شور ومشورت در قرآن - دارالقران الکریم جرقویه علیا

دارالقران الکریم جرقویه علیا

به پایان دو چیز نمی توان رسید : دانش و خرد . [امام علی علیه السلام]

شور و مشورت در قران :
شور و مشورت یک امر عقلی وسنتی پسندیده ، معمول و متداول بین عقلای عالم است . شور و مشورت ،شورا ،‌تشاور در لغت به معنای برداشتن و بیرون کشیدن و در اصطلاح عبارتست از تعاطی افکار و تضاب اراء و به دست آوردن رای و نظر دیگران با مراجعه به آنان ، کشف و استنباط آرا ء اهل در ک و دقت در اسلام نیز به ان توصیه شده است و در کتاب وسنت به ویژه در احادیث پیشوایان دین مورد توجه قرار گرفته و در سه جای قران به شور و مشورت اشاره شده است . وپیروان دین حنیف به ان توصیه گردیده اند و به عنوان یکی از ویژگیهای مومنین و خصیصه ای از خصایص جامعه اسلامی از ان یاد شده است . نخست خطاب به پیامبر می فرماید ای پیامبر به جهت رحمت از جانب خداوند برمومنین نرم خو شدی . اگر درشت خو بودی هر آینه آنان از اطرافت پراکنده میشدند . پس در برابر لغز شهای انان انها را عفو کن وبرایشان از خدا طلب آمرزش کن و در امر اداره امور جامعه با انان مشورت کن پس آنگاه که عزم کر دی به خد ا توکل کن که خداوند توکل کنندگان را دوست دارد . دوم :‌در رابطه با باز گرفتن کودک از شیر به والدین می فرماید , اگر پدر ومادر بخواهند با زضایت ومشورت همدیگر کودک را از شیر باز گیرند مانعی نیست . از ظاهر معانی آیات اول ودوم بر می آید که مراد از امر امور مسلمین و حکومت و اداره جامعه اسلامی است .در تمامی امورفردی واجتماعی زمانی که خدا ورسول حکم آن رابیان کردند دیگر برای شخص یا جامعه جای تصمیم یااتخاذ رای غیر از حکم خدا . پیامبر نمی ماند و احدی حق تغییر یا مخالفت آن را نداردزیرا ا.ولا نفرمود زمانی که شورا یا منتخب آنها حکم و قضاوت کرد کسی حق اعتراض ندا رد ثانیا :آیه 159 سوره آل عمران که دارای قسمتهای مختلفی است همگی دارای سیاق واحد و خطاب به شخص پیامبر است که فرمود:‌فاعف عنهم ،‌و استغفر لهم ، و شاور هم فی الامر . پس اگر منظور از (( شاور هم فی الامر )) مشورت در کلیه مسایل حکومتی و اجرایی با شد مسئول تشکیل آن شورا پیامبر است و تصمیم گیری نهایی با اوست نه با شورا پس از ان می فرماید (( فاذ ا عزمت فتوکل علی الله ))و نفرمود (فاذا عزم الشوری فتوکلو ا علی الله )
یعنی وقتی تو تصمیم گرفتی به خدا توکل کن