موضوع: مسئولیت والدین در تربیت خانوادگی فرزندان (1)
تاریخ پخش:  31/05/89

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، بعدد ما احاط به علمک!
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

سر سفره‌ی ماه رمضان و قرآن و موضوع بحثمان در رمضان 89 بحث تربیت است. اهمیت و ضرورت تربیت بحث شد. تربیت بدنی بحث شد. تربیت سیاسی بحث شد. حالا تربیت خانوادگی مانده، تربیت اجتماعی مانده، تربیت عقلانی مانده است، بعد هم موانع تربیت و راه‌های تربیت، یک موضوعی است که همه‌ی پدرها و مادرها، معلمین و اساتید دانشگاه و طلبه‌ها، همه به آن به یک نحوی نیاز داریم. سر سفره‌ی قرآن نشستیم. در این جلسه موضوع بحث ما تربیت خانوادگی است. موضوع کلی بحث این ماه مسئله‌ی تربیت است، منتهی تربیت خانوادگی. یعنی مسئولیت پدر و مادرها، چقدر پدر و مادرها روی تربیت بچه‌شان حساس هستند؟ برای کفش بچه چقدر پول می‌دهند؟ برای کتاب چقدر پول می‌دهند؟ برای آموزش انگلیسی چقدر خرج بچه‌شان می‌کنند، برای آموزش زندگی چقدر خرج می‌کنند؟ به تیپ بچه‌شان بیشتر می‌رسند یا به مخشان؟ سر سفر‌ه‌ی قرآن هستیم. از قرآن بگویم.

                                                                                                  ادامه مطلب...

 همکاران خوب وتلاشگر  فرهنگی  آیا می  دانید  با شرکت  در مسابقه   اینترنتی در سهایی از قرآن  می توانید   16 ساعت

گواهی ضمن خدمت  دریافت نمایید  برای اطلاع بیشتر با مرکز دارالقرآن  الکریم منطقه در تماس باشید

      03127532535-09133289435

ما شیعیان بعضی وقت ها فکر می کنیم چون شیعه هستیم و شیعه هم دین برحق است، پس باید همیشه خدا برای ما راحتی و آسایش رو فراهم کنه؛ خوب به نظر ما باید بین اونی که حق و درست هست با اونی که باطل و نادرسته ، فرق باشه و حق همیشه در آسایش باشه!اما به نظر من اینجا یک نکته ظریف هست و اون اینکه اگه راحتی و آسایش در حق بود و سختی و بلا در باطل برای ما آدم ها که بیشتر راحت طلبیم انتخاب حق کار سختی نبود، اونوقت کسی طرف باطل نمی رفت و حال آنکه این دنیا محل ابتلا و آزمایش ما آدم هاست بنابراین اگر کسی جانب حق رو بگیره درحالی که سختی و مشقت همیشه با اوست این انتخاب ، انتخابی قابل تقدیر است و ابتلا و آزمایش با این معنا که حق با سختی و بلا همراه باشد سازگاری بیشتری دارد.روایت زیر رابطه شیعه و سختی و بلا در راه خدا و دوستی اهل بیت (ع) را نشان می دهد:سعد ابن طرف گفت:در محضر امام باقر (ع) نشسته بودیم که جمیل ازرق از ره رسید و و وارد شد.همین که نشست از گرفتاری ها و مشکلات شیعیان و مصائبی که برآنها وارد می شود سخن به میان آوردیم . حضرت فرمودند: گروهی به محضر امام سجاد (ع) و عبدالله بن عباس رسیدند و به آنان ، از همین حوادثی که یاد کردید ، شکوه نمودند.آنان نیز خدمت امام حسین (ع) رسیدند و همان ها را بازگو کردند.پس حضرت فرمودند:« به خدا سوگند بلا و فقر و کشته شدن (در راه خدا ) به دوستداران ما شتابان تر است از دویدن اسبان بارکش وتندتر از سیلی که به « صِمر » خود سرازیر گشته است . »عرض کردیم « صِمر » چیست؟فرمودند: نقطه پایانی ( و قرارگاه ) سیل است، و اگر شما ( محبین و شیعیان صمیمی ما ) ، در معرض ابتلائات قرار نمی گرفتید، می دیدیم که دیگر از ما ( که در راه خدا اهل بلاییم ) نیستید. » منبع : فرهنگ جامع سخنان امام حسین (ع) / 659

علل گرایش به بدبینی و پوچ‌گرایى*

یکی از مشکلات انسان مدرن مسأله پوچ‌گرایی می‌‌باشد. حال سئوال این است که با توجه به فطرت خداشناسی و خداجویی در انسان چرا برخی انسان‌ها دچار بحران اعتقادی و پوچ‌گرایی می‌شوند؟

درآمد

مختصراً باید گفت که علل و عوامل پوچ‌گرایی بر دو گونه‌اند: 1. علل و عوامل درون ذاتی یا فردى؛ 2. علل و عوامل برون ذاتی یا اجتماعى.

بی‌تردید در قلمرو انسان‌شناسی هرگز نمی‌‌‌توان حد فاصلی میان فرد و اجتماع قائل شد، زیرا این دو بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند و ما این تقسیم‌بندی را صرفاً به جهت شدت تأثیرشان بر یکدیگر، به عمل آوردیم. علل و عوامل درون ذاتی یا روانی مانند نابسامانی‌های تربیتى، عقده حقارت، ناخودپذیری و... علل و عوامل برون‌ذاتی یا اجتماعی مانند نابسامانی‌های محیطی و اجتماعى، دگرگونی ارزش‌ها و....

به این نکته نیز اشاره کنیم که تنها به برخی از علل و عوامل که مهمتر به نظر می‌رسند، اشاره کرده‌ایم. در بین ده‌ها عامل که ممکن است در گرایش افراد انسانی به بدبینی مؤثر باشند، عللی که ذکر شده، علل و عوامل کلی هستند که بسیاری از انگیزه‌های جزئی را نیز شامل می‌شوند. برای مثال نارسایی‌های تربیتی یک انگیزه کلی است که می‌تواند بسیاری از علل جزئی مانند ناز پروردگی‌ها، مهرطلبی‌ها و... را شامل شود.

در بررسی علل و عوامل مزبور باید نکات زیر را در نظر گرفت:

1. هیچ گاه نمی‌‌توان گفت که تنها یک علت موجبات بدبینی و پوچی را فراهم می‌آورد، زیرا طبیعت آدمی به گونه‌ای است که مجموعه‌ای از علل و عوامل در آن مؤثر است. گذشته از آن اگر تنها یک عامل بخواهد در روان انسان تأثیر کند، مکانیسم دفاعی انسان به‌گونه‌ای است که با آن به مبارزه برمی‌خیزد.

2. گرایش افراد به بدبینی و پوچی دارای شدت و ضعف است؛ یعنی تمامی افرادی که دچار بدبینی و پوچی می‌شوند، از یک حد معین از پوچ‌گرایی برخوردار نیستند و این امر بستگی به ساخت شخصیت آنان دارد.

3. شدت و نوع بدبینی و پوچی در انسان بستگی به عامل مؤثر در آن دارد؛ مثلا فردی که بر اثر شکست در عشق، یا نرسیدن به مقام مطلوب خود دچار یأس و بدبینی شده ممکن است بر اثر مرور زمان و یافتن عشق جدید یا رسیدن به مقامی دیگر، از یأس و بدبینی تهی شود؛ در حالی که فردی که بر اثر تحیّر در معمای آفرینش به سوی بدبینی و پوچی کشانیده شده شاید تا آخر عمرش نسبت به زندگی بدبین بماند.

4. تأثیر بدبینی و پوچی در افراد، متناسب با سن و سال و در یافته‌ای عقلی و فکری و ساخت شخصیت آنهاست.

حال در اینجا به علل و عوامل گرایش به بدبینی و پوچی می‌پردازیم.

                                                                                                          ادامه مطلب...

موضوع: ورزش و تربیت بدنی در اسلام
تاریخ پخش:  27/05/89

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین، بعدد ما احاط به علمک!
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

رمضان 89 موضوع بحث ما درباره‌ی تربیت است. معنای تربیت، اهمیتش، رسیدیم به ابعادش، تربیت بدنی را در یک جلسه‌ قبل گفتیم.  در این جلسه یک گوشه‌ی دیگر در یادداشت‌هایم مانده است، در تربیت بدنی می‌گویم. و بعد وارد تربیت سیاسی می‌شویم. تربیت سیاسی، تربیت فکری و عقلی، تربیت خانوادگی، می‌خواهیم ابعاد تربیت را بررسی کنیم. فعلاً تربیت بدنی هستیم. دنباله‌ی بحث قبل.
1- سلامت و قدرت بدنی، لازمه‌ی پذیرش مسئولیت
بسم الله الرحمن الرحیم، سلامتی بدن در قرآن مورد توجه است. قرآن می‌فرماید: فلانی به درد رهبری می‌خورد. طالوت! چرا؟ برای اینکه هم جان دارد. هم مخ دارد. طالوت به درد رهبری می‌خورد. برای اینکه «زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْم‏» (بقره/247) مردم در خانه‌ی پیغمبری آمدند. از پیغمبرهای قبل. که یک رهبر می‌خواهیم. گفت: طالوت! گفتند: آخر این که به درد نمی‌خورد. این جیبش خالی است. گفت: تاجر می‌خواهید یا رهبر. اگر رهبر می‌خواهید، آن هم رهبر نظامی، باید برای طراحی مخ داشته باشد. تاکتیک‌های نظامی را بلد باشد. جسمش هم توان رزمندگی داشته باشد. این آیه‌ی قرآن است. «وَزادَهُ بَسْطَةً»، «بسط» یعنی توسعه. «بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ» یعنی از نظر علمی خیلی توسعه دارد. اطلاعاتش خیلی وسیع است. «وَ الْجِسْم‏» از نظر بدنی هم، یعنی قرآن توان بدنی را یکی از کمالات می‌داند. این یک مورد.
داریم «لِیَدِکَ عَلَیْکَ حَقّاً» (مستدرک،ج11،ص154) بدنت به شما حق دارد. اصلاً هرچه ما داریم امانت است. چشم ما امانت است. نزدیک غروب نباید مطالعه کنیم. با شکم پر نباید مطالعه کنیم. گوش ما امانت است. هر آهنگی را نباید گوش بدهیم. زبان ما امانت است. اصلاً ما خلیفه‌ی خدا هستیم. خلیفه یعنی جانشین، قائم مقام باید بدون اجازه رییس کاری نکند. وقتی گفتم: شما جانشین من هستی، یعنی هر کاری من می‌گویم باید بکنی. بگذارید قرآن بخوانم. وقتی خدا می‌خواست بشر را خلق کند. به فرشته‌ها گفت: «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً» (بقره/30) من روی زمین می‌خواهم جانشین تعیین کنم. معنای جانشین یعنی چه؟ یعنی همه‌ی کارهایش زیر نظر رییسش باشد. می‌گوید: این غذا را نخور. «لا تَأْکُلُوا» این غذا را «کُلُوا» بخور. اینجا ببین. «فَانْظُروا» (آل عمران/137) اینجا «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا» (نور/30) نگاه نکن. نگاه بکن. چون ما جانشین هستیم، بدن ما امانت است. حقی دارد، حق بدن ورزش است.
2- تربیت جسم برای خدمت به جامعه
منتهی ماشین برای چیست؟ ماشین وسیله است. اگر کسی یک ماشین بخرد، همینطور پای آن بایستد، می‌گویند: خوب این خط را گم کرده است. ماشین یعنی سوار شو برو. ورزش یعنی حالا که جان پیدا کردی، بلندشو برو یک کاری بکن. استفاده کن. در برابر ظالم خیز بگیر. برای مظلوم کمکی باش. برای پدر و مادرت بازویی باش. الآن بچه‌ها برای پدر و مادرشان هم بازو نیستند. حدیث داریم اولاد «عَضُد» است. «عَضُد» یعنی بازو. گفتند: قرائتی ده تا بچه دارد، همه بگویند: خوشا به حالش! ده تا بچه دارد. پس بیست تا بازو دارد. بیست بازو، الآن اگر گفتند: قرائتی ده تا بچه دارد، می‌گویند: اوه! چه می‌دهند بخورند. چون بچه یعنی شکم. اسلام می‌گوید: بچه بازو است. در جامعه‌ی ما بچه شکم شده است. اگر گفتند: سه تا بچه دارد، می گویند: باید سه تا شکم را سیر کند. اگر گفتند: ده تا بچه دارد، ده تا شکم! چرا؟ به خاطر اینکه ورزش ما خطش را گم کرده است.
ورزش یعنی یک بدنی، توانی که آدم بتواند پول دربیاورد. پولساز باشد. بتواند یک کمکی برای پدر و مادرش باشد. کمکی برای آینده‌اش باشد. وگرنه مملکت ما کجایش مشکل دارد؟ زمین که داریم. جوان هم که دانشجو خیلی داریم. هر دانشجو ده روز کارگری بکند. عوضش چهار سال خوابگاه مجانی. من! بنّایی کنم؟ از این حرف‌ها نزن. هیچی! پس فعلاً برو و خانه اجاره کن! برو خانه اجاره کن. چون برای دو میلیون نفر که دولت نمی‌تواند خوابگاه درست کند. یک مقدار خوابگاه دارد و باقی باید بروند و خانه اجاره کنند. در خانه‌ی اجاره‌ای هم هزار و یک مفسده پیش می‌آید. گاهی این دانشجو خانه را خراب می‌کند، گاهی اعضای خانه این دانشجو را ممکن است خراب کنند. چه اشکالی دارد که مثلاً یک کسی یک هنر هم داشته باشد؟
تربیت بدنی برای این است که یک کاری انجام بدهیم. ما حتی بعضی وقت‌ها به دولت می‌گوییم که زمین بساز که من در آن بازی کنم. خودت بساز و بازی کن! زمینش را دولت می‌دهد، آهنش را هم می‌دهد، مهندسش را هم می‌دهد، نقشه‌اش را هم می‌دهد. شما که می‌خواهی ورزش کنی، خودت به جای ورزش یک مقداری کمک کن که ما در همه‌ی روستاهایمان هم ورزشگاه داشته باشیم. مشکلی که نداریم. فکر می‌کنیم دیپلم که گرفتیم، دیگر نباید کار کنیم. مشکل ما مشکل فکری است. امام جمعه‌ی یکی از استان‌ها!‌ می‌گفت: جوانی نزد من آمد و گفت که من کار می‌خواهم، به او گفتیم که مثلاً این کار هست. گفت من مگر افغانی هستم؟ این کار برای افغانی‌هاست. ببینید، اگر رسیدیم به اینجا که گفتیم کار برای افغانی است، فاجعه است. همه‌ی هنر ما به کار ما است. در ورزش باید یک کار تولیدی هم باشد. مشکلات مملکت را باید حل کرد.
من در کره‌ی شمالی بودم. کره‌ی شمالی را آمریکا بمباران کرد. ارتشش خانه می‌ساخت، من با چشمان خودم این را دیدم. سه شیفته  می‌ساختند. از صبح تا ظهر یک گروه می‌آمدند می‌رفتند استراحت، تا فردا. عصری یک گروه دگر می‌آمدند. غروب می‌رفتند یک گروه استراحت، مثلاً 5 ساعت، 5 ساعت، گروه گروه می‌آمدند. چند ساعتی کار می‌کردند. با ارتش یک کشور بمباران شده را ساختند. الآن در پادگان ما سرباز نشسته، زمین هم دارد. آنوقت سبزی می‌خرد. آب دارد، خاک هم دارد، بیل هم دارد. جوانی هم دارد. از بیرون سبزی می‌خرد. آخر باید با این چه کرد؟

                                                                                                            ادامه مطلب...

موضوع: ایمان به خدا، مبنای تربیت اسلامی
تاریخ پخش:  25/05/89

بسم الله الرحمن الرحیم
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

بحث‌های رمضان 89 است. موضوع تربیت است. که شنیدنش برای همه مفید است. چون از قرآن و روایات و مسائل تربیتی است. به خصوص برای آموزش و پرورشی‌ها و دانشجوها و طلبه‌ها و اصولاً برای هرکسی که می‌خواهد کسی را تربیت کند یا می‌خواهد تربیت شود. همه‌ی ما پای سفره‌ی قرآن هستیم. ببینیم خدا به ما چه می‌گوید؟ درباره‌ی مبانی تربیت باید بگوییم: که اصولاً انسان قابل تربیت است.
مبانی تربیت. یعنی چه؟ یعنی حالا انسان را رها کنیم. حالا مگر لازم است تربیت کنیم؟ ول کن بابا! مثل درخت‌های جنگل. درخت‌های جنگل نه کشاورزی می‌خواهد، نه سم پاشی می‌خواهد. خودش سبز می‌شود. همینطور که درخت‌های جنگل بدون کشاورزی، کشاورزان خودش سبز می‌شود، انسان را هم ول کنید. هرطور شد، شد. لازم است که ما حتماً دنبال این کار را بگیریم.
من یک بررسی دیشب داشتم که ما مأمور به تربیت هستیم. ما مأمور به چند چیز هستیم:
1- توجه به تربیت خود و خانواده
1- به تربیت خود، نمی‌توانیم خودمان را رها کنیم. قرآن می‌فرماید که: «عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ» (مائده/105) یعنی خودتان را حفظ کنید. «قُوا أَنْفُسَکُم وَ أَهْلیکُمْ‏» (تحریم/6) ما مأمور به تربیت بستگان هم هستیم. نمی‌توانیم بچه را رها کنیم، در کوچه برود، پارک برود. سینما برود. هر فیلمی، هر سی‌دی، هر ماهواره‌ای، بابا ولش کن جوان است دیگر. ما مأمور هستیم. «قُوا» یعنی حفظ کنید. «قُوا أَنْفُسَکُم‏» خودتان را حفظ کنید. «وَ أَهْلیکُمْ» (تحریم/6) اهلتان را هم حفظ کنید. ما مأمور هستیم به پیمودن راه مستقیم. «وَ أَنَّ هذا صِراطی‏ مُسْتَقیماً‏» (انعام/153) قرآن می‌فرماید: این راه مستقیم من است. «فَاتَّبِعُوه» (انعام/153) پس باید تبعیت کنید. نمی‌توانی هر کاری خودت می‌خواهی انجام بدهی. من از نظر قرآن می‌گویم. هرچه می‌نویسم عربی‌هایش قرآن است.
«عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ» بر شما باد به نفستان. یعنی مواظب نفستان باشید. خودتان را مهار کنید. هرچه دلم می‌خواهد، بخورم. خوب برای چه؟ هرطور دلم می‌خواهد بروم. خوب تصادف می‌کنی. هرچه دلم می‌خواهد ببینم. باید مواظب خودت باشی، بر خودت نظارت کن. شما یک ساختمان می‌سازی، می‌روی ببینی بنا چه کرده است. روی آجرها نظارت می‌کنی. روی خودت نظارت نمی‌کنی؟ یک غذا می‌خواهی بخوری، دقت می‌کنی مسموم نباشد. آنوقت این فیلم، این حرف، این کتاب، این مقاله، این رفیق، هرچه وارد مغزت شد باید قبول کنی؟ یعنی غذای جسمی که چند ساعت در معده است کنترل می‌خواهد. غذای فکری که یک عمری روی فکر ما اثر دارد، نظارت نمی‌خواهد. باید نظارت کنیم. ما مسئول خانواده‌ هستیم. ما مأمور هستیم. «فَاتَّبِعُوه» خدا گفته: راه مستقیم را به تو نشان می‌دهم، تو باید پیروی کنی. ما مأمور به «تَخَلَّقُوا بِأَخْلَاقِ اللَّه‏» هستیم. به ما گفتند: «تَخَلَّقُوا بِأَخْلَاقِ اللَّه‏» (بحارالانوار،ج58،ص129) یعنی اگر خدا عیب را می پوشاند تو هم عیب مردم را بپوشان. چرا آبرویش را ریختی؟ خدا از شما چقدر عیب سراغ دارد، می‌پوشاند. هرکسی کلی گناه کرده است. خدا ستّار است. آنوقت تو یک گناه از رفیقت دیدی، آبرویش را ریختی؟ ما مأمور به «تَخَلُّق» هستیم.

                                                                                                                 ادامه مطلب...

  مسابقه  قرآنی ویزه هفته کرامت