چگونه قرآن رامطالعه کنیم؟ 

استفاده از یک روش دقیق به منظور رسیدن به درک صحیح مفاهیم قرانی به اندازه اجرای دستورات و احکام قرانی حائز اهمیت است.

بسیار تاسف آوراست که عده ای از مومنان ومعتقدان به قران اهمیت  تفکر وتامل در آیات قران را به خوبی درنیافته، وبه تمام معانی یک کلمه توجه ننموده و با نگاه سطحی به معانی کلمات وآیات قرانی قادر به درک مفاهیم واقعی نبوده وبه سادگی با پذیرش اولین معنائی که  از یک کلمه به ذهن خطور می کند سعی در فهم وترجمه آن دارند.

قابل توجه می باشد که الله ازما می خواهد که در درک کلمات عربی قران بسیار کوشا باشیم و با توجه به عمق کلمات و استفاده کردن از عقل خود نتیجه گیری نهائی را به بهترین نحو ممکن امکان پذیر سازیم.

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (12:2

ما آن را قرآنى عربى نازل کردیم، که  شما درآن بیندیشید (2)

برای درک یک نوشته عربی باید به خاطر بسپاریم که کلمات می توانند معانی مختلفی را در   بر داشته باشنداما می بایست در رابطه با موضوع مطرح شده صرفا" یکی از انها را انتخاب نمود.

برای مثال می توانیم از کلمه " قَ-تَ-لَ" استفاده کنیم .با رجوع به فرهنگ لغات متوجه  می شویم که این کلمه را می توان به کشتن ،خراب کردن ،جنگیدن،وحتی نفرین کردن  وبه سختی مطالعه کردن ترجمه کرد وباید با در نظر گرفتن معانی این کلمه مطلب مورد مطالعه را درک کرد.  

وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذَلِکَ جَزَاء الْکَافِرِینَ (2:191)

و هر کجا بر ایشان دست‏یافتید آنان را بکشید و همان گونه که شما را بیرون راندند آنان را بیرون برانید و فتنه از کشتن   بدتر است در کنار مسجد الحرام با آنان جنگ مکنید مگر آنکه با شما در آن جا به جنگ درآیند پس اگر با شما جنگیدند آنان را بکشید که کیفر کافران چنین است 191

با توجه به آیه مذکورروشن است که کلمه" قتل" حداقل به دو معنی مختلف جنگیدن وکشتن استفاده شده است        

وَکَذَلِکَ زَیَّنَ لِکَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَکَآؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَلِیَلْبِسُواْ عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ (6:137)

  ;بدین گونه بسیاری ازمشرکین فاسدکردن فرزندان خویش رازیبا جلوه می دهند وآنها را درهلاکت خویش شریک می کنندوبه آنان عقیده وراه خویش را القا می نمایند.اگر خدا می خواست آنان چنین نمی کردندپس از آنان وتهمت های دروغین شان دوری کن (137)

                                                                                         ادامه مطلب...

در تعالیم پیشوایان دین، دعا اسلحة پیامبران، سپر و سلاح مؤمن، مغز همه عبادات و حلقه ارتباط خالق و مخلوق معرّفی شده است.

اوّلین مظلوم عالم، حضرت امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند:

دعا سپر مؤمن است و هر گاه بسیار دری را کوبیدی به روی تو باز می شود.[1]

و حضرت امام محمّدباقر(ع) خطاب به یکی از اصحاب خویش فرمودند:

آیا تو را راهنمایی نکنم به چیزی که رسول خدا(ص) در آن استثنایی نزده؟

عرض کردم: چرا. فرمود:

دعا، که قضای پیچیده و سخت را برمی گرداند و انگشتانش را به هم فشرد.[2]

و باز آن حضرت تأکید کردند:

به خدا سوگند هیچ بنده ای دعا، پافشاری و اصرار به درگاه خداوند عزّوجلّ نکند مگر اینکه حاجتش را برآورد.[3]

حضرت امام صادق(ع) نیز می فرمایند:

دعا کن و مگو که کار گذشته است و آنچه مقدّر شده همان شود [و دعا اثری ندارد]... [4]

مرحوم علّامة مجلسی در شرح روایت فوق می گوید:

... باید ایمان به بَداء داشت و به اینکه خداوند سبحان هر روز در کاری است و هر چه خواهد محو کند و هر چه بخواهد ثبت کند و قضا و قدر مانع دعا نیستند؛ چون تغییر در لوح محو و اثبات ممکن است. گذشته از اینکه خود دعا نیز از اسباب قضا و قدر، (است) و امر به دعا نیز از همان هاست.[5]

و نیز از آن حضرت نقل شده که فرمودند:

«همانا دعا، قضا را برمی گرداند و آن را از هم وامی تابد؛ چنانچه رشته های نخ اگر چه به سختی تابیده شده باشد از هم باز شود.»[6]

کمتر کسی است که در امور شخصی به ویژه در تنگنا و هنگام مواجه شدن با مشکلات و سختی های زندگی، دست به دعا بلند نکند و با راز و نیاز، نذر و توسّل به اولیای الهی از درگاه حضرت احدیّت، گشایش در امور خود را طلب نکند.

نکتة مهم این است که ما معمولاً در حوائج فردی خویش بر دعا الحاح و اصرار می ورزیم و تا استجابت کامل آن، دست از طلب و درخواست برنمی داریم؛ ولی به مسئله و امر مهمّ دعا برای تعجیل ظهور امام عصر(عج) آن گونه که باید و شایسته است اهتمام نمی ورزیم. غافل از آنکه این دعا زیباترین آرزو و بهترین دعاهاست؛ زیرا خیر و سعادت دنیا و آخرت ما و همه انسان ها و نیز گشایش در امور مادّی و معنوی جهانیان، وابسته به امر ظهور امام عصر(عج) است. به همین جهت است که ائمة اطهار(ع) ما را به این امر حیاتی و با اهمیّت دعوت نموده اند و حضرت ولیّ عصر(عج) نیز در توقیعی که برای اسحاق بن یعقوب فرستاده اند، تأکید فرموده اند:

برای تعجیل در فرج و ظهور من بسار دعا کنید که همانا فرج من، فرج و گشایش خود شماست.[7]

همچنین آن حضرت در توقیع شریف خطاب به شیخ مفید(ره) می فرمایند:

اگر شیعیان ما که خداوند متعال ایشان را به اطاعت خویش موفّق بدارد با دل های متّحد و یک پارچه بر وفای به عهد و پیمان خویش اجتماع می کردند، ملاقات ما از آنها به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدار و مشاهدة با معرفت برای آنها به زودی حاصل می شد و زودتر از این به دیدار ما نایل می شدند.[8]

امام صادق(ع) دربارة نقش دعا در تعجیل فرج و برای تشویق شیعیان به این امر حیاتی و مهم فرمودند:

... وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد. چهل روز به درگاه خدا گریه و ناله کردند. خداوند متعال به موسی و هارون(ع) وحی فرمود: که آنها را از دست فرعون نجات دهند و این در حالی بود که از چهارصد سال (عذاب)، صد و هفتاد سال باقی مانده بود و خداوند متعال به واسطة دعای بنی اسرائیل از آن صد و هفتاد سال صرف نظر نمود.

آنگاه امام صادق(ع) فرمودند:

همچنین شما (شیعیان) اگر این عمل (یعنی گریه و دعا کردن برای تعجیل فرج) را انجام دهید، خداوند قطعاً فرج و گشایش ما را می رساند و اگر انجام ندهید (و دست روی دست بگذارید و بی تفاوت بمانید) این امر به نهایت خود می رسد.[9]

مؤلّف کتاب شریف مکیال المکارم با استناد به این روایت می گوید:

آنچه از روایات به دست می آید ظاهراً این است که وقت ظهور امام عصر(عج) از امور بَدائیّه است که امکان پس و پیش افتادنش هست.[10]

یعنی می توان با دعا نمودن، فرج و ظهور امام عصر(عج) را جلو انداخت و تشویق ائمّة اطهار(ع) به دعا نمودن برای تعجیل ظهور، بیانگر آن است که حصول فرج و فرارسیدن دوران ظهور، دارای یک زمان صددرصد تعیین شده و تغییر ناپذیر نیست و اگر مردم به مسئلة غیبت امام زمانشان و طولانی شدن این امر بی توجّهی نموده و با دل های متّحد و یک پارچه، فرج آن حضرت را از خداوند متعال نخواهند، خداوند ظهور آن بزرگوار را تا انتهایی که برای دوران غیبت در نظر گرفته است و ما از آن اطّلاعی نداریم به تعویق خواهد انداخت و البتّه این نهایت نیز ممکن است هر لحظه فرا برسد.

مؤلّف مکیال المکارم می نویسد:

در زمان حضرت ادریسِ پیامبر(ع) نیز وقتی آن حضرت مورد حملة حکومت طغیان گر زمان خویش قرار گرفت، از میان مردم غایب گردید. در دوران غیبت او، پیروانش که در نهایت سختی و شدّت قرار داشتند، تصمیم گرفتند در برابر خداوند توبه نمایند. این بازگشت و پشیمانی واقعی باعث شد که خداوند، دوران غیبت او را پایان بخشد. حضرت ادریس(ع) ظاهر شد و حاکم ستمگر در برابر او به ذلّت و خواری افتاد.

همچنین است اگر مردم در زمان غیبت، به صورت دسته جمعی توبه نموده و قصد یاری امام عصر(عج) را نمایند، امید است که خداوند طومار غیبت را در هم پیچیده و آن بزرگوار را ظاهر نماید.[11]

وعده قطعی الهی به پیروزی امام عصر(ع) تعلّق گرفته است. همه انبیا و اولیا به ظهور آن حضرت بشارت و به پیروزی ایشان نوید داده اند. آن ولیّ خدا برای شکستن پشت ظالمان، ویران نمودن کاخ های ستمگران، ریشه کن نمودن اهل عصیان و طغیان و قطع ریسمان های دروغ و بهتان و... خواهد آمد.

این بار بر خلاف دفعات گذشته که اکثریّت انبیا تکذیب شدند و همه ائمه(ع) به شهادت رسیدند شکستی در کار نیست. حضرت صاحب الزّمان(ع) برای پیروزی خواهد آمد. محدّث عالی مقام شیعه مرحوم شیخ حرّ عاملی(ره) می گوید:

در عالَم خواب دیدم که حضرت مهدی(ع) وارد مشهد شده اند. از منزل ایشان سؤال کردم. گفتند در طرف غربی مشهد در باغی که عمارتی دارد وارد شده اند. به خدمت آن حضرت شرفیاب شدم. دیدم در وسط مجلسی که نشسته اند حوضی است و حدود بیست نفر در مجلس حضور دارند.

پس از ساعتی گفت وگو، غذا آوردند. اندک بود؛ امّا بسیار لذیذ به طوری که همگان خوردیم و سیر شدیم؛ امّا غذا همچنان به حال خود باقی بود. از غذا که فارغ شدیم، دقّت کردم دیدم شمار اصحاب آن جناب از چهل نفر تجاوز نمی کنند. با خود گفتم: این بزرگوار ظهور فرموده و لشکریانش بسیار اندک اند. ای کاش می دانستم آیا پادشاهان زمین از او اطاعت می کنند یا با آنها به جنگ برمی خیزد؟ چگونه بدون لشکر بر آنها پیروز خواهد شد؟ پیش از آنکه حرفی بزنم به من نگاهی نموده و با تبسّم فرمودند:

شیعیان مرا از کمی یاور مترسان که مردانی همراه من اند که اگر دستور دهم که همه دشمنان را از پادشاه و... حاضر می کنند و گردن می زنند.

«وَ ما یَعلَمُ جُنُودُ رَبِّکَ اِلّا هُوَ؛

لشکریان پروردگارت را جز او نمی داند.»[25]

از این بشارت خرسند شدم... .[26]

10. نکند خدای ناکرده کسی تصوّر کند امام عصر(ع) به دعای ما نیازمند است. برعکس این ما هستیم که سراپای وجودمان نیاز به ایشان است. در روایات آمده است:

هر کس پندارد که امام به آنچه در دست مردم است احتیاج دارد کافر است.[27] -}[28]

از آنچه مطرح شد معلوم می شود نه تنها دعا برای ظهور امام زمان درست است بلکه واجب است که هر انسانی به این امر مداومت بخشد.

موفق باشید.

قسمت سوم

«شیعیان ما به اندازة آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر بخواهند دعا می کنند فرج ما می رسد».[15]

به این دو پیام از مولایمان حضرت مهدی(عج) نیز گوش جان می سپاریم:

هر مؤمنی که در مجالس سوگواری پس از ذکر مصایب حضرت سیّدالشّهداء(ع) برای من دعا کند، من برای او دعا می نمایم.[16]

به شیعیان و دوستان ما بگویید که خدا را به حقّ عمّه ام حضرت زینب(س) قسم دهند که فرج را نزدیک گرداند.[17]

در برخی روایات، دعا برای فرج از حقوق اهل بیت(ع) بر شیعیان شمرده شده است؛ چنان که امام صادق(ع) فرموده اند:

همانا از حقوق ما بر شیعیان این است که بعد از هر نماز واجب، دست هایشان را بر چانه گذاشته و سه مرتبه بگویند:

یا رَبَّ مُحَمَّدٍ عَجِّل فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ.

یا رَبَّ مُحَمَّدٍ إِحفَظ غَیبَةَ مُحَمَّدٍ.

یا رَبَّ مُحَمَّدٍ إِنتَقِم لِابنَةِ مُحَمَّدٍ.

ای پروردگار محمّد(ص)، فرج و گشایش امور آل محمّد را تعجیل فرما.

ای پروردگار محمّد(ص)، محافظت کن (دین را در) غیبت محمّد(ص).

ای پروردگار محمّد(ص)، انتقام دختر محمّد(ص) را بگیر.[18]

دعا برای ظهور امام عصر(ع) از راه های نجات در دوران ظلمانی غیبت نیز هست؛ زیرا امام حسن عسکری(ع) فرمودند:

سوگند به خدا فرزندم دارای غیبتی خواهد بود که هیچ کس در آن دوران از هلاکت و نابودی رهایی نمی یابد، مگر کسی که خداوند او را بر اعتقاد به امامت وی استوار ساخته و بر دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت توفیقش ببخشد.[19]

آن حضرت در روایت دیگری چنین فرمودند:

ادامه مطلب...

قسمت دوم

آنچه از روایات به دست می آید ظاهراً این است که وقت ظهور امام عصر(عج) از امور بَدائیّه است که امکان پس و پیش افتادنش هست.[10]

یعنی می توان با دعا نمودن، فرج و ظهور امام عصر(عج) را جلو انداخت و تشویق ائمّة اطهار(ع) به دعا نمودن برای تعجیل ظهور، بیانگر آن است که حصول فرج و فرارسیدن دوران ظهور، دارای یک زمان صددرصد تعیین شده و تغییر ناپذیر نیست و اگر مردم به مسئلة غیبت امام زمانشان و طولانی شدن این امر بی توجّهی نموده و با دل های متّحد و یک پارچه، فرج آن حضرت را از خداوند متعال نخواهند، خداوند ظهور آن بزرگوار را تا انتهایی که برای دوران غیبت در نظر گرفته است و ما از آن اطّلاعی نداریم به تعویق خواهد انداخت و البتّه این نهایت نیز ممکن است هر لحظه فرا برسد.

مؤلّف مکیال المکارم می نویسد:

در زمان حضرت ادریسِ پیامبر(ع) نیز وقتی آن حضرت مورد حملة حکومت طغیان گر زمان خویش قرار گرفت، از میان مردم غایب گردید. در دوران غیبت او، پیروانش که در نهایت سختی و شدّت قرار داشتند، تصمیم گرفتند در برابر خداوند توبه نمایند. این بازگشت و پشیمانی واقعی باعث شد که خداوند، دوران غیبت او را پایان بخشد. حضرت ادریس(ع) ظاهر شد و حاکم ستمگر در برابر او به ذلّت و خواری افتاد.

همچنین است اگر مردم در زمان غیبت، به صورت دسته جمعی توبه نموده و قصد یاری امام عصر(عج) را نمایند، امید است که خداوند طومار غیبت را در هم پیچیده و آن بزرگوار را ظاهر نماید.[11]

حضرت امام حسن مجتبی(ع) در عالم خواب یا مکاشفه به مرحوم آیت الله میرزا محمّدباقر فقیه ایمانی فرمودند:

در منبرها به مردم بگویید و به آنان دستور دهید توبه کنند و برای تعجیل ظهور حضرت حجّت(ع) دعا نمایند. دعا برای آمدن آن حضرت، مانند نماز میّت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن عدّه ای از دیگران ساقط شود؛ بلکه مانند نمازهای پنج گانه است که بر هر فرد بالغ واجب است برای ظهور آن حضرت دعا کند.[12]

مرحوم فقیه ایمانی در کتاب خود می نویسد:

... و نیز از بسیاری از اخبار و فقرات ادعیه و زیارات استفاده می شود که امر ظهور آن حضرت، اصل وقوعش یک وعدة تخلّف ناپذیر الهی است؛ ولی زمان وقوع آن از امور بَدائیّه است که قابل تعجیل و تأخیر است و نیز از بعضی از اخبار به دست می آید که دعای مؤمنان هنگامی که با شرایط و آدابش انجام شود، تأثیر به سزایی در تعجیل فرج خواهد داشت.[13]

سیّد حلّاوی شاعر اهل بیت(ع) قصیده ای سرود و در ضمن آن از گرفتاری های شیعیان و درد، رنج، شکنجه و مصایب آنها به پیشگاه امام عصر(ع) شکایت کرده و این قصیده را در چندین مجلس خوانده بود. یکی دو نفر از اوتاد نجف اشرف در عالم رؤیا خدمت حضرت ولیّ عصر(ع) مشرّف شدند. حضرت به آنها فرمودند:

بروید به سیّد (حلّاوی) بگویید: سیّد! این قدر دل مرا مسوزان، این قدر سینه مرا کباب مکن. این قدر ناراحتی شیعیان را به گوشم مرسان. من از شنیدن آن متأثّر می شوم... «لیس الأمر بیدی»؛ کار در دست من نیست، به دست خداست. دعا کنید خداوند فرج مرا برساند.[14]

یکی از تشرّف یافتگان به آستان مقدّس حضرتش می گوید:

در مسجد مقدّس جمکران اعمال را به جا آورده و با همسرم می آمدم. دیدم آقایی نورانی داخل صحن شده و قصد دارند به طرف مسجد بروند. گفتم: این سیّد نورانی در این هوای گرم تابستان از راه رسیده، تشنه است. ظرف آبی به دست او دادم. ظرف آب را پس داد گفتم: آقا شما دعا کنید و فرج امام زمان(عج) را از خدا بخواهید تا امر فرجش نزدیک شود. فرمودند:

 بسمه تعالی

 اطلاعیه

 مر کز دارالقرآن الکریم آموزش وپرورش جر قویه علیا  با همکاری خیرین  بزرگوار وقرآنی در نظر دارند با شروع طرح اوقات فراغت 89  قرآن آموزان موفق خود را به مشهد مقدس جهت تشویق  اعزام نمایند  :  در این راستا قرآن آموزان طرح تربیت مدرس

 ( خوا هران و برادران) دبیرستانی ودانشگاهی  عضو دارالقرآن  می توانند به مر کز  دارالقرآن مراجعه وثبت نام نماید

روزهای فرد ویژه برادران وروزهای زوج ویژه خواهران

 مدت سفر   هفت روز ( پنج شب اقامت  در مشهد مقدس)

 هزینه سفر  320000 ریال  

وسیله  ایاب و ذهاب  ولوو

 شایان  ذکر است کلاسهای تابستانی دارالقرآن از روز شنبه 29/3/89 شروع خواهد شد

سفر زیارتی قم وجمکران ویژه دانش آموزان راهنمایی ودبیرستان با هزینه 40000ریال 

 شماره تماس 03127532535وهمراه09133289435