خلاصه ای از زندگی نامه امام حسن مجتبی (ع)

   ولادت

   در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیه‌السلام و  فاطمه سلام الله علیها به دنیا آمد. پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و  از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند.

تااینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید چون علیبرای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیهالسلام یعنی شبّر قرار ده!

رسول خدا فرمود: زبان من عربی است و شبّر، عبریاست.

جبرئیل گفت: شبّر در زبان عرب به معنای« حسن» است.

به این ترتیب،کودک، حسن نام گرفت. تنها کنیه‌ی آن حضرت « ابو محمد» و مشهورترین القابش« سید» وسبط» و «تقی» است.

نقش خاتم و انگشتر امام حسن را « العزه لله» گفته‏اند؛ روزهفتم پس از ولادت، رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم مستحبات ولادت را در موردحسن به جا آوردند و حسن را به« ((ام فضل (لبابه)|ام الفضل))» ،همسر عمویشان، سپردندتا او را از شیری که به خاطر زایمان فرزندش، قثم، در پستان داشت، شیر دهد. بعدهانیز رسول خدا برای امام حسن، ادعیه‌ی عافیت و حرزهای مخصوص چشم‌زخم را خواندند.