بیهوده متاز که مقصد خاک است - هرگز برای خوشبختی امروز و فردا نکن - نماز وقت خداست انرا به دیگران ندهیم - هرگاه در اوج قدرت بودی به حباب فکر کن - هر چه قفس تنگ تر باشد، آزادی شیرین تر خواهد بود - دروغ مثل برف است که هر چه آنرا بغلتانند بزرگتر می شود - هرگز از کسی که همیشه با من موافق بود چیزی یاد نگرفتم - خطا کردن یک کار انسانی است امّا تکرار آن یک کار حیوانیست - دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر از مشت شدن آموخته است - تنها موقعی حرف بزن که ارزش سخنت بیش از سکوت کردن باشد - هیچ زمستانی ماندنی نیست...حتی اگر تمام شبهایش یلدا باشد - مرد بزرگ، کسی است که در سین?خود ، قلبی کودکانه داشته باشد - سقف آرزوهایت را تا جائی بالا ببر که بتوانی چراغی به آن نصب کنی - یادها رفتند و ما هم میرویم از یادها. کی بماند برگ کاهی در میان بادها - دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است - نگاه ما به زندگی و کردار ما تعیین کننده ی حوادثی است که بر ما می گذرد - هیچوقت نمیتوانید با مشت گره کرده ، دست کسی را به گرمی بفشارید - کاش در کتاب قطور زندگی سطری باشیم ماندنی ... نه حاشیه ای از یاد رفتنی - هر که منظور خود از غیر خدا می طلبد ، او گدایی است که حاجت ز گدا می طلبد - در برابرکسی که معنای پرواز را نمیفهمد هر چه بیشتر اوج بگیری کوچکتر خواهی شد
نویسنده: علیرضا صادقی حسن آبادی |
جمعه 93 آذر 7 ساعت 7:13 عصر
|
|
نظرات شما عزیزان نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
RSS Atom |