 ساعت 6:50 عصر |

نظرات شما عزیزان نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

رمضان واحادیث مربوط به ماه رمضان
دهه فجر انقلاب اسلامی ......
چرا خدا به شما کمک نمی کند؟؟
میلاد حضرت زهرا س
شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تسلیت باد
هفته بسیج
هفته بسیج گرامی باد
روز ایثار وشهادت اصفهان
[عناوین آرشیوشده]

اوقات شرعی

RSS
Atom

درباره خودم