حضور در انتخابات یکى از مستحکم‌ترین وسیله‌هایى است که این ملت مى‌تواند آن را مثل یک زره‌ى پولادین در مقابل خود و در مقابل حمله‌ى دشمنان و سوءنیّت و بد دلىِ مستکبران و دخالت‌کنندگان نگه دارد..

1. «لقمان حکیم» چند بار نامش در قرآن آمده است؟
2. در قرآن کریم چند بار به نام «قوم بنی اسرائیل» اشاره شده است؟
3. «بت‌هایی» که نامشان در قرآن آمده را نام ببرید؟
4. «ستمگرانی»که نامشان در قرآن آمده را نام ببرید.
5. چه تعداد از سوره‌های قرآن به نام حیوانات، است؟
6. «قبایلی» که نام آنها در قرآن آمده را نام ببرید.
7. نام «جبرئیل» چند بار در قرآن آمده است؟
8. فرعون درکجا به هلاکت رسید؟
9. کدام «حیوان» نمرود را به هلاکت رساند؟
10. نام «ابلیس» در قرآن چند بار آمده است؟
11. پرندگانی که لشگریان ابرهه را به هلاکت رساندند چه نام داشتند؟
12. «فرشتگانی» که نامشان در قرآن آمده است را نام ببرید.
13. کدام قسمت از زمین بود که فقط یکبار نور خورشید بر آن تابید؟
14. پرنده‌ای که در دربار حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ خدمت می‌کرد چه نام داشت؟
15. قارون، که گنج معروفی داشت و در قرآن نیز به آن اشاره شده است شوهرخواهر کدامیک از پیامبران بود؟
16. اصحاب کهف چند سال در غار خواب بودند؟
17. لشگریان ابرهه سوار بر کدام حیوان شده و به جنگ خانه خدا آمدند؟
18. «کافرانی» که نامشان در قرآن آمده است را نام ببرید.
19. کدام یک از حیوانات همراه اصحاب کهف به غار رفت؟
20. کدام قوم بیشترین نافرمانی را نسبت به پیامبرانشان کردند؟
21. نام چه تعداد از «چشمه‌های بهشتی» در قرآن بیان شده است؟
22. «رودهایی» که در قرآن از آنها نام برده شده کدامند؟
23. به کدام حیوان وحی شد؟
24. نام «هشت قوم» در دو خط از قرآن بیان شده این دو خط در کدام سوره قرار دارد؟
25. «ماجرای اولین قتل در روی زمین» در کدام سوره بیان شده است؟
26. «فرزند کافر حضرت نوح ـ علیه السلام ـ » چه نام داشت؟
27. لقب کدام پیامبر «اسرائیل» است؟
جواب سوالات را یا از طریق ایمیل یا نظرات ارسال نمایید  امید داریم یکی از برگزیدگان مسابقه شما باشید انشاءالله

فوکویاما در کنفرانس اورشلیم با عنوان «بازشناسی هویّت شیعه» می‌گوید:

شیعه، پرنده‌ای است که افق پروازش خیلی بالاتر از تیرهای ماست. پرنده‌ای که دو بال دارد: یک بال سبز و یک بال سرخ.
او بال سبز این پرنده را مهدویّت و عدالت خواهی و بال سرخ را شهادت‌طلبی که ریشه در کربلا دارد و شیعه را فنا ناپذیر کرده است، معرفی می‌کند.فوکویاما معتقد است شیعه بُعد سومی هم دارد که اهمیّتش بسیار است.

 او می‌گوید:  این پرنده، زرهی به نام ولایت پذیری به تن دارد و قدرتش با شهادت دو چندان می‌شود. شیعه، عنصری است که هر چه او ا از بین می‌برند، بیشتر می‌شود.مهندسی معکوس برای شیعیان این است که ابتدا ولایت فقیه را خط بزنید. تا این را خط نزنید، نمی‌توانید به ساحت قدسی کربلا و مهدویّت تجاوز کنید... برای پیروزی بر یک ملّت باید میل مردم را تغییر داد... ابتدا ولایت فقیه را خط بزنید، در گام بعد، شهادت طلبی این‌ها را به رفاه‌طلبی تبدیل کنید. اگر این دو تا را خط زدید، خود به خود اندیشه‌های امام زمانی از جامعة شیعه رخت می‌بندد... شما بیایید برای غرب هم امام زمان و کربلا و ولی فقیه بتراشید..

فوکویاما برای این کار، مکتب جدیدی به نام اونجلیس عرضه کرد. مکتبی که قدمتش به 1987 میلادی بر می‌گردد. طرفداران این مکتب معتقدند عیسای ناصری خواهد آمد. فوکویاما به آن‌ها توصیه می‌کند در فیلم‌هایشان هر چه را شیعیان دربارة امام زمان می‌‌گویند، بر شخصیّت عیسای ناصری تطبیق بدهند. بر اساس دستور فوکویاما، فیلم‌هایی بر اساس مدل «روایت فتح» شهید آوینی، ساخته شد؛ با همان اسلوب متن و با به کارگیری مؤلّفه‌های احساسی برنامه‌های شهید آوینی، با همان تیپ‌ها و همان دیالوگ‌ها که شهید آوینی‌ می‌گفت.

فیلم نجات سرباز رایان با محتوای تجلیل از مادر سه شهید؛ فیلم نبرد پرل هاربر با محتوای جنگ جنگ تا رفع فتنه‌ در عالم؛ فیلم زمانی سرباز بودیم با تئوری بازسازی کربلا و بر اساس الگوی عملیّات کربلای 5؛ فیلم سقوط شاهین سیاه، بازسازی صحنةکربلا، فیلم جن‌گیر که در آن از نمادهای اسلامی شیعه استفاده شده بود.

نکته:
در تمامی این فیلم‌ها، بر اساس نظریة فوکویاما، امام حسین(ع) و کربلا، یک طرف و سوی دیگر، شمر است. لباس هم بر اساس الگوی شیعی انتخاب شده است. لباس سربازان امریکایی، سبز رنگ و لباس سربازان مقابل، قرمز است ؛ آن هم به دلیل تقدّس این رنگ در آرمان‌های شیعی. هنر پیشه‌ها تا پایان فیلم ناشناخته‌اند و همچنین تا آخر فیلم فقط نقش‌های قدسی بازی می‌کنند..وشیعه امروز باید بیدارترازدیروزباشد وبه شوق پرواز برآسمان مدینه فاضله مهدوی باید هوشیارباشد..

ادعای   دوستی   دارم    ولی  ای  وای   من
روز و شب ها گریه کرد از دست من مولای من

روزها رفت و من از مولای خوبم غافلم
هر کسی   را  جا  داده ام  اندر  دلم

ظاهرآ  مجنون و  او  لیلای  بی همتای  ماست
باطنا   لیلی  ما   دنیای   پر   غوغای  ماست...

به مناسبت هشتم اسفند ماه روز امور تربیتی
مربی پرورشی از دیدگاه قرآن

از دیدگاه قرآن کریم مربی دارای ویژگیهای زیر است:

مهرورزی و عطوفت در تربیت

مربی به انسانهای تحت تربیت خویش عشق می ورزد همچون پدری مهربان که به امور فرزندان خویش رسیدگی می کند د رهمه برخوردهایش به اصلاح و تربیت آنان می پردازد ، رحمت و شفقت راه کار تربیت است و خداوند رحمت بر بندگان را بر خود فرض نموده است، «کتب علی نفسه الرحمه» و بر این اساس ارسال رسل و انزال کتب صورت گرفته است، آغاز سوره های قرآن با دو وصف رحمان و رحیم یادآور مهر و لطف آن پروردگار و مربی نظام هستی به موجودات و از جمله انسانهاست که این مهر و عطوفت باید الگویی برای تمامی انسانها باشد.

 خودورزی و کاربرد منطق و استدلال در تربیت

قرآن کریم بهره مندی مربی را از منطق و استدلال و سخنان محکم و استوار نشانه موفقیت او معرفی می کند و با پیامبرخویش می فرماید: «ادع ال سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم بالتی هی احسن ...» حکمت و جدال احسن از مصادیق سخن منطقی و استدلال در بیان است، با توجه به این اصل مربیان باید تلاش نمایند روشهای متنوع و پیچیده منطق و علم معانی و بیان و بدیع بیاموزد و درکار تربیت مورد استفاده قرار دهند. 

 خیر اندیشی و موعظه در تربیت

هدف تربیت باید متوجه انسان تحت تربیت و جامعه باشد در این راستا مربی باید بر کرسی خیرخواهی ، نصیحت و موعظه بنشیند تا سخن و عمل او دعوت کننده به خیر و صلاح و رشد باشد. قرآن به موعظه در گستره ای بسیار وسیع به عنوان ابزار نیرومند در کار تربیتی می نگرد و درکنار حکمت، موعظه را از ابزارهای مهم تبلیغ و تربیت می داند. «ادع ال سبیل ربک بالحکمه و الموعظه»

صبوری، تحمل و سعه صدر در تربیت

تربیت انسان کاری ظریف و عمیق و دارای مشکلات عدیده است در بیان راز شبانی پیامبران از امام صادق (ع) روایت شده است که خداوند هیچ پیامبری را به رسالت مبعوث نکرد مگر اینکه او را به چوپانی گرفت، تا مردمداری، تحمل مشکلات، هدایت و شیوه تربیت انسان ها را به آنها بیاموزد. تحمل و سعه صدر از رموز موفقیت مربی در هدایت و تربیت است.

حرص ورزی در تربیت

مربی نمونه از دیدگاه قرآن کریم به تربیت انسان حرص می ورزد به کم قانع نیست و خواهان افزایش کمی و کیفی رشد یافتگان است. قرآن به هنگام تبیین نسبت پیامبر و جامعه او و مردم زمانه اش متذکر می شود که این پیامبر نسبت به هدایت شما حریص است، «حریص علیکم» آنقدر پیامبر اسلام به رشد و هدایت و تربیت مردم حرص می ورزید که خداوند با نزول فرشته وحی از او خواست که خود را اینقدر برای هدایت آنها به آب و آتش نزند.

  غمخواری در تربیت

مربی بر اساس تعالیم قرآن کریم باید به حال کسانی که تحت تربیت او هستند دلسوز و غمخوار باشد و رنج و آلام آنان را احساس کند و از حرکت آنان در مسیر غیر صحیح ، دل نگران و غمگین باشد.

  مردمی بودن مربی

یک مربی موفق از دیدگاه قرآن کریم چهره ای مردمی و برخاسته از متن و بطن توده های مردمی می باشد. از طبقات متوسطه و پائین جامعه است و درد آشنای مردم و آگاه از نیازها و مشکلات و وضعیت عمومی آنهاست سابقه حضور انبیاء و مصلحان اجتماعی در میان مردم قبل از شروع به هر گونه اقدام و نهضت اصلاحی در پذیرش و اقبال مردم نسبت به آنها و متقابلاً شناخت آنها از مردم و جامعه خویش بسیار مؤثر بوده است.

 سخن دانی و نرمی در سخن

تأثیر مربی در حد زیادی به سخنوری، سخن شناسی و نرمی در سخن با مخاطبان تحت تربیت بستگی دارد و خوب سخن گفتن یکی از علائم خرد ورزی است خوب سخن راندن و به تعبیر علوم بلاغت رعایت فصاحت و بلاغت در کلام مایه نفوذ و تأثیر سخن بر مخاطب است.

  اخلاص و انگیزه در مربی

یک مربی موفق و مطلوب نظام اسلامی از کار و فعالیت تربیتی خویش تنها رضایت خدا و خوشنودی او را دنبال می کند و هیچ چشمداشت، توقع و انتظاری از جامعه و مردم ندارد، حتی انتظار تشکر را نیز ندارد، طرف حساب او در فعالیت های پیگیر و مداوم تربیتی خداست و در این امر با خداوند متعال معامله می کند. 

  پایبندی مربی به گفتار خویش در عمل

امروزه در علوم مختلف تربیتی، روانشناسی و جامعه شناسی به هنگام سخن از ویژگی های یک الگوی رفتاری مناسب تأکید فراوان بر الگوهای مشاهده ای است. به این معنی که تأثیر یک الگوی رفتاری در عمل بیشتر ازهر نوع دعوت، تبلیغ و سخن است و تناقض در قول و عمل مربی مانع بزرگ تأثیر پذیری از اوست.

  حسن خلق و معاشرت نیکو در تربیت

حسن خلق موجب جذب دلها و نفوس است به ویژه در برخوردهای اولیه با انسانهای تحت تربیت می تواند تأثیر فراوانی در تأثیر پذیری آنها داشته باشد. قران کریم یکی از عوامل گرایش مردم به پیامبر را خوش اخلاقی پیامبر معرفی می کند.

  تلاش در حد توان

مربی از دیدگاه قرآن کریم موظف است تمام توان و تلاش خود را بکار گیرد و لحظه ای سستی و فطور به خود راه ندهد . قرآن تعبیر زیبا و رسایی را در توجیه این مطلب به کار می برد و از زبان پیامبران خویش می فرماید «ان ارید الا الاصلاح ما استطعت »

   مربی، اغتنام و خلق فرصت در تربیت

یک مربی موفق از دیدگاه قرآن کریم ، توانایی بهره مندی از همه فرصتهای موجود و خلق فرصت جدید در کار تربیتی را دارد. اهل نوآوری در ابتکار در کار تربیت است، از شرایط موجود استفاده بهینه می کند و اگر شرایط مقتضی وجود ندارد سعی در ایجاد فرصتهای جدید می کند. مربیان عزیز نباید منتظر شرایط آماده و لوازم و امکانات کامل و تام و تمام درامر تربیت باشند گرچه منکر نقش امکانات و ابزار نیستیم اما در صورتی که شرایط آن را چنان که باید مطلوب نمی بینیم تلاش کنیم تا فرصت خلق کنیم و از فرصتهای موجود نیز با هوشیاری استفاده کنیم.

نظام جمهوری اسلامی ایران، حکومتی مردم سالار و مبتنی بر تعالیم شرع مقدس اسلام می باشد که انتخابات نقش بسیار مهمی در صحنه های سیاسی کشور و نظام ایفا می کند و می توان گفت تقریباً تمامی مسئولان "تصمیم ساز" کشوری از طریق انتخابات عمومی برگزیده می شوند. در اصل ششم قانون اساسی آمده است : « در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید با اتکاء به آراء عمومی در نظام اسلامی، انتخابات تنها به عنوان یک حق برای مردم نیست بلکه به عنوان یک وظیفه و تکلیف دینی و ملی همگانی بوده و در تمام انتخاباتی که به هر منظور پیش می آید شرکت کنند.

امت اسلامی در انتخابات وظیفه حساسی دارند لذا باید فردی را که می خواهند انتخاب کنند، فقط برای رضای خدا و مصلحت امت اسلامی باشد و در انتخاب آنها هیچ گونه انگیزه ای، "غیر از انتخاب اصلح که تنها راه حاکمیت صالحان است"، نداشته باشند.
بر همین اساس باید افرادی را که می خواهند انتخاب کنند، کاملاً شناخته شده باشند و آنها را در دیانت و صداقت امتحان کرده و میزان کارآئی آنها را برای کاری که انتخاب می کنند، دانسته باشند.
آنچه باید انگیزه یک فرد مسلمان در انتخاب افراد باشد همان مصلحت اندیشی و انتخاب اصلح است و هنگامی که به پای صندوق های رای می روند فقط برای رضای خدا ، مصلحت اسلام و کشور اسلامی، شایسته ترین افراد را انتخاب کنند که این انتخاب اصلح مورد اشاره در کلام وحی در قرآن کریم و همچنین ائمه اطهار (ع) می باشد.

** اصلح از دیدگاه قرآن کریم و روایات ائمه اطهار (علیه السلام)
1 ـ سعه ی صدر : قال علی (علیه السلام) :
« اله الریاسه سعه الصدر » ؛ ابزار ریاست سعه ی صدر است.
2 ـ حلم : قال علی (علیه السلام) :
« الحلم راس الرئاسه » ؛ بردباری مهمترین رکن ریاست است.
3 ـ متانت : قال علی (علیه السلام) :
« و لا تکن عند النغماء بطراً »؛ در هنگامی که نعمت ها به تو رو آرند، مغرور و خوشحال مشو.
4 ـ استقامت : قرآن مجید می فرماید :
« لتبلون فی اموالکم و انفسکم و لتسمعن من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و من الذین
اشرکوا أذی کثیراً و إن تصبروا و تتقوا فان ذلک من عزم الامور » ؛ به طور مسلم در اموال و نفوس خود آزمایش می شوید، و از آنها که پیش از شما کتاب [ آسمانی ] داده شدند [ یعنی یهود و همچنین ] از آنها که راه شرک پیش گرفتند، سخنان آزار دهنده و فراوان خواهید شنید، و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، پس به درستی که آن از عزم امور است.
5 ـ صبر : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« الصبر عون علی کل امرٍ »؛ صبر و پایداری بر هر کاری یاور است.
6 ـ تحمل افکار دیگران : قرآن مجید می فرمایند :
« و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین » ؛ و اگر پروردگارت می خواست، همه ی مردم را امت واحد بدون هیچگونه
اختلاف قرار می داد، ولی آنها همواره مختلف اند.
7 ـ هوشیاری : امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند :
« من امارات الدوله الیقظه [ التیقظ ] لحراسه الامور » ؛ از دلایل بقای دولت بیداری آگاهی و هوشیاری در حفظ و حراست امور می باشد.
« من دلائل الدوله قله الغفله » ؛ از دلایل موفقیت کم غفلتی است.
8 ـ سعی و کوشش : امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند :
« ما ادرک المجد من فاته الجد » ؛ کسی که کوشش نکرد به مجد و عظمت نرسید.
9 ـ پشت کار : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« قلیل یدوم خیر من کثیر ینقطع »؛ [ چیز ] کمی که مداوم باشد، بهتر از زیادی است که تداوم ندارد.
10 ـ شجاعت : امیرالمومنین (علیه السلام) در توصیف ارزش های اخلاقی « مالک اشتر » با توجه به انتصاب او به عنوان فرماندار مردم مصر چنین می فرمایند :
« اما بعد فقد بعثت الیکم عبداً من عباد الله لاینام ایام الخوف و لا ینکل عن العداء ساعات الروع اشد علی الفجار من حریق النار » ؛ اما بعد، یکی از بندگان خداوند را به سوی شما فرستادم که به هنگام خوف ( مردم از جنگ ) خواب به چشم راه نمی دهد، در ساعات ترس و وحشت از دشمن هراس نخواهد داشت و نسبت به بدکاران از شعله آتش سوزنده تر است.
11 ـ سخنوری : اهمیت سخن گفتن به حدی است که امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند: 
« رب کلام انفذ من سهام »؛ چه بسیار سخنانی که از تیر موثرترند.
« و احلل عقده من لسانی یفقهوا قولی »؛ و گره از زبانم بگشا تا سخنان مرا بفهمند.
12 ـ دشمن ستیزی : قرآن مجید می فرمایند :
« لا تجد قوماً یومنون بالله و الیوم الاخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو کانوا آباء هم او ابناء هم او اخوانهم او عشیرتهم » ؛ قومی را نمی یابی که با داشتن ایمان، به خدا و روز قیامت، با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران، فرزندان، برادران و یا خویشاوندان آنان باشند.
13 ـ ایمان و عمل صالح : قرآن مجید می فرماید :
« ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن و داً »؛ کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، خداوند رحمان محبت آنها را در دلها می افکند.
14 ـ محبت داشتن : قرآن مجید می فرماید :
« لقد جاء کم من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین روف رحیم »؛
رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت، و بر هدایت شما اصرار دارد و نسبت به مومنین رئوف و مهربان است.
15 ـ خوش اخلاقی : محبت و مهر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به حدی است که قرآن مجید آن را منبعث از رحمت پروردگار به حساب آورده می فرماید :
« فبما رحمه من الله لنت لهم و لو کنت فطا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفرلهم »؛ از پرتو رحمت الهی در برابر آنها، نرم ( و مهربان ) شدی و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطراف تو پراکنده می شدند، بنابراین آنها را عفو کن و برای آنها طلب آمرزش نما.
16 ـ تولی و تبری : عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
« الحب فی الله فریضه و البغض فی الله فریضه » ؛ از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است دوستی در راه
خدا و دشمنی در راه خدا تکلیف است.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید :
« کل من لم یحب علی الدین و لم یبغض علی الدین، فلا دین له »؛ کسی که دوستی و دشمنی بر دین نداشته باشد، دین ندارد.
17 ـ مدارا : امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود :
« راس السیاسه استعمال الرفق » ؛ مهمترین رکن سیاست به کارگیری رفق و مدار است.
و در جایی دیگر آن حضرت می فرماید :
« ثمره العقل مداراه الناس » ؛ ثمره ی عقل مدارا کردن با مردم است.
« مداراه الرجال من افضل الاعمال » ؛ مدارا کردن با مردم از بهترین اعمال است.
18 ـ درخواست عمل در حد توان : امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرماید :
« اذا اردت ان تطاع فاسئل ما یستطاع » ؛
اگر خواستی تو را اطاعت کنند، چیزی که مقدور باشد، طلب کن.
19 ـ دوری از مخالفت : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« الخلاف یهدم الرای »؛ مخالفت تصمیم گیری را نابود می کند.
20 ـ شدت عمل در مواقع لازم : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« و اخلط الشده بضغث من اللین و ارفق ما کان الرفق ارفق و اعتزم بالشده حین لا یغنی عنک الا الشده »؛ شدت و سخت گیری را، با کمی نرمش درهم آمیز، در آنجا که مدارا کردن بهتر است، مدار کن ! اما آنجایی که جز با شدت عمل، کار از پیش نمی رود، شدت را به کار بند.
21 ـ پرهیز از جزیی نگری : امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« ان رایک لا یتسع لکل شیء ففرغه للمهم » ؛ رای و فکر تو گنجایش همه چیز را ندارد، پس او را برای پرداختن به امور مهم آزاد گذار.
22 ـ استفاده از فرصت ها : امام علی (علیه السلام) می فرمایند :
« و لا کل فرصه تصاب » ؛ هر فرصتی باز نمی گردد.
در همین مورد امام حسن (علیه السلام) می فرمایند :
« الفرصه سریعه الفوت بطیئه العود » ؛فرصت با سرعت از بین می رود و به کندی باز می گردد.
امام صادق (علیه السلام) از امیر المومنین علی (علیه السلام) نقل می کند :
« ایاکم و التسویف فی العمل بادروا به اذا امکنکم » ؛ بر حذر باشید از عقب انداختن کارها، هنگامی که امکان کاری برایتان به وجود آمد، اقدام کنید.
23 ـ پرهیز از لجاجت : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« اللجاج یفسد الرای »؛ لجاجت، فکر و اندیشه انسان را فاسد می کند.
و باز می فرمایند :
« لیس للجوج تدبیر » ؛ افراد لجوج عاقبت اندیشی ندارند.
24 ـ کنترل و نظارت : امیرالمومنین (علیه السلام) در نامه ی خود به مالک اشتر می فرمایند :
سپس با فرستادن ماموران مخفی، راستگو و با وفا، کارهای آنان ا زیر نظر بگیر، زیرا بازرسی مداوم پنهانی سبب می شود که آنها به امانت داری و مدارا کردن با زیر دستان ترغیب شوند
در این مورد امام رضا (علیه السلام) فرموده اند :
« پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) همواره هنگامی که لشگریان را برای جنگ اعزام می نمودند و به امیران اطمینان نداشتند، فردی مورد اعتماد به همراه او می فرستادند که از او به آن حضرت خبر برساند»
25 ـ ارزیابی نیروها : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« افه الاعمال عجز العمال »
آفت و بلای کارها ناتوانی کارگزاران است.
26 ـ تشویق نیکوکاران : از امیرالمومنین علی (علیه السلام) نقل شده است :
« هرگز نباید افراد نیکوکار و بدکار در نظرت مساوی باشند، زیرا این کار سبب می شود که افراد نیکوکار در نیکی هایشان بی رغبت شوند و بدکاران در عمل بدشان تشویق گردند، و هر کدام از اینها را مطابق کارش پاداش ده. »
27 ـ تنبیه خطاکاران : اگر یکی از آنها دست به خیانت زد و ماموران سری تو متفقاً چنین گزارشی را دادند، به همین مقدار از شهادت قناعت کن و او را زیر تازیانه ی کیفر بگیرد و به مقدار خیانتی که انجام داده، او را کیفر نما، سپس وی را در مقام خواری و مذلت بنشان و نشان خیانت را بر او بنه و گردن بند ننگ و تهمت را بر گردنش بیفکن و او را به جامعه معرفی کن
28 ـ عفو و گذشت : قرآن مجید می فرماید :
« و منهم الذین یؤذون النبی و یقولون هو اذن
قل اذن خیرٍ لکم » ؛ از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می دهند و میگویند او خوش باور و گوشی است بگو خوش باور بودن او به نفع شماست.
حضرت علی (علیه السلام) به مالک اشتر چنین می فرمایند :
« گاه از آنها لغزش و خطا سر می زند، ناراحتی هایی به آنان عارض می گردد، به دست آنان عملاً یا به طور اشتباه کارهایی انجام می شود در این مورد از عفو و گذشت خود آن مقدار به آنها عطا کن، که دوست داری خداوند از عفوش به تو عنایت کند، زیرا تو مافوق آنها و پیشوایت مافوق تو و خداوند ما فوق کسی است که تو را زمامدار قرار داده است »
29 ـ استفاده از تجربه : حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند :
« العقل غریزه یزید بالعلم بالتجارب »
عقل غریزه ای است که با علم و تجربه زیاد می شود.
آن حضرت در جای دیگری می فرمایند :
« کسی که کم تجربه بود فریب خورد و کسی که تجربه اش زیاد بود لغزش هایش کم گردید ».
30 ـ مشورت کردن : پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در موارد بسیاری با اصحاب مشورت نموده و نظر آنها را عمل می نمایند :
« حق علی العاقل ان یستدیم الاسترشاد و یترک الاستبداد » ؛ بر عاقل حق است که همواره از دیگران راهنمایی بخواهد و استبداد را ترک کند ».
31 ـ در نظر داشتن رضایت الهی : امیر المومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« و هرگز خداوند را به خاطر رضایت احدی از مخلوقاتش به خشم نیاور، چرا که خداوند جای همه کس را می گیرد و کسی نمی تواند جای خداوند را بگیرد »
عدالت داشتن : امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« من عدل نفذ حکمه »؛ کسی که عادل باشد، حکمش نفوذ خواهد کرد.
33 ـ رسیدگی به مشکلات : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند :
« همانا خداوند بندگان را در مورد آبرویشان مورد سوال قرار می دهد، همان گونه که در مورد اموالشان سوال می کند و می فرماید : ای بنده ی من ! به تو نعمت آبرو دادم، پس آیا با این آبرو مظلومی را کمک کردی ؟ و به فریاد غمگینی رسیدی ؟ »
34 ـ دوری از خائین : امیرالمومنین علی (علیه السلام) می فرمایند :
« من خانه وزیره فسد تدبیره » ؛ هیچ گاه خود را در زمانی طولانی از رعیت پنهان مدار ! چرا که دور بودن زمامداران از چشم رعایا، موجب نوعی محدودیت و بی اطلاعی نسبت به امور مملکت است، و این چهره پنهان داشتن زمامداران،
آگاهی آنها را از مسائل نهایی قطع می کند. در نتیجه بزرگ در نزد آنان کوچک، و کوچک بزرگ و کار نیک زشت و کار بد خوب و حق با باطل آمیخته می شود. اما اگر مدیر به شکلی دوستانه و مهرآمیز به محل کار افراد رفته، آنها را جمع کند و ساعتی با آنها نشسته، حرف ها و سخنان شان را بشنود، به حدی در روحیه ی کارکنان تاثیر مثبت می گذارد و دوستی و صمیمیت بین آنها حاکم می کند که قابل توصیف نیست »

مجلس شوراى اسلامى از دیدگاه مقام معظم رهبری

مجلس باید همیشه، رأى و اراده‏ى ملت مسلمان و انقلابى را به کرسى بنشاند.

مجلس، جاى افرادى از بطن توده‏هاى انقلابى مردم است.

مجلس شوراى اسلامى امید نظام و مظهر اقتدار و اختیار ملت است.

مجلس شوراى اسلامى ایران که با رأى مردم به وجود آمد، یکى از آزادترین و فعالترین مجتمع‏هاى مشورتى جهان است.

مجلس شوراى اسلامى مى‏تواند مظهر بسیار خوبى براى وحدت باشد.

مجلس مرکز قانونگذارى است. قانون یعنى جاده‏یى که باز مى‏شود تا مسئولان اجرایى از آن جاده حرکت کنند و با تلاش خود گوشه و کنار و زوایاى کشور را آباد و اصلاح کنند. این جاده بازکنى به عهده‏ى قانون است و قانون را هم نماینده‏ى شما در مجلس وضع مى‏کند؛ بنابراین مجلس خیلى مهم است.

مجلس یکى از نهادهاى اساسى کشور است؛ نباید آن را تضعیف کرد.

نمایندگان مجلس، به اتکاى آراى مردم و طبق وظیفه، حرفهاى خودشان رإ مى‏زنند و تصمیم مى‏گیرند و قانون معین مى‏کنند.