|
چرا وقتی احتیاج شدیدی به کمک خدا دارم مدام یاد خدا میکنم ولی وقتی مشکلم حل میشه دیگه یادم میره که با خدا صحبت کنم.
قرآن در آیه ای می فرماید:
وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُون(یونس آیه 12) هنگامى که به انسان زیان (و ناراحتى) رسد، ما را (در هر حال در حالى که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، مىخواند امّا هنگامى که ناراحتى را از او برطرف ساختیم، چنان مىرود که گویى هرگز ما را براى حل مشکلى که به او رسیده بود، نخوانده است این گونه براى اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتى این عمل را درک نمىکنند) کم بودن معرفت به خدا و ضعف ایمان باعث می شود که انسان در حال آسایش دل به مناجات با خدا نبندد,اگر انسان خدا را بشناسد به معنای واقعی,در تمام حالات خدا را می خواند و از مناجات با او لذت می برد اگر انسان به دانسته های خود عمل کند,ایمان و معرفتش زیاد می شود,می داند که غیبت و دروغ و......حرام است پس ترک می کند,می داند چه عواملی باعث رضایت پرودگار است پس انجام می دهد
رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هیچ بنده ای چهل بامداد برای خدا اخلاص نورزید مگر آن که چشمه های حکمت از دلش به زبانش جاری شد.«عیون اخبار الرضا - علیه السّلام -، ج 2، ص 69» امام علی - علیه السّلام - فرمود: عبادت خالص آن است که آدمی جز به پروردگار خویش امید نبندد و جز از گناه خویش نترسد.«غررالحکم، ح 2128»
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
دوشنبه 92 شهریور 18 ساعت 4:36 عصر
|
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
Atom |
.gif)
.jpg)
