در دعای روز یازدهم رمضان می خوانیم: خدایا مرا از نافرمانی‌ات دور کرده، از خشمت مصون بدار و انس با نیکی را به من عطا فرما ...

دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ
وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ
وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ
بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین
 
به نام خداوند بخشایشگر مهربان
 
خدایا در این روز مرا با نیکى دوست گردان
و فسق و نافرمانى را در نظرم ناپسند دار
و در آن خشم و سوزندگى ات را برمن حرام نما
به حق یاریت اى دادرس داد خواهان
 
شرح دعای روز یادزدهم ماه رمضان

مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی به شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان پرداخته اند که در پی می آید:
«اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ»؛ خدایا کاری کن که خوبی‌ها را دوست داشته باشم و از بدی‌ها بدم بیاید و عبادت و انجام هر کار خوبی نزد من محبوب باشد. این دعای خیلی خوبی است که انسان طوری باشد از کار خوب لذت برد . اگر خواستیم کار خوبی انجام بدهیم مخفیانه انجام دهیم و قصد قربت داشته باشیم . طوری زندگی کنیم که آبروی کسی را نریزیم . در احسان، اهل ریاکاری نباشیم، که اگر این‌گونه بودیم در قیامت برای ما اجر و پاداشی نیست.
 
اجناس خوب و اعلاء صدقه بدهیم
 
جنس خوب صدقه بدهیم؛ اگر متمکن هستیم جنس اعلاء را برای صدقه و خیرات کنار بگذاریم. بهترین خوبی‌ها این است که آدمی به فامیل فقیر کمک کند، بعضی‌ها به فامیل کمک نمی‌کنند. حتی مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (ره) احتیاط می‌کردند و می‌گفتند: اگر در شهرتان مستحق وجود دارد ؛ اشکال دارد که فطریه را به شهرهای دیگر بفرستید. در حدیث وارد شده است : « خَیرُکُم مَن اَطعَم الطَعام » [کافی ج : 4 ص : 50] بهترین شماها کسانی هستند که اطعام طعام می‌کنند؛ غذا درست می‌کند و به دیگران اطعام می‌دهد.
 
انفاق، نوعی احسان
 
همان طور که در آیات و روایات موجود می‌باشد هر عمل نیکویی را که انسان انجام می‌دهد از آن به احسان و نیکوکاری تعبیر می‌گردد که دو قسم دارد: (1) احسان در راه رضای خدا (2) احسان برای ریا و جلب توجه مردم احسان برای رضای خدا اگر انسانی عمل نیکی را انجام دهد و هدفش از انجام آن عمل فقط جلب رضایت خداوند قادر و متعال باشد آنگاه است که می‌گوییم آن عمل نیک، احسان برای رضای خداوند بوده است.
 
خداوند (عزوجل) در قرآن می‌فرماید: « وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمحْسِنِینَ » ( سورة بقره، آیة 195.) یعنی: و در راه خدا انفاق کنید و با دستانتان خودتان را به هلاکت نیندازید و احسان و نیکوکاری کنید که همانا خداوند نیکوکاران را دوست دارد .
 
این آیه نشان دهنده آن است که انفاق عمل نیکویی است که انسان را از هلاکت نجات بخشد و این در صورتی است که این احسان جزء " وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ "(بقره ، 265) باشد. که آنگاه است که خداوند در قرآن می‌فرماید: " بَلی مَن أسلَمَ وَجهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحسِنٌ فَلَهُ أجرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَ لاخَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنونَ "(بقره ،112) یعنی: آری، کسی که تسلیم حکم خداوند گردید و نیکوکار گشت پس (مسلم است که) اجرش نزد خداوند بزرگ خواهد بود و او را هیچ خوف و اندیشه و هیچ حزن و اندوهی (در دنیا و آخرت) نخواهد بود.
 
احسان برای ریا و جلب توجه مردم
 
اگر انسانی عمل نیکی را که در ظاهر خداپسندانه است انجام دهد و هدفش جلب توجه مردم باشد، آنگاه است که ؛ اولاً : در انجام آن عمل نیک برای خداوند شریک قائل شده است . ثانیاً : عمل او ریا بوده و هیچ اجر و پاداش از طرف خداوند برای آن عمل نمی‌باشد چرا که این‌گونه افراد از یاران و هم قرینان شیطانند، که اگر در این مورد نیز انفاق را در نظر بگیریم خداوند در قرآن می‌فرماید: « وَالَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَـاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَن یَکُنِ الشَّیْطَانُ لَهُ قَرِینًا فَسَاء قِرِینًا »(نساء ،38) یعنی: «آنان که اموال خود را به قصد ریا و خودنمایی انفاق می‌کنند و به خدا و روز قیامت ایمان نمی‌آورند (ایشان یاران شیطانند) و هر که را شیطان یار اوست بسیار بدیاری خواهد داشت.»
 
 منظور از حبب الی فیه الاحسان چیست؟
 
«اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ فِیهِ الْإِحْسَانَ» ؛ منظور از حبب الی فیه الاحسان چیست؟ همان‌طور که در قرآن آمده است ”إنَّ اللهَ یُحِبُ المُحسنین”‌(بقره ،195) یعنی: «به درستی که خداوند احسان کنندگان را دوست دارد». که با توجه به این آیه انسان برای اینکه محبوب پروردگار خویش گردد از خدای خویش می‌خواهد که احسان و نیکوکاری را محبوب او گرداند که ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم که حب احسان و نیکوکاری در راه رضایش را نصیب ما گرداند .
 
 فسوق و العصیان چیست؟
 
«وَ کَرِّهْ إِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ»؛ خدایا من را طوری قرار بده که از فسق و معصیت بیزار بشوم و از گناه کردن بدم بیاید. هرگاه انسان عملی را بر خلاف دستورات الهی انجام دهد آنگاه است که گویند او عصیان پروردگار خویش را نموده است یعنی سرپیچی از دستور پروردگار خویش نموده است که اگر انسان به این عمل خویش یعنی معصیت پروردگار اصرار ورزیده و ادامه دهد آنگاه است که او را فاسق نامند چرا که او دائماً به معصیت ذات اقدس الهی مشغول بوده است.
 
نتیجه دوری از فسق و معصیت الهی
 
خداوند در قرآن می‌فرماید: « وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ”» (حجرات ،7) یعنی: «خداوند کفر و فسوق و معصیت را در نظرتان زشت و منفور ساخت و اینان به حقیقت اهل صواب و هدایتند.» که از این آیه در می‌یابیم که اگر خداوند در نظر انسانی گناه و معصیت و هر عمل ناپسندی را زشت و منفور سازد آنگاه است که آن انسان به حقیقت هدایت یافته و به مسیر سعادت دست خواهد یافت.
 
ترس از عذاب الهی
 
« وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ» ؛ خدایا غضب و آتش خودت را بر من حرام کن. خداوند عزوجل در قرآن می‌فرماید: «واتقوا الله و اعلموا ان الله شدید العقاب » ؛ و از خداوند بترسید (و تقوای او را پیشه کنید) و بدانید به درستی که خداوند سخت عذاب است.» این عذاب و عقاب الهی برای کسانی می‌باشد که به معصیت و نافرمانی ذات اقدس او مشغولند به طوری که شکرگزار نعمت‌های خداوند نبوده و خداوند از آنان راضی نمی‌باشد چنانچه خداوند متعال در قرآن در مورد دلیل عذاب بندگان خویش می‌فرمایند: « مَّا یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِکُمْ إِن شَکَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَکَانَ اللّهُ شَاکِرًا عَلِیمًا » (نساء ،147). اگر شما از لطف خداوند شکرگزار باشید و به او ایمان آوردید خداوند چه غرضی دارد که شما را عذاب کند؟ که خداوند در مقابل نعمت، شکر شما را می‌پذیرد و عملش به صلاح خلق احاطه دارد .
 
پس با توجه به این آیه کسانی از عذاب الهی در امانند و آتش دوزخ بر آنان حرام است که تقوای الهی پیشه نموده و از معاصی و نافرمانی از دستورات او بپرهیزند.
 
«بِعَوْنِکَ»؛ خدایا همه این دعاها را از تو خواستم ولی تا خودت کمک نکنی من نمی‌توانم به این امور متخلق بشوم و بدون یاری تو این مسائل محقق نمی‌شوند. در روایت آمده است : اگر شما یک قدم به سوی او بر داری خداوند هروله کنان به سوی تو می‌دود.] لذا نا امید هم نباشیم . ولی باید یک قدم به سوی  او برداریم تا امدادهای الهی را ببینیم .
 
«یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین»؛ ای خدایی که هر کسی که به تو بگوید الهی پناهم بده تو پناهش می‌دهی.
 
نماز شب دوازدهم ماه رمضان
 
8 رکعت در هر رکعت حمد و سی مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ

قرائت قرآن بصورت جزء خوانی

قاریان به ترتیب جزء خوانی

آقای محمد احمدی  . علیرضا جمشیدی  . حسین قاسمی . منصور صادقی

بسم الله الرحمن الرحیم
االلهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوکّلین علیکَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْکَ واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیکَ بإحْسانِکَ یاغایَةَ الطّالِبین.
خدایا قرار بده مرا در این روز از متوکلان بدرگاهت و مقرر کن در آن از کامروایان حضرتت و مقرر فرما در آن از مقربان درگاهت به احسانت اى نهایت همت جویندگان.

شرح دعای روز دهم ماه مبارک رمضان اللهم اجعلنی فیه من المتوکلین علیک واجعلنی فیه من الفائزین لدیک واجعلنی فیه من المقربین الیک باحسانک یا غایه الطالبین” “خدایا مرا در این روز از آنان که (در تمام امور) بر تو توکل می کنند و نزد تو فوز و سعادت می یابند و از مقربان درگاه تو می باشند قرار ده به حق لطف و احسانت ای نهایت خواسته درخواست کنندگان”
    (1) اللهم اجعلنی فیه من المتوکلین علیک “خدایا مرا در این روز از کسانی قرار ده که (در تمام امور) به تو توکل می کنند.”
    ارزش توکل به خداوند
    همانطور که می دانیم تمام امور دنیا و آخرت و هرچه در عالم وجود دارد به امر خداوند کار می کند؛ “ان الامر کله لله”(1) یعنی “به درستی که تمام امور به فرمان خداوند است” و تمام کلیدهای غیب نزد اوست “و عنده مفاتح الغیب لا یعلمها الاهو”(2) یعنی “و کلید خزائن غیب نزد خداوند است (که) کسی جز خدا بر آن آگاه نمی باشد” و هر گاه اراده الهی اقتضا کند که امری صورت پذیرد بدون هیچ درنگی صورت خواهد گرفت “اذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون”(3) یعنی “هنگامی که (خداوند) اراده امری را کند به محض آنکه بگوید موجود باش، پس موجود خواهد شد” و همه عالم فرمانبردار ذات اقدس اویند “بل له ما فی السموات و الارض کل له قنتون”(4) یعنی “بلکه هرچه در زمین و آسمان است ملک خداوند است و همه فرمانبردار اویند” پس با توجه به این آیات در می یابیم که انسان در هر کاری که می خواهد انجام دهد باید به خدای (قادر و متعال) که خالق و آفریدگار اوست توکل کند چرا که امیر مومنان حضرت علی علیه السلام فرموند: “من توکل علیه کفاه و من ساله اعطاه و من اقرضه قضاه و من شکر جزاه”(5) یعنی “هر کس بر او توکل کند او را کفایت نماید و هر کس از او بخواهد می پردازد و هر کس برای خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد و هرکس او را سپاس گوید پاداش نیکو دهد” و خداوند (عزوجل) نیز در قرآن می فرماید: “فاذا عزمت فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین” یعنی “پس هنگامی که اراده نمودی (که کاری را انجام دهی) پس بر خداوند توکل نما (که) همانا خداوند توکل کنندگان را دوست دارد” که ما نیز از خداوند می خواهیم در این روز ما را از توکل کنندگان واقعی به ذات اقدس قرار دهد...
    (2) واجعلنی فیه من الفائزین لدیک “و مرا در این روز از کسانی که سعادت می یابند قرار ده”
    فائزین چه کسانی هستند؟
    فائز به معنای سعادتمند است که به کسی گویند که خداوند او را به واسطه عمل به دستوراتش به رحمتش وارد کرده و از عذابش دور ساخته است چنانچه در قرآن می فرماید: “قل انی اخاف ان عصیت ربی عذاب یوم عظیم”(6) یعنی “بگو که از عذاب روز عظیم (یعنی قیامت) می ترسم که معصیت پروردگارم را انجام دهم” و در آیه بعد می فرماید: “من یصرف عنه یومئذ فقد رحمه و ذلک الفوز المبین”(7) یعنی “کسی که از عذاب روز قیامت در امان بماند و از او عذاب برداشته شود پس به تحقیق به رحمت الهی وارد شده است که این سعادتمندی آشکار است” و آنان که از معصیت پروردگار خویش اجتناب می کنند یقینا خداوند از آنان راضی است که این رضایت سرچشمه از رضایت مخلوق به قضا و قدر پروردگار است به طوری که خداوند در قرآن می فرماید: “رضی الله عنهم و رضواعنه ذلک الفوز العظیم”(8) یعنی “خداوند از ایشان راضی است و آنان از خداوند راضیند که این رستگاری و سعادتمندی بزرگ است” که ما نیز از خداوند می خواهیم در این روز ما را از کسانی قرار دهد که به فوز عظیم دست یافته اند...
    (3) واجعلنی فیه من المقربین الیک باحسانک یا غایه الطالبین “و مرا در این روز از کسانی قرار ده که مقرب درگاه تواند به لطفت ای نهایت خواسته درخواست کنندگان”
    “تقوا موجب تقرب به ذات اقدس الهی”
    کسانی که به خداوند نزدیکترند و در پیشگاه او آبرومندند که تقوای الهی را پیشه کنند چرا که خداوند در قرآن می فرماید “ان اکرمکم عند الله اتقکم” یعنی “به درستی که گرامی ترین شما نزد پروردگار تقوا پیشه ترین شماست” و اگر به واژه رسول “اکرم” صلی الله علیه و آله توجه کنیم و آیه “ولکم فی رسول الله اسوه حسنه” یعنی “و برای شما در رسول خدا الگویی نیکو است” را در نظر بگیریم می توانیم دریابیم که کسانی که می خواهند نزد خداوند آبرویی پیدا کرده و مقرب درگاه او گردند با توجه به آیه “یا ایها الذین امنوا تقوالله و ابتغوالیه الوسیله”(9) یعنی “ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای الهی را پیشه کنید و برای (رسیدن به خداوند) و آمدن به سوی او وسیله ای بیابید” باید به آیه “اطیعوالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم”(10) یعنی “خداوند و رسولش و برگزیدگان از ایشان (یعنی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام) را اطاعت نمایید” عمل نموده تا بتوانند جزء کسانی قرار گیر که مقرب درگاه الهی هستند. پس ما نیز از خداوند می خواهیم به حق لطف و احسانش ما را جزء کسانی قرار دهد که مقرب درگاه اویند. ان شاءالله که تابع باشیم.

جزء خوانی  قرآن جزء هشتم

 توسط قاریان پیش کسوت شهر حسن آباد

 حزب یک :توسط آقای محمد  منصوری حزب دوم توسط : غلامرضا مجیدی فر

حزب سوم : سید مجتبی مسترحمی حزب چهارم : محمد کرمی

                                                                           بسم الله الرحمن الرحیم
االلهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین.

خدایا قرار بده برایم در آن بهره‌اى از رحمت فراوانـت و راهنمائیم کن در آن به برهان و راه‌هاى درخشانت و بگیر عنانم به سوى رضایت همه جانبه‌ات بدوستى خود اى آرزوى مشتاقان. 
                                                      

شرح دعای روز نهم ماه مبارک رمضان


    “اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه و اهدنی فیه لبراهینک الساطعه و خذ بناصیتی الی مرضاتک الجامعه لمحبتک یا امل المشتاقین”
    “خدایا مرا نصیبی (کامل) از رحمت واسعه خود عطا فرما و به ادله و براهین روشن خود هدایت فرما و پیشانی مرا بگیر و به سوی رضا و خشنودی که جامع (هر نعمت) است سوق ده بحق دوستی و محبتت ای آرزوی مشتاقان”
    1- اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه “خدایا مرا نصیبی (کامل) از رحمت واسعه خود عطا فرما”
    “رحمت واسعه”
    رحمت خداوند بسیار وسیع و گسترده است، وسعتی که ما نمی توانیم با قلم و زبان خود آن را وصف نماییم اما اگر به آیات قرآن توجه کنیم، “الحمدلله الذی خلق السموات و الارض...” (1) یعنی “شکر خداوندی که آسمان و زمین را خلق کرد...” و “له ما فی السموات و ما فی الارض”(2) یعنی “و برای خداوند است هرچه که در زمین و آسمان است” و “وسع کرسیه السموات و الارض و لایوده حفظهما و ...”(3) یعنی “قلمرو علم خداوند از آسمان و زمین فراتر و نگهبانی آسمان و زمین بر او آسان و بی زحمت است” آنگاه است که در می یابیم که با وسیع بودن حکومت و فرمانروایی ذات اقدس الهی، رحمت او نیز بسیار وسیع و گسترده است، رحمتی که شامل کسانی می شود که از فرمان خداوند و رسولش سرپیچی ننمایند به طوری که خداوند در قرآن می فرماید: “فان کذبوک فقل ربکم ذو رحمه واسعه و لا یرد باسه عن القوم المجرمین”(4) یعنی “پس اگر تو را (ای پیغمبر) تکذیب کنند بگو خدای شما با آنکه دارای رحمت بی منتهاست (اما) عذابش را از فرقه بدکاران باز نخواهد داشت” پس از خداوند می خواهیم که ما را در این روز شامل رحمت واسعه اش قرار داده و بین ما و قوم مجرم جدایی اندازد...
    2- و اهدنی فیه لبراهینک الساطعه “و مرا در این روز به ادله و براهین روشنت هدایت فرما”
    “منظور از براهینک الساطعه چیست؟”
    در دعای این روز می خوانیم واهدنی فیه “در این روز مرا هدایت نما” حال می خواهیم بدانیم این هدایت چیست؟ در جواب می توانیم بگوییم: “والله یهدی من یشاء الی صراط مستقیم”(5) یعنی “خداوند هر که را بخواهد به راه مستقیم هدایت می کند” پس این هدایت، هدایت به صراط مستقیم است، حال می خواهیم بدانیم صراط مستقیم چیست؟ که در جواب باید بگوییم: “ان الله ربی و ربکم فاعبدوه هذا صراط مستقیم”(6)
    یعنی “به درستی که خداوند رب من و شماست پس او را بپرستید که این است صراط مستقیم” حال چگونه به این صراط مستقیم دست یابیم و طریقه عبادت و بندگی نمودن پروردگار عالمیان را از که بیاموزیم؟ که در اینجاست که “لبراهینک الساطعه” “بوسیله ادله و براهین روشن” به کار می آید که این ادله و براهین روشن هیچ چیزی جز آیات قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) نمی باشد. به طوری که “ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین”(7) یعنی “این کتابی است که در آن شکی نیست و هدایتیست برای تقواپیشگان” و پیامبر اکرم (ص) نیز در حدیث ثقلین چنین فرمودند: “انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی و اهل بیتی، لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض ما ان تمسکتم بهمالن تضلوا ابدا” یعنی “من در بین شما دو چیز گرانبها به امانت می گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم، و آن دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا اینکه در حوض کوثر بر من وارد شوند، مادامیکه به آن دو تمسک جویید هرگز تا ابد گمراه نشوید” که ما نیز از خداوند می خواهیم که در این روز ما را به پیروی از قرآن و اهل بیت علیهم السلام یاری نموده و به صراط مستقیم هدایت فرماید...
    3- وخذ بناصیتی الی مرضاتک الجامعه بمحبتک یا امل المشتاقین “پیشانی مرا در این روز بگیر و به سوی رضا و خشنودیت که جامع هر (نعمت) است سوق ده بحق دوستی و محبتت ای آرزوی مشتاقان”
    منظور از “ وخذ بناصیتی” چیست؟
    ما از خداوند می خواهیم که پیشانی ما را گرفته و به سوی رضا و خشنودیش بکشاند چرا که پیشانی محل سجده انسان به ذات اقدس پروردگار است که هنگامی که بنده به درگاه الهی سجده می نماید آنگاه است که خود را تسلیم امر پروردگار نموده و خود را در پیشگاه او خوار و ذلیل می داند و در روایات نیز داریم که بهترین حالات بنده هنگامی است که آن بنده در مقابل ذات اقدس الهی سجده می نماید، پس از خداوند می خواهیم که پیشانی ما را فقط جایگاه سجده نمودن به ذات اقدسش گرداند نه سجده گاه شیطان (نه فرمانبرداری از شیطان...)
    “منظور از مرضاتک الجامعه چیست؟”
    همانطور که قبلا هم توضیح داده شد رضای خداوند بزرگترین سعادتمندی هاست که یک انسان می تواند آن را به دست آورد، چرا که زمانی پروردگار عالمیان از بنده خویش راضی می گردد که بنده از دستورات و اوامر او اطاعت نموده و حق بندگی را به جا آورد و هنگامی که بنده از اوامر الهی اطاعت نماید آنگاه است که جمیع وعده های خداوند که در قرآن به ایمان آورندگان بشارت داده شده است محقق می گردد که آن هم از رضای الهی نشات می گیرد، پس رضای الهی جامع ترین نعمتهای خداوند است که در این روز از او بحق دوستی و محبتش به جمیع بندگان می خواهیم که این رضا و خشنودی را نصیب ما گرداند.

خ

خدا لعنت  کند عاملین کشتار مسلمانان کشور میانمار ودیگر شهدای مظلوم که بی گناه کشته می شوند