بسم الله الرحمن الرحیم « و ان استغفروا ربکم ثم توبوا الیه یمتعکم متاعا حسنا الی اجل مسمی ویوت ذی فضل فضله و ان تولوا فانی اخاف علیکم عذاب یوم کبیر « و این که از پروردگارتان طلب آمرزش کنید سپس به سوی او برگردید که شما را تا وقت معینی از مواهب زندگی به خوبی بهره مند سازد و هر صاحب فضلی را به اندازه فضیلتش عطا فرماید و اگر رو بگردانید, پس من قطعا برای شما از عذاب روز بزرگی می ترسم.» الی الله مرجعکم و هو علی کل شی قدیر. « بازگشت شما به سوی خدا است و او بر هر چیزی توانا است». برداشت: سالک الی الله باید برای حرکت و رفتن به سوی خدا در ضمن یاد آوری اشتباهات و خطاهای خویش برای انها از خدای عزیز طلب امرزش کند و استغفار نماید و در عین حال توبه هم بکند. توبه مهم ترین قدم برای سالک الی الله است زیرا راه او را مشخص و هدف او را معین می نماید . توبه برای سالک الی الله بازگشت او به سمت راه خدا و پشت کردن به دشمنان و شیطان است و اگر سالک الی الله توبه کند, خدای تعالی او را از نعمت ها و مواهب زیادی می دهد و توبه سبب جلب نعمت به انسان می گردد و سالک الی الله باید بداند همان طور که توبه او را صاحب نعمت می کند روی گرداندن از خدای تعالی و توبه نکردن سبب جلب عذاب و دوری از رحمت پروردگار می نماید. در آیه بعد خدای تعالی به سالک الی الله وعده می دهد که به سوی او باز می گردد و اوست که تواناست و می تواندبدی های او را به خوبی تبدیل کند واز گناهان او بگذرد وبه کسانی که توبه نمی کنند انها را می ترساند که بدانند بالاخره باید به سوی خدا بازگردند ولو الان در دنیا این کار را نکنند و بدانند که خدای تعالی توانا بر عذاب انها است.در ایه فوق نکاتی جلب توجه می کند: اول ان که طلب آمرزش واستغفار از توبه جداشده اند. اصولا افراد این دو مسئله را یکی پنداشته اند و فکر می کنند استغفار همان توبه است حال این که خدای تعالی در ایه فوق می فرماید: از پروردگارتان طلب آمرزش کنید سپس به سوی او برگردید یعنی طلب آمرزش و استغفار قبل از توبه است کسی که توبه کند دیگر به گناهان نباید برگردد و اصولا چنین توبه ای در لسان رویات و ایات قران توبه واقعی میگویند.
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
دوشنبه 90 دی 19 ساعت 10:50 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
19 دی ماه سالروز قیام خونین مردم قم رحلت مرموز آیت الله مصطفی خمینی فرزند امام (قدس سره) در آبان 1356، شتاب خاصی به حرکت انقلاب اسلامی بخشید که می توان موج برخاسته از آن را به عنوان آغاز قیام عمومی مردم دانست. مجالس یادبود متعددی در سرتاسر کشور برگزار و در پی هر یک از این مجالس، تظاهرات گسترده ای علیه رژیم شاه به راه افتاد و بار دیگر امام (قدس سره) به عنوان رهبر حرکت اسلامی در جامعه مطرح گردید. از این رو دستگاه حاکم و به ویژه شخص شاه بر آن شد تا با توهین به ساحت امام (قدس سره) چهره ی ایشان را در انظار عمومی مشوش سازد و با نوشتن مقاله ای با صراحت به آن بزرگوار توهین نماید.
در اواسط دی 1356، که پاکت ممهور به مهر دربار از دفتر هویدا وزیر دربار شاه خارج می شد، کسی از کارگزاران رژیم گمان نمی برد که این نامه مانند آتش به دامن رژیم شاه بیافتد. پیک دربار نامه را به داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی داد و او نیز نامه را جهت انتشار به روزنامه اطلاعات داد. مسعودی صاحب امتیاز روزنامه، پس از با خبر شدن از مفاد مقاله، آن را برای آینده روزنامه خطرناک یافت و نگران و اکنش علما و روحانیون شد. اما در تماس هایی که با وزیر اطلاعات و جهانگردی و نخست وزیر (آموزگار) گرفت، دریافت که برخی از مفاد تند و تحریک آمیز آن به خواست شاه در مقاله گنجانده شده است. شاه دستور نگارش «ایران و استعمار سرخ و سیاه» را در حالی داده بود که پیش از آن، مضامینش را در گفت و گو با خبرنگار یک مجله ی امریکایی بیان کرده بود. اما گزارشی از عراق در این باره که « آیت الله خمینی در رساله عملیه خود سلطنت را غیر شرعی اعلام کرده و این نظر در چاپ جدیدی از توضیح المسائل ایشان منتشر شده است.» خشم شاه را به آن حد برانگیخت که دستور نگارش این مقاله را داد. در این مقاله – که نویسنده ی آن «احمد رشیدی مطلق» ذکر شده بود – به طور صریح بی حجابی را فضیلت دانسته و حجاب، کهنه پرستی و ارتجاع سیاه معرفی و به ساحت مرجع عالم تشیّع، امام خمینی (قدس سره) اهانت کرده و قیام پانزده خرداد 1342، توطئه استعمار سرخ و سیاه معرفی شده بود. با پخش سراسری روزنامه اطلاعات و رسیدن آن به شهر قم، اولین واکنش ها آغاز شد. طلاب جوان، پس از خواندن مقاله، به خشم آمدند. مدرسین حوزه علمیه ی قم(1) پس از اطلاع از محتوای مقاله، در بیت آیت الله حسین نوری گرد آمدند تا اقدامی هماهنگ علیه رژیم داشته باشند و پس از بررسی ابعاد گوناگون مسأله، تصمیم گرفته شد که هجدهم دی درس های حوزه تعطیل شود. صبح هجدهم دی، طلاب با تشکیل اجتماعی بزرگی، تظاهرات و راهپیمایی خود را آرام به سوی منازل مراجع وقت آغاز کردند و با تجمع در مقابل منازل ایشان با دادن شعارهایی به حمایت از امام (قدس سره) پرداختند. نیروهای امنیتی ابتدا با یورش به صف تظاهر کنندگان سعی در متفرق نمودن و ممانعت از راهپیمایی طلاب کردند. اما وقتی با مقاومت آن ها رو به رو شدند، اعلام کردند در صورتی که راهپیمایان شعار ندهند و آرام حرکت کنند، می توانند به تظاهرات خود ادامه دهند. عده ای از طلاب در مقابل بیت مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی (قدس سره) تجمع کردند و معظم له طی سخنانی فرمودند: « این ها به آن آقا [امام خمینی] توهین نکردند. این ها به ما توهین کردند، برای این که این ها با این کارشان نشان دادند و خواستند بگویند که آن آقا [امام خمینی] با ما مخالف است و مفهوم حرفشان این است که ما با این ها (رژیم شاه) موافقیم. این که ما با این ها موافقیم، توهین به ماست. ما در گذشته با این ها مخالف بوده ایم و در آینده نیز مخالف خواهیم بود.»
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
شنبه 90 دی 17 ساعت 9:17 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
بسم الله الرحمن الرحیم هرگز به آنچه علم واطمینان نداری دنبال مکن که چشم وگوش ودلها مسئولند بد آنچه نداری بر آن آگهی مباداکه دل درپی آن نهی
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
شنبه 90 دی 17 ساعت 9:8 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
زآن طشت پر ز اشک خون در مقابلش پیدا بود که زهر چه کرده است با دلش مظلوم چون على و به مظلومیش گواه آنخانه نبى که بود در مقابلش او حاصل نبوّت و بیداد دشمنان از آب شعله خیز، شرر زد به حاصلش عمر حسن ز عمر على سخت تر گذشت تا آن که مرگ آمد و حل کرد مشکلش از ورطه اى که بود کران تا کران ملال موجى زد و رساند، شهادت به ساحلش هر مرد راست محرم دل همسرش، ولى غربت ببین که همسر او گشته قاتلش از زهر، پاره پاره و از صبر، ریزریز قرآن برگ شهادت بود دلش چشمش به لطف اوست «مؤیّد» که دم زند گاه از مصائب وى و گاه از فضایلش
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
چهارشنبه 90 دی 14 ساعت 9:55 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
گذشت عمر و بیا غفلت از اِله مکن بس است خیره سرى دیگر اشتباه مکن هر آنچه نامه نوشتى تو از گناه بس است بیا و توبه کن و نامه اى سیاه مکن به میهمانى خود خوانده ات خدا اینک بیا و وقت گرانمایه را تباه مکن به درک این زمانه اگر نکوشیدى بیا و غفلت از این مابقىِ ماه مکن اگر که چشم شفاعت به مرتضى دارى به چشم بد به کسى در جهان نگاه مکن براى آن که به مقصد رسى بدون خطر بیا و نفس دنى را رفیق راه مکن کلید گنج سعادت بُوَد به دست عمل بکوش در عمل و ترک پایگاه مکن شعار شاعر «ژولیده» روز و شب این است گذشت عمر و بیا غفلت از گناه مکن
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
چهارشنبه 90 دی 14 ساعت 9:50 صبح
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
باسمه تعالی اشک هاریختم وغسل شهادت کردم روضه خوانت شدم و عرض ارادت کردم تابیفتدبه من آن گوشه نگاهت،آنگاه «هرکه داردهوس کرببلابسم الله حرفی ازکرببلاشدکه دلم می لرزد چشم ازاشک پروعکس حرم می لرزد بازهم مرثیه دردست قلم می لرزد شانه ام خسته وازوسعت غم می لرزد وقت پرواز شدوباز شنیدم درراه «هرکه داردهوس کرببلابسم الله» کاروان رفت وزمان ازسفرت جاماند آسمان خیره به چشمان ترت جامی می ماند شهرازفیض نمازسحرت جامی ماند کعبه ازگردش بردورسرت جامی ماند وتو گفتی که شده راه سعادت کوتاه «هرکه داردهوس کرببلا بسم الله» همگی دورتو وخیمه که می شدتاریک بادوانگشت تودیدندخدارانزدیک جبرئیل آمدومی گفت به هریک تبریک دست بیعت به تودادندوشدندآنگه یاری نیست درباورشان یک سرسوزن اکراه «هرکه داردهوس کرببلا بسم الله» ناگهان حس غریبانه ای آمدبه وجود چشم هابازشدودرپی یک کشف شهود بوی سیب آمدومی خواندلبم اذن ورود درهمان لحظه که غیرتودگرهیچ نبود درودیوارحسینیه همه شدمداح «هرکه داردهوس کرببلابسم الله بسم الله » شاعر:محمدغفاری
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
سه شنبه 90 دی 13 ساعت 12:7 عصر
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
+ اِنَّ اللهَ وَ مَلائَکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبی یا ایُّها الَّذینَ امَنوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّموُا تَسلیما خداوند و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستند ای مومنان شما نیر بر او درود و سلام بفرستید. سوره احزاب آیه56
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
دوشنبه 90 دی 12 ساعت 4:10 عصر
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|