1. محبت به اهل بیت (علیه السلام)، وسیله نجات

محبت به هل بیت (علیه السلام) وسیله تقرب به خدا
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید:
برای هر چیزی سروری است و محبت من و محبت علی (علیه السلام) سرامد آن چیزهایی است که جویندگان تقرب، به وسیله آنها مقرب می شوند و آن عبارت است از : اطاعت از پروردگارشان.(1)
محبت علی (علیه السلام)، سوزاننده گناهان
حضرت محمد (ص) فرموده است: «محبت حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام)، گناهان را می سوزاند، همان گونه که آتش، هیزم را می سوزاند.»(2)
محبت اهل بیت (علیه السلام)، کفاره گناهان
امام رضا(علیه السلام) می فرماید:«محبت ما اهل بیت، کفاره گناهان است و حسنات را چند برابر می کند

محبت ورزی و دوستی با اهل بیت و خاندان وحی (علیه السلام) آلودگی های افراد را پاک و خوبی ها و ویژگی های ارزنده در آنان ایجاد می کند.
ـ محبت علی (علیه السلام) نه تنها آثار گناهان گذشته را از بین می برد، همچون سدی محکم و استوار، از مرتکب شدن به گناهان بعدی مانع می شود . با محبت به اهل بیت (علیه السلام) می توان خود را از انجام گناه بیمه کرد.
ـ در صورتی که با محبت و اشتیاق اهل بیت (علیه السلام)جان به جانان بسپاریم، هنگام مرگ، آثار محبت و عظمت آن را به روشنی و گرمی درک خواهیم کرد.
ـ محبت، اکسیر است و آثار گناهان را درهم می کشند و آنها را به حسنه تبدیل می سازد. محبت اهل بیت (علیه السلام) شفابخش دل ها و زندگی قلب های مرده است.
ـ‌در قلبی که سرشار از محبت علی (علیه السلام) و خاندان پاک وحی است، جایی برای گناه نیست.
ـ محبت و شوق شدید، مانند مغناطیس است و تا وقتی وجود دارد، محب را به سوی محبوب می کشد و آنگاه که مجذوب محبوب شد، با او سنخیت می یابد و آثار و صفات محبوب در محب تجلی می کند.
 

خواهی که ز دوزخ برهانی دل و تن
اثنی عشری شو و گزین مذهب من

ایشان سه محمدند و چارست علی
با موسی جعفر و حسین و دو حسن

2. موجودات آسمانی و محبت خاندان وحی
 

پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «آیا شرافت و ملائکه، جز به سبب محبتی است که آنها به محمد و علی (علیه السلام) و پذیرش ولایت آن دو دارند؟»(4)

پیام ها:
 

ـ شرافت ملائکه از آن روست که به پیامبر اکرم(ص) و علی (علیه السلام) علاقه و ارادت دارند.
ـ در بخشی از زیارت جامعه می خوانیم:«اهل اسمان به وسیله محبت شما [خاندان رسول اکرم] و دوری جستن از دشمنان شما به خدا تقرب می جویند».(5)
ـ از صفات اهل بیت عصمت (علیه السلام)، قرب آنان به خداوند است . از این رو، موجودات آسمانی هم با علاقه و محبت ورزیدن به آن بزرگواران، به خداوند تقرب می جویند.
ـ اهل آسمان ها اعم از ملائکه و جز آن، از دوستداران خاندان وحی هستند.

3. دوستی اهل بیت (علیه السلام) با دوستان خود
 

به جای دادن دوستی و محبت اهل بیت (علیه السلام) در دل خود، محبت ودوستی خود را نیز در قلب آن بزرگواران قرار می دهیم. به دیگر سخن، آنان که دوستدار و شیفته خاندان وحی هستند ؛ محبوب آن بزرگواران نیز می شوند.
«شخصی خدمت علی (علیه السلام) رسید و عرض کرد: ای امیرمؤمنان! شب را چگونه صبح کردید؟ فرمود: شب را به پایان رساندم، در حالی که دوستدار دوستانمان و دشمن دشمنانمان بودم.»(6)
همچنین آن گاه که محبت انسان در قلب اهل بیت (علیه السلام) قرار گیرد، محبوب خداوند می شود و محبت خداوند در قلب او جای می گیرد.
اهل بیت (علیه السلام)، پدران حقیقی امت
رسول خدا (ص) خطاب به امیرمؤمنان علی (علیه السلام) می فرماید:
ای علی ! من و تو پدران این امت هستیم و از حقوق پدران و مادران بر فرزندان، این است که در وقت های مقتضی، بر پدر و مادرشان رحمت آورد تا حقوقشان را ادا کنند.(7)
از امام حسن عسکری (علیه السلام) نقل کرده اند:
بالاترین پدران شما و سزاوارترین آنها به سپاس و شکر، حضرت محمد (ص) و علی (علیه السلام) هستند و علی بن ابی طالب (علیه السلام) فرمود: شنیدم رسول خدا (ص) می فرمود: من و علی، دو پدر این امتیم و البته که حق ما بر آنها برتر و عظیم تر از حق پدر و مادرشان است؛ زیرا چنانچه از ما فرمان برند، آنان را از آتش خواهیم رهاند و در خانه جاویدان بهشت مستقر خواهیم کرد.(8

ـ رابطه ما با اهل بیت (علیه السلام)، بسیار نزدیک تر و قوی تر از پیوند پدر و مادری است. والدین ما اصل و ریشه جسمانی و بعد مادی و دنیایی ما هستند، در حالی که اهل بیت (علیه السلام) اصل و حقیقت روح ما و ریشه بعد الهی و ابدی ما هستند.
ـ پس از خداوند متعال، هیچ کس به اندازه اهل بیت (علیه السلام) در حق ما رئوف و مهربان نیست .
- پدران حقیقی بشر کسانی هستند که او را از طبیعت و تاریکی های آن نجات دهند و به وطن حقیقی و ابدی جایگاه اصلی برسانند . بدون چنین پدرانی، آدمی هرگز رنگ سعادت را نخواهد دید.
اهل بیت (علیه السلام) بزرگ ترین خویشاوندان انسان
در اسلام صله ارحام و پیوند با خویشاوندان، از واجبات الهی و ترک آن، از گناهان کبیره است . خداوند در قرآن کریم، آِیه 21 سروه رعد با اشاره به همین مضمون می فرماید:
وَ الَّذینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ... .
کسانی که با آنچه خداوند به پیوستن با آن امر کرده، پیوند برقرار می کنند.
امام صادق (علیه السلام) این آیه را چنین تفسیر می کند:«یکی از نمونه های پیوند آدمیان، صله رحم است و غایت تأویل آیه، پیوند تو با ما [اهل بیت (علیه السلام)] است.»(9)