مورخین تاریخ ولادت ایشان را به سالهای 148، 151 و 153 هجری قمری و در روزهای نوزدهم رمضان، دهم رجب و یازدهم ذی‌القعده ذکر کرده‌اند. در مورد سالروز وفات ایشان نیز اختلاف نظر وجود دارد و محققین وفات ایشان را طی سالهای 202، 203 و 206 هجری قمری محتمل دانسته‌اند. اما قول مشهور در مورد ولادت آن بزرگوار سال 148 هجری قمری و در خصوص وفات ایشان سال 203 هجری قمری است. با پذیرش چنین اقوالی طول عمر با برکت امام رضا (ع) پنجاه و پنج سال می‌شود. دوران 200 ساله امام حضرت ثامن‌الائمه(ع) با حکومت پنج ساله هارون الرشید، سه ساله خلافت محمد امین و 13 ساله زمامداری عبدالله مامون همزمان است. کنیه‌های امام رضا ابوالحسن و ابوعلی است و لقبهایی چون رضا، صابر، زکی، ولی، فاضل، صدیق، رضی، سراج الله، نورالمهدی، قره‌العین المومنین، کفوالملک، کافی‌الخلق را برای آن حضرت برشمردند. حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) دوران امامت خود را از سال 183 هجری قمری در اوج خفقان سیاسی دنیای اسلام و اقتدار حکومت عباسیان آغاز کرد. این مرحله از دوران زندگی ایشان از تاثیرگذارترین مراحل تاریخ تشیع است، عزیمت اجباری امام به خراسان بنا بر اصرار مامون و پذیرفتن تقاضای سیاسی خلیفه عباسی مبنی بر در دست گرفتن زمامداری مسلمین و پذیرش منصب ولایتعهدی به اجبار و اکراه از وقایع مشهور تاریخ اسلام است. هجرت تاریخی امام از مدینه به مرو، استقبال گستره شیعیان و هواداران اهل بیت در مسیر حرکت کاروان آن حضرت و انتشار حدیث سلسله الذهب و اقدام به برگزاری نماز عید فطر و برگزاری جلسات مناظره با علمای اهل کتاب از این دوره زندگی امام در تاریخ به یادگار مانده است. عاقبت با توجه به اوج‌گیری احساسات مذهبی به نفع امام رضا (ع) و بروز اختلافات خانوادگی در خاندان عباسی، آن امام بزرگوار به دسیسه چینی مامون خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسیدند و پیکر مطهر ایشان در حوالی طوس به خاک سپرده شد و اکنون بعد از گذشت سالیان سال این مزار کعبه اهل ولایت از سراسر جهان است