بت : بت ، نشانه ای است که اهل باطن برای تقرب به خداوند و یا در عرض پرستش الهی آن را می پرستیدند . در قرآن با اصنام (صنم) و اوثان(وثن) از آن یاد شده است ؛ از جمله در آیه ی 30 سوره ی حج آمده است ( فاجتنبوا الرجس من الاوثان واجتنبوا قول الزور) صنم نیز پنج بار در قرآن به کار رفته است ، از جمله ( اعراف آیه ی 138) و درباره ی ویژگی های بت هایی که مشرکان می پرستیدند در حدود سی آیه از آنها سخ گفته است که برخی مربوط به عرب های زمان جاهلیت است و برخی مربوط به امت های دیگر . از برخی بت های زمان جاهلیت نیز در قرآن نام برده شده است ؛ مانند انصاب در آیه ی 90 سوره ی مائده ، بعل سوره ی صافات آیه ی 125 ، لات و عزی و منات سوره ی نجم آیات 19تا 21 ود? ، سواع، یغوث، یعوق در سوره ی نوح آیه ی 23 آمده است .
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
یکشنبه 88 تیر 7 ساعت 4:25 عصر
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
RSS Atom |