400)width=400;">

 تقدیم  به همه خیرین عزیز که در طول سالهای گذشته  وهمچنین در سالهای آتی با دست پر خیر وبرکت خود به مرکز دارالقرآن کمک  می نمایند تا پرچم قران  برا فراشته باشد و ترویج قرآن  روز به روز توسعه پیدا کند وهمچنین  تقدیم به همه مربیان آموزشی  مرکز که وقت خود را صرف امورات قرانی می کنند وبا آموزش قران  دیگران را در یادگیر ی قرآن بهرمند می سازند وهمچنین تقدیم به همه نونهالان ، قرآن آموزان تحت پوشش مرکز دارالقرآن الکریم

حافظ قرآن شویم ؟

اهمیت حفظ قرآن ، شیوه ها و مهارت ها : عارف وارسته علامه حسن زاده آملی می فرمودند : « ای‌کاش به جای این همه ابیات و اشعاری که از شعرا در طول عمرم حفظ کرده‌ام ،به حفظ آیات قرآن می‌پرداختم !» بعضی از مراجع عظام تقلید ، در اواخر عمر ، شروع به حفظ قرآن کردند و توانستند در سنین کهولت آیات قرآن را حفظ کنند . بنابراین اگرکسی سنین خردسالی و جوانی را پشت سرگذاشته ، نباید نا امید بشود ؛ در سنین بالا هم می‌توان آیات را حفظ کرد . اگر هم کسی احساس می‌کند نمی‌تواند حافظ کل قرآن بشود .

بهشت : جنه یا جنات از واژه هایی است که بارها در قرآن به کار رفته است و از آن به عنوان اقامتگاه ابدی مؤ منان و صالحان رستگار در جهان آخرت نام برده شده است ؛ آنان که اعمال نیکشان بر اعمال بد غلبه دارد . متقین نیز از کسانی هستند که قرآن بهشت را جایگاه آنان می داند . در آیه ی دیگری کسانی راکه به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند اهل بهشت می دااند و می گوید : بهشت برای آنان مهیا شده است . ( حدید آیه ی 21)
تصویر و توصیف بهشت در آیات متعدد و در جاهای گوناگون آمده است و تنها در سه سوره ی الرحمن ،واقعه و انسان بیشتر و پیوسته تر از سایر سوره ها توصیف شده است . نام های بهشت نیز از دیگر موضوعاتی است که در آیات مختلف به آنها پرداخته شده است

 بقیه الله : این واژه در سوره ی هود آیه ی 86 به کار رفته است : ( بقیه الله خیر ان کنتم مؤمنین ) که در داستان شعیب خطاب به کم فروشان می گوید : آنچه راخداوند برای شما باقی نهادهاست بهتر است . در روایات و ادعیه و زیارات ائمه ی اطهار (ع) به عنوان بقیه الله توصیف شده اند و بیشتر از همه برای حضرت مهدی ( ع) به کار رفته است . فیض کاشانی در اکمال الدین می گوید : اولین سخن حضرت قائم ، پس از خروجش این جمله خواهد بود که من بقیه الله و حجت او و خلیفه اش بر شما هستم و هیچ کس بر او  درود نمی فرستد مگر اینکه بگوید : اسلام علیک یا بقیه الله فی ارضه ...

بت : بت ، نشانه ای است که اهل باطن برای تقرب به خداوند و یا در عرض پرستش الهی آن را می پرستیدند . در قرآن با اصنام (صنم) و اوثان(وثن) از آن یاد شده است ؛ از جمله در آیه ی 30 سوره ی حج آمده است ( فاجتنبوا الرجس من الاوثان واجتنبوا قول الزور)

صنم نیز پنج بار در قرآن به کار رفته است ، از جمله ( اعراف آیه ی 138) و درباره ی ویژگی های بت هایی که مشرکان می پرستیدند در حدود سی آیه از آنها سخ گفته است که برخی مربوط به عرب های زمان جاهلیت است و برخی مربوط به امت های دیگر . از برخی بت های زمان جاهلیت نیز در قرآن نام برده شده است ؛ مانند انصاب در آیه ی 90 سوره ی مائده ، بعل سوره ی صافات آیه ی 125 ، لات و عزی و منات سوره ی نجم آیات 19تا 21 ود? ، سواع، یغوث، یعوق در سوره ی نوح آیه ی 23 آمده است .