تهمت از نگاه اسلام:

تهمت به چه معنیست ؟

تهمت یعنی بدون اثبات ،سخنی فردی بگوید برعلیه فردی دیگر.

امام صادق‌می‌فرماید: "تهمت زدن به بی‌گناه از کوه‌های عظیم نیز سنگین‌تر است‌".

درقرآن کریم و روایات  به دوری از آن نهی شده است . بسیاری از انسانها بدون دلیل خاصی تهمتی میزنند بدون آنکه قادر به اثبات آن باشند . 

وقتی فردی در مقابل فرد دیگر سئوالی ازخود فرد می پرسد یا موضوع نامعلومی میخواهد توسط خود شخص اثبات شود این به معنای تهمت نیست .

تهمت یعنی حرفی که اولا انسان درمیان جمع بزند و دوما دلیل کافی برای اثبات آن نداشته باشد.

پس نباید فکر کرد که کسی نمیتواند از کسی سئوالی بپرسد چون این تهمت نامیده میشود. اتفاقا بهترین راه کشف مجهولات درباره یک فرد اینست که از خود فرد پرسیده شودهمراه با ایجاد فضای امن و پنهان از دید دیگران . در روایات هم به این تاکید شده است که نباید به شنیده های مردم اکتفا کرد چون به نظر امام علی بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است.

الف)دربرابر شنیدن یک تهمت باید چکار کرد؟

بهترین کار اینست که با توجه به این ضرب المثل عمل شودکه " نباید یکطرفه به دادگاه رفت".

 عبدالرحمن بن غنم از رسول الله روایت نقل می کند که : نبی اکرم ارشاد فرمودند بهترین بندگان خدا کسانی هستند که بادیدن آنها ، الله تعالی، به یاد بیاید . و بدّترین انسان ها کسانی هستند که جاسوسی می کنند و کسانی که دو نفر را از هم جدا می کنند و  کسانی که تلاش می کنند تا مسلمانی را به گناه یا پریشانی مبتلا بکنند .

ادامه مطلب...

فضیلت و خواص سوره قصص

قصص و نام دیگرش «موسی و فرعون»1 بیست و هشتمین سوره قرآن است که مکی و 88 آیه دارد.

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله روایت شده است: اگر کسی سوره قصص را قرائت کند ده برابر تعداد کسانی که حضرت موسی علیه السلام را تصدیق یا تکذیب کرده اند به او حسنه داده می شود و تمامی فرشتگان آسمان و زمین در روز قیامت، به سود او شهادت می دهند که او راستگو و درستکار بوده است. 2

آثار و برکات سوره

و این دستور را در کنار نهر آبی جاری بگو و هر گاه از نماز شب فارغ شدی پیش از آن که نماز صبح را بخوانی 7 بار این دستور را انجام بده. إن شاءالله هیچ چیزی به تو زیان نخواهد رساند. 5

بسم الله الرحمن الرحیم

ولادت امام جعفر صادق (ع)

در اینجا به مناسبت ولادت امام ششم حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام)مختصرى از زندگانى و شرح حال و فضائل آن بزرگوار را مى آوریم، به امید آن که از الطاف این بزرگواران در دنیا و آخرت برخوردار باشیم.

تاریخ ولادت امام صادق(علیه السلام)

1 - امام صادق(علیه السلام) در هنگام طلوع فجر روز جمعه 27 ربیع الاول سال 83 هـ ق در شهر مقدس مدینه به دنیا آمدند، پدر آن بزرگوار حضرت امام باقر(علیه السلام)، و مادر آن بزرگوار امّ فروه دختر قاسم بن محمد بن أبى بکر بودند.
حضرت صادق جعفر بن محمد بن على بن الحسین(علیه السلام) از میان برادران خویش جانشین پدرش حضرت باقر(علیه السلام) بود، و وصى آن جناب بود که پس از او به امر امامت قیام نمود، و در فضل و دانش سر آمد همه برادران گشت، و از همه آنان نام آورتر، و در قدر و منزلت بالاتر، و در میان شیعه و سنى مقامش ارجمندتر بود، و به اندازه مردم از علوم آن حضرت نقل کرده اند که سخنانش توشه راه کاروانیان و مسافران و نام نامیش در هر شهر و دیار زبانزد مردمان گشته، و از هیچ یک از این خاندان علماء و دانشمندان بدان اندازه که از آن جناب حدیث نقل کرده از دیگرى نقل نکرده اند، و هیچ یک از اهل آثار و ناقلان اخبار بدان اندازه که از آن حضرت بهره بردند از دیگران بهره گیرى نکردند، زیرا اصحاب حدیث که نام راویان ثقات آن بزرگوار را جمع کرده اند با اختلاف در عقیده و گفتار شماره آن به چهار هزار نفر مى رسد.
و دلیل هاى روشن درباره امامت آن جناب به اندازه اى است که دل ها را حیران کرده و زبان دشمن را از خورده گیرى گنگ و لال ساخته.

اسماء و القاب آن امام صادق(علیه السلام)

2 - نام آن حضرت جعفر و لقب شاخص ایشان حضرت «صادق» است، اگر چه القاب دیگرى همانند فاضل و صابر، و طاهر هم داشته اند، لقب صادق را حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) براى آن حضرت انتخاب فرمودند، مرحوم مجلسى در جلد 47 بحار الانوار صفحه 8 روایتى بدین مضمون نقل کرده است:
«امام زین العابدین(علیه السلام) از پدرش و او از جدش امیر المؤمنین(علیه السلام) نقل کرده که فرمود: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: وقتى که فرزند من جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب متولد شد، او را صادق نام گذارید، زیرا در اولاد او کسى همنام او خواهد بود که به ناحق دعوى امامت مى کند، و او را کذاب خواهند گفت.

ادامه مطلب...

مطابق آنچه میان مورخین مسلم است نسب رسول خدا(ص)تا«عدنان»که بیست و یکمین جد آن حضرت بوده این گونه است:

محمد بن عبد الله بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصى بن کلاب بن مرة بن کعب بن لوى بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان.

و پس از عدنان تا حضرت اسماعیل(ع)و همچنین پس از ابراهیم(ع)تا حضرت آدم در عدد اجداد آن حضرت و نامهاى ایشان در بسیارى از موارد میان اهل تاریخ اختلاف است و از رسول خدا (ص)نیز روایت شده که فرمود:

«اذا بلغ نسبى الى عدنان فامسکوا»

[چون نسب من به عدنان رسید خوددارى کنید(و از او بالاتر نروید.)]

خاندانى که رسول خدا(ص)در میان آنها به دنیا آمد.از بهترین خاندانهاى عرب و شریفترین آنها بود و بزرگترین منصبها و سیادتها در آنها وجود داشت.زیرا منصب سقایت و اطعام حاجیان که بزرگترین افتخار و بهترین منصبها بود از راه ارث به خاندان بنى هاشم و عبد المطلب جد آن بزرگوار رسیده بود.

ادامه مطلب...

میرسد روزی به پایان نوبت هجران او
میشود آخر نمایان طلعت رخشان او
میرسد روزی به دوران فصل زیبای ظهور
میرود ایام غیبت میرسد دوران او
میرسد آخر به پایان دوره ظلم و ستم
میرسد مرد عدالت ناجی دستان او
عاقبت آید ز ره آن باقی دست خدا
عاقبت گردد منور چهره پنهان او
زنده خواهد شد زمین از آن مسیحایی نفس
میرسد بر جسم خاکی نفخه رحمان او
میرسد فصل بهار از آن قدوم مهربان
میشود دنیا بهشت از قدرت یزدان او
غم مخور ای عاشق درمانده از ایام هجر
اندکی صبر آید از ره پرتو تابان او