بی تردید انسان برای اینکه ظرفیتهای وجودی خود را بشناسد و خود را به سعادت و کمال برساند باید شئوون وجودی خویش را درست و عمیق بشناسد و در این صورت این امکان برای او بوجود می آید که در صدد شکوفائی استعدادها برآید و خود را در جهت کمال مطلوب قرار دهد . اما در صورتی که از توجه نسبت به شناخت خود غافل باشد و به تعبیر دیگر از خود بیگانه باشد ، هیچگاه به کمال وجودی اش نائل نخواهد شد و به سعادت نخواهد رسید . لذا هر انسانی ناگزیر است ابعاد وجودی اش را مورد بررسی دقیق قرار دهد تا هر کاری را در جای خود انجام دهد و خود را از ضرر و خسران نجات دهد . بسیار جای تأسف است که انسان به جای آنکه به تنظیم امورات زندگی خود ، بر پایه شناخت صحیح و دقیق بپردازد خود را به امور غیر اصیل و فرعی مشغول می سازد و زمانی هم متوجه می شود که بخش عمده عمر خود را از دست داده و چیزی برای او باقی نمانده تا به فکر نجات خود بر آید و به اصلاح خود بپردازد . بطور حتم منشاء بسیاری از مشکلاتی که دامن گیر انسان می شود ، عدم شناخت صحیح از خود خواهد بود . همین وارد نشدن در مقوله شناخت باعث می شود که انسان به فکر خودسازی نباشد و سازه های وجودی خود را سامان ندهد و در نتیجه با خود و دیگران و خدا بیگانه می شود و همه سرمایه های وجودی خود را از دست می دهد . و لذا بسیار واضح و روشن است که آدمی برای رسیدن به سعادت باید به طور جدّی به شناخت خود بپردازد .
 
مراد از این شناخت هم ، دانستن مجموعه شرائط و امکانات و استعدادهایی است که خدای متعال به او عطاء کرده . انسان باید درک کند خدای قادر حکیم این همه امکانات را چرا در اختیار انسان قرار داده ؟ و در واقع چرا به انسان اختیار و آزادی داده؟ و چرا این همه موجودات را در خدمت انسان قرار داده؟ با توجه به اینکه از حکیم کار لغو و بیهوده صادر نمی شود، مطالعه و بررسی این جهات به واقع می تواند زمینه رشد و توجه عمیق به خود را برای انسان فراهم سازد و آدمی را در مسیر صحیح قرار دهد و در غیر اینصورت این انسان تمام سرمایه های خود را به بهایی ناچیز خواهد فروخت و در این معامله بیش از همه ضرر و خسران خواهد نمود . آیات فراوان قرآن کریم این هشدار را به انسان می دهد و آدمی را نسبت به عواقب خود فراموشی گوشزد می نماید :" وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ" [1] « و همانند آنان نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا هم آنان را نسبت به خودشان دچار فراموشی کرد » و در جای دیگر می فرماید : " بِئْسَمَا اشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ" [2] « آن چه خود را به آن فروختند بد چیزی است» . این گروه در واقع بی ایمانانی هستند که از سعادت بهره ای نبردند و خود را از رسیدن به حقائق شناخت و معرفت و ایمان و شهود محروم ساختند . " الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ" [3] « آنان که دچار خود زیانی شدند پس آنان ایمان نمی آورند . »

ادامه مطلب...

روز معلم بر همه معلمان سراسر

سلام برتو ای گوهر گرانقدر و ای دُر گرانبهای قله های ایثار و استقامت ، تو با نسیم علم

ودانشت طراو ت خاصی به این بدن های خواب و نا آگاه ما بخشیدی ، تو باعث شدی تا ما

از تاریکی و ذلت جهل بسوی روشنایی وسربلندی علم و از غبار کده بی معرفتی و نا

آگاهی بسوی دهکده علم معرفت راه یابیم . به راستی اگر تو نبودی چه کسی دستگیر ما

دراین طوفان سهم گین زندگانی شده وما را بسوی کشتی پر بار علم و معرفت راهنمایی

میکرد . مگر نه این است که تو چراغ راه ما دراین دهکده امتحان و بلکه ظلمت کده غفلت و

از خدا بی خبری شدی ، تو که بعنوان یک معلم دلسوز هیچگاه دست پر مهر و محبت ومملو

از امیدت را از سر ما برنداشتی و شب وروز به راه درست و صراط مستقیم بودی ، همان

راهی که تمام پیامبران الهی وامامان معصوم (ع) تا اخرین نفس شان سعی داشتند مردم

را از منجلاب غفلت وانحراف بسو ی رستگاری ابدی سوق دهند و راهی که فلاح و

رستگاری ما در آن نهفته است . پس این تو بودی ای معلم آزاده که آزادی و آزادگی را به ما

اموختی و به ما یاد دادی که چگونه با سلاح برنده ایمان خودرا از زنجیر های اسارت و

بردگی این دنیای دنی رهانید . سلام ابدی ما نثار گام های استوارتو باد ای معلم عزیز ، تو

باعث شدی تا ما آفریدگار حقیقی خودما را بشناسیم و به دستورا ت او عمل کنیم و با

کارهایی خدا پسندانه خودما بجای نارضایتی او سایه لطف ومهربانی اش را بر سر ما

احساس کنیم . بهشت جاویدان جایگاه ابدیت باد ای معلم عزیز . بار دیگر روزت مبارک باد

اردوی اعضای فعال و اعضای انجمنهای کانون شهید رجائی در روز پنجشنبه 3/2/94 در محل اردوگاه شهید بهشتی واقع در باغ ابریشم اصفهان با برنامه های تفریحی و متنوع برگزار گردید و دانش آموزان از برنامه های نماز جماعت-مسابقه-زمین چمن مصنوعی-استخر-قایق سواری و برنامه های تفریحی دیگر استفاده کردند. 

بهلول دیوانه آن روز هم داشت با گِل های کنار رودخانه، خانه می ساخت. جلوی خانه باغچه ایی درست کرد و توی باغچه چند ساقه علف و گُل صحرایی گذاشت.
ناگهان صدای پایی شنید برگشت و نگاه کرد. زبیده خاتون (همسر خلیفه) با یکی از خدمتکارانش به طرف او آمد. به کارش ادامه داد. همسر خلیفه بالای سرش ایستاد و گفت:
- بهلول، چه می سازی؟
بهلول با لحنی جدی گفت:
- بهشت می سازم.
همسر هارون که می دانست بهلول شوخی می کند، گفت:
- آن را می فروشی؟!
بهلول گفت:
- می فروشم.
- قیمت آن چند دینار است؟
- صد دینار.
زبیده خاتون گفت:
- من آن را می خرم.
بهلول صد دینار را گرفت و گفت:
- این بهشت مال تو، قباله آن را بعد می نویسم و به تو می دهم.
زبیده خاتون لبخندی زد و رفت.
بهلول، سکه ها را گرفت و به طرف شهر رفت. بین راه به هر فقیری رسید یک سکه به او داد. وقتی تمام دینارها را صدقه داد، با خیال راحت به خانه برگشت.
زبیده خاتون همان شب، در خواب، وارد باغ بزرگ و زیبایی شد. در میان باغ، قصرهایی دید که با جواهرات هفت رنگ تزئین شده بود. گلهای باغ، عطر عجیبی داشتند. زیر هر درخت چند کنیز زیبا، آماده به خدمت ایستاده بودند. یکی از کنیزها، ورقی طلایی رنگ به زبیده خاتون داد و گفت:
- این قباله همان بهشتی است که از بهلول خریده ای.
وقتی زبیده از خواب بیدار شد از خوشحالی ماجرای بهشت خریدن و خوابی را که دیده بود برای هارون تعریف کرد.
صبح زود، هارون یکی از خدمتکارانش را به دنبال بهلول فرستاد. وقتی بهلول به قصر آمد، هارون به او خوش آمد گفت و با مهربانی و گرمی از او استقبال کرد. بعد صد دینار به بهلول داد و گفت:
- یکی از همان بهشت هایی را که به زبیده فروختی به من هم بفروش.
بهلول، سکه ها را به هارون پس داد و گفت:
- به تو نمی فروشم.
هارون گفت:
- اگر مبلغ بیشتری می خواهی، حاضرم بدهم.
بهلول گفت:
- اگر هزار دینار هم بدهی، نمی فروشم.
هارون ناراحت شد و پرسید:
- چرا؟
بهلول گفت:
- زبیده خاتون، آن بهشت را ندیده خرید، اما تو می دانی و می خواهی بخری، من به تو نمی فروشم! ندیده اگر خریدی مردی.!

ماه رجب یکی از ماه های حرام است که در روایات برای آن فضایل زیادی ذکر شده است.

اعمالی که برای این ماه در روایات ذکر شده، به دو گونه است؛ قسمتی از این اعمال مربوط به همه روزهای ماه است؛ مانند روزه گرفتن و بعضی از اذکار و ادعیه و قسمت دیگر آن مربوط به زمان های مخصوصی از این ماه، مانند اعمال و دعاها و نمازهایی که برای هر شب و روز این ماه وارد شده است و همچنین اعمالی که در ایام البیض (روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری) سفارش به انجام آن شده است.

الف)اعمال مشترک ماه رجب:

روزه:

1.امام صادق(ع)فرمود:حضرت نوح(ع)در روز اول ماه رجب سوار بر کشتی شد و به همراهان دستور داد، این روز را روزه بگیرند و فرمود هر که این روز را روزه بدارد آتش جهنم یک سال از او دور شود و کسی که هفت روز از این ماه را روزه بدارد هفت درب جهنم بر او بسته شود و اگر هشت روز روزه بدارد هشت درب بهشت به روی او باز می شود و کسی که پانزده روز روزه بدارد خداوند حوایج او را بر آورده کند و کسی بیشتر از این مقدار روزه بگیرد خداوند افزون به او عنایت کند.[1]

2.امام کاظم (ع)فرمود:رجب، نام رودى است در بهشت که از شیر سپیدتر و از عسل شیرین‏تر است، کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند متعال از آن رود به او مى‏نوشاند.[2]
3.و فرمود: ماه رجب، ماه بزرگى است که در آن (پاداش) حسنات چند برابر است و گناهان (آدمى) در آن آمرزیده مى‏شود. کسى که یک روز در ماه رجب روزه بگیرد، آتش جهنّم به اندازه یک صد سال از او فاصله مى‏گیرد، و کسى که سه روز (در این ماه) روزه بگیرد، بهشت براى او واجب مى‏شود.[3]

روایات در فضیلت روزه ماه رجب بسیار است که به همین مقدار بسنده می کنیم.
اذکار و اوراد مخصوص:
1. رسول خدا (ص)فرمود:کسی که در ماه رجب صد مرتبه این ذکر را بگوید" أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ"و بعد از پایان آن انفاقی کند، خداوند امر او را به رحمت و آمرزش پایان برد و ... و هنگامی که خداوند را در روز قیامت ملاقات کند خداوند به او گوید: به سلطنت من اقرار کردی پس هر درخواستی داری بنما تا اجابت کنم که کسی جز من نمی تواند خواسته های تو را برآورد.[4]
2.حضرتش در روایت دیگر فرمود:کسی که هزار مرتبه در این ماه"َلا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ"بگوید خداوند صد هزار پاداش در نامه عمل او می نویسد و ...[5]

اذکار و اوراد این ماه نیز فراوان است که به کتب ادعیه که در این زمینه نگاشته شده مراجعه نمایید.

ب)اعمال مخصوص ماه رجب:

از اعمال مخصوص این ماه نمازهایی است که در هر شب باید خوانده شود و کیفیت آن در روایات آمده است.[6]

از جمله اعمال مخصوص:"غسل شب اول، شب پانزدهم، شب آخر،[7] نمازهای شب جمعه اول ماه رجب(لیلة الرغائب)[8] نمازهای شب سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم(لیالی البیض)[9]انجام عمره،[10] زیارت امام حسین (ع)،[11] زیارت امام رضا(ع)"[12] است.