ای کوثرِ کوثر رسول‌الله
 زهرای مکررِ رسول‌الله
 
هم سوره نور موسی جعفر
 هم پاره پیکر رسول‌الله
 
معصومه خانواده عصمت
 صدیقه دیگر رسول‌الله
 
جایی که تو در حضور بابایی
 زهراست به محضر رسول‌الله
 
سرچشمه گرفته روح پاک تو
 از روح مطهر رسول‌الله
 
تو بعـد ائمـه یـک امـام استی
 شایسته این چنین مقام استی

 ای روح و روان عترت و قرآن
 در جسم تو جان عترت و قرآن
 
چون آینه پیش دیده‌ات پیدا
 اسرار نهان عترت و قرآن
 
از یمن تو ای کریمه عترت
 قم گشته جهان عترت و قرآن
 
روی تو چراغ مکتب عصمت
 نطق تو زبان عترت و قرآن
 
برخیز و بخوان خطابه چون مادر
 ای روح بیان عترت و قرآن
 
قرآن به جلالت تو می‌نازد
 عترت به اصالت تو می‌نازد

 تو وارث معجز امامانی
 تو دختر عترتی و قرآنی
 
تو شوی نکرده مادرِ هستی
 تو در تن خود روان ایمانی
 
محبوبه چارده ولی‌الله
 معصومه به کنیه و به عنوانی

ادامه مطلب...

آنکه در اخبار فقه شیعه تتبع کند خواهد دید روایتهاى رسیده از امام صادق (ع) در مسائل مختلف فقهى و کلامى مجموعه‏اى گسترده و متنوع است و براى همین است که مذهب شیعه را مذهب جعفرى خوانده‏اند. گشایشى که در آغاز دهه سوم سده دوم هجرى پدید آمد موجب شد مردم آزادانه‏تر به امام صادق (ع) روى آورند و گشودن مشکلات فقهى و غیر فقهى را از او بخواهند.

ابن حجر در باره حضرتش نوشته است: مردم از علم او چندان نقل کردند که آوازه آن به همه شهرها رسید. امامان بزرگ چون یحیى بن سعید، ابن جریح، مالک، سفیان بن عیینه، سفیان ثورى، ابو حنیفه، شعبه و ایوب سختیانى از او روایت کرده‏اند. ⁽¹⁾

دانشمندان از هیچ یک از اهل بیت رسول خدا به مقدار آنچه از ابو عبد الله روایت دارند نقل نکرده‏اند، و هیچ یک از آنان متعلمان و شاگردانى به اندازه شاگردان او نداشته‏اند، و روایات هیچ یک از آنان برابر با روایتهاى رسیده از او نیست. اصحاب حدیث نام راویان از او را چهار هزار تن نوشته‏اند. نشانه آشکار امامت او خردها را حیران مى‏کند و زبان مخالفان را از طعن و شبهت لال مى‏سازد. ⁽²⁾

ذهبى از ابو حنیفه آورده است: فقیه‏تر از جعفر بن محمد ندیدم. ⁽³⁾

و چنان که نوشته شد، مالک گفته است از فضل و علم و پارسایى از اوبرتر ندیده است. سخن مالک بن انس که یکى از چهار پیشواى مذهبهاى اهل سنت و جماعت است در باره امام صادق (ع) نوشته شد، ابو حنیفه را نیز با آن حضرت دیدار یا دیدارها بوده است.

زبیر بکار نویسد: ابو حنیفه را با امام صادق ملاقاتها دست داده است.

ادامه مطلب...

زندگی‌نامه شهید رجایی

1312؛ تولد در شهر قزوین
1316؛ از داشتن نعمت وجود پدر محروم شد و تحت تکفل مادری مهربان قرار گرفت.
1318؛ آغاز تحصیلات ابتدایی تا اخذ گواهی‌نامه ششم ابتدایی در قزوین.
1327؛ آغاز خدمت در نیروی هوایی.
1332؛ فارغ‌التحصیل شبانه دوره متوسطه.
1335؛ ورود به دانش‌سرای عالی.
1338؛ اخذ مدرک لیسانس در رشته ریاضی و استخدام در وزارت فرهنگ به ‌عنوان دبیر ریاضی.
1340؛ عضویت در نهضت آزادی و دستگیری وی به مدت 50 روز.
1340تا 1350؛ انجام دادن یک رشته فعالیت‌های آموزشی مخفیانه با همکاری افرادی چون شهید دکتر باهنر برای تربیت و پرورش افرادی که بتوانند در نبردهای مسلحانه شرکت کنند و به یاری رزمندگان فلسطینی بشتابند. در این سال‌ها شهید ‌رجایی به کشورهای فرانسه، ترکیه و سوریه سفر کرد تا برنامه مذکور را به نحوی سازماندهی شده عملیاتی سازد.
1353؛ دستگیری و زندانی شدن به مدت چهار سال.
1357؛ آزادی از زندان به همراه دیگر زندانیان سیاسی و ورود به مبارزات سیاسی و فرهنگی و تأسیس انجمن اسلامی معلمان.

ادامه مطلب...

چگونه می توانیم فرد مفیدی برای جامعه باشیم

انسان موجودی اجتماعی است و برای اینکه بتواند برای جامعه مفید باشد باید به نکاتی بسیار مهم دقت کند.

اول باید بداند در زندگی اجتماعی همه به هم وابسته می باشند ولی در عین حال انسان‌ها با یکدیگر متفاوت هستند و هیچ فردی کاملاً شبیه انسان هایدیگر جامعه نمی باشد حتی اگر اعضای یک خانواده باشند.

خصوصیات، احساسات، افکار و توانایی‌ها و استعدادهای هر شخصی با دیگران متفاوت است.

هر یک از ما انسان‌ها می‌توانیم عضو مفید و با ارزشی برای جامعه باشیم. فقط کافی است خودمان را بهتر بشناسیم.

خودمان را بپذیریم و از توانایی‌هایمان به خوبی استفاده کنیم درست مثل اعضای بدن که با هم متفاوتند و وظایف مخصوصی دارندولی همه شان مفید وضروری و لازم هستند.

همه ما در وجودمان زیبایی‌ها و نکات ارزشمند و استعدادهایی داریم که باید آن‌ها را کشف کنیم تا از وجود خودمان راضی باشیم. به وجود خودمان افتخار کنیم،سپس بتوانیم برای جامعه مفید و ارزشمند باشیم به این ترتیب احساسی خوشایندی خواهیم داشت.

برای این‌که بتوانیم مفید باشیم باید خوب زندگی کنیم و از جسم و روان خود خوب مراقبت کنیم‘ لازم است "فکر کردن" را به خوبی یادبگیریم. باید بتوانیم از نیروی فکر خود استفاده کنیم و برای خود یک زندگی سالم و شاد بسازیم.

ادامه مطلب...

دقت فوق العاده دراحترام به پدرومادر

درحقیقت دردوآیه‎ای که گذشت، قسمتی ازریزه کاریهای برخوردمؤدبانه وفوق العاده احترام آمیز فرزندان رانسبت به پدران ومادران بازگومی‎کند:

1- از یک سوانگشت روی حالات پیری آنها که درآن موقع ازهمیشه نیازمندتربه حمایت ومحبّت واحترامند گذارده، می‎گوید: کمترین سخن اهانت آمیزرابه آنهامگو! آنها ممکن است براثرکهولت به جایی برسندکه نتوانندبدون کمک دیگری حرکت کنند، وازجابرخیزندوحتی ممکن است قادربه دفع آلودگی ازخود نباشند. دراین موقع آزمایش بزرگ فرزندان، شروع می‎شود. آیاوجودچنین پدرومادری رامایه رحمت می‎دانند، ویابلاو مصیبت و عذاب؟ آیاصبر و حوصله کافی برای نگهداری احترام آمیزازچنین پدر و مادری را دارند و یا هر زمان با نیش زبان، با کلمات سبک و اهانت آمیزو حتی گاه باتقاضای مرگ اوازخداقلبش را می‎فشارند و آزار می‎دهند؟

2- ازسوی دیگرقرآن می‎گوید: دراین هنگام به آنهااف مگو. یعنی اظهارناراحتی وابرازتنفّرمکن. وبازاضافه می‎کندباصدای بلندواهانت آمیزودادوفریادباآنها سخن مگو. وبازتاکیدمی‎کندکه باقول کریم وگفتار بزگوارانه باآنهاسخن بگوکه همه آنهانهایت ادب درسخن رامی‎رساندکه زبان کلید قلب است.

3- ازسوی دیگردستوربه تواضع وفروتنی می‎دهد. تواضعی که نشان دهنده محبّت وعلاقه باشدونه چیزی دیگر.

4- سرانجام می‎گوید: حتی موقعی که روبه سوی درگاه خدامی‎آوری پدرومادرراچه درحیات وچه درممات فراموش مکن وتقاضای رحمت پروردگاربرای آنها بنما. مخصوصااین تقاضایت رابااین دلیل همراه سازوبگوخداوندا همانگونه که آنها درکودکی مراتربیت کردندتومشمول رحمتشان فرما!؟ ^[iii]

نکته مهمی که ازاین تعبیر(علاوه برآن چه گفته شد) استفاده می‎شوداین است که اگرپدرومادر، آن چنان مسن وناتوان شوندکه به تنهایی قادربه حرکت ودفع آلودگی‎ ازخودنباشند، فراموش نکن که توهم در کودکی چنین بودی وآنها ازهرگونه حمایت ومحبّت ازتودریغ نداشتند؛ محبّت آنهاراجبران نما. وازآنجاکه گاهی دررابطه باحفظ حقوق پدرومادرواحترام آنها وتواضعی که برفرزندلازم است ممکن است لغزشهایی پیش بیایدکه انسان آگانه یاناآگاه بسوی آن کشیده شود.

6- سوره عنکبوت آیه8 {ووصّینابوالدیه حسناًواِن جاهداک لتشرک بی مالیس لک به علم فلاتطعهما الیّ مرجعکم فأنبأکم بماکنتم تعلمون} مابه انسان توصیه کردیم که به پدرومادرش نیکی کند، واگرآنها تلاش کنندکه برای من شریکی قائل شوی که به آن علم نداری، ازآنهااطاعت مکن، بازگشت همه شمابه سوی من است، وشماراازآنچه انجام می‎دادیدباخبرخواهم ساخت.